«Γάγγραινα» η φοροδιαφυγή σε οικοδομή και επισκευές ακινήτων

Η πρακτική της αποφυγής έκδοσης αποδείξεων στηρίζεται στην ευκολία που προσφέρει σε πολίτες και επαγγελματίες να παρακάμπτουν την τυπική φορολογική διαδικασία, μειώνοντας το κόστος των υπηρεσιών.

Η φοροδιαφυγή στον τομέα της οικοδομής και των εργασιών ανακαίνισης ή επισκευής ακινήτων αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα για την ελληνική οικονομία, στερώντας σημαντικά έσοδα από το κράτος και υπονομεύοντας τη διαφάνεια στις συναλλαγές. Πρακτικές όπως η μη έκδοση αποδείξεων, η αποφυγή ένταξης σε επιδοτούμενα προγράμματα και η πληρωμή ανειδίκευτων εργατών «στο χέρι» κυριαρχούν, παρά τα κίνητρα και

τους ελέγχους.

Η πρακτική της αποφυγής έκδοσης αποδείξεων στηρίζεται στην ευκολία που προσφέρει σε πολίτες και επαγγελματίες να παρακάμπτουν την τυπική φορολογική διαδικασία, μειώνοντας το κόστος των υπηρεσιών. Για παράδειγμα, ένας ιδιοκτήτης που αποφασίζει να ανακαινίσει την κουζίνα του μπορεί να δεχθεί πρόταση από τον επαγγελματία να πληρώσει 5.000 ευρώ με απόδειξη ή 4.000 ευρώ χωρίς απόδειξη, επιλέγοντας τη δεύτερη επιλογή ως φθηνότερη. Παρόμοια πρακτική παρατηρείται και σε περιπτώσεις μικρότερων επισκευών, όπως η αντικατάσταση ενός θερμοσίφωνα, όπου η έλλειψη απόδειξης θεωρείται ασήμαντη, αλλά συχνά δημιουργεί αθροιστικά μεγάλη απώλεια εσόδων.

Η κατάσταση περιπλέκεται όταν ιδιοκτήτες αποθαρρύνονται από επαγγελματίες να ενταχθούν σε προγράμματα επιδότησης, όπως το «Εξοικονομώ», με την προτροπή ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι χρονοβόρες και το κόστος μικρότερο χωρίς επίσημες διαδικασίες. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι πολίτες στερούνται τη δυνατότητα ολοκληρωμένων ενεργειακών παρεμβάσεων, ενώ το κράτος χάνει σημαντικά έσοδα και δυνατότητες ελέγχου. Άλλοι ιδιοκτήτες, ακόμη και όταν λαμβάνουν αποδείξεις για εργασίες, δεν τις καταχωρίζουν στις φορολογικές δηλώσεις τους, χάνοντας φορολογικές εκπτώσεις και μη ενισχύοντας τη διαφάνεια.

Η μη έκδοση αποδείξεων δεν περιορίζεται μόνο στις μεγάλες συναλλαγές. Ένας εργολάβος, για παράδειγμα, μπορεί να εκδώσει απόδειξη μόνο για το κόστος των υλικών, όπως 5.000 ευρώ για επισκευή στέγης, ενώ η εργασία αξίας άλλων 5.000 ευρώ πληρώνεται «στο χέρι». Σε άλλες περιπτώσεις, ανειδίκευτοι εργάτες προσλαμβάνονται χωρίς ασφάλιση, μειώνοντας το κόστος εργασίας, αλλά και τα ασφαλιστικά έσοδα. Τέτοιες πρακτικές ενισχύουν την παραοικονομία και δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος νόμιμων επαγγελματιών.

Παρά τα φορολογικά κίνητρα που έχουν θεσπιστεί, όπως η έκπτωση φόρου για εργασίες ανακαίνισης και επισκευής, η αποτελεσματικότητά τους είναι περιορισμένη. Η ελλιπής ενημέρωση των πολιτών, καθώς και η μικρή φορολογική ωφέλεια για εκείνους που βρίσκονται κοντά στο αφορολόγητο όριο, αφήνουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού αδιάφορο απέναντι στα κίνητρα συλλογής αποδείξεων.

#ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ #ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ
Keywords
Τυχαία Θέματα