Γιατί «έφαγε» 40 μέρες φυλακή ο νταλικέρης που δεν φορούσε μάσκα - Τι ορίζει ο νόμος

16:19 28/4/2021 - Πηγή: Dikaiologitika

Το δικαστήριο, έκρινε ένοχο τον άνδρα που δεν φορούσε μάσκα στις Σέρρες για παραβίαση των μέτρων αποτροπής μολυσματικών ασθενειών και διέταξε ότι ο κατηγορούμενος θα πρέπει να εκτίσει στη φυλακή 40 μέρες, ενώ το υπόλοιπο της ποινής (20 μέρες) αποφασίστηκε να ανασταλεί. Τι ορίζει ο νόμος και γιατί «έφαγε» 40 μέρες φυλακή.

 

Νομικοί επισήμαναν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας

προβλέπει την εκτέλεση μέρος μίας ποινής στερητικής της ελευθερίας και την αναστολή του υπολοίπου αυτής, εφόσον κρίνει ότι αυτό είναι αναγκαίο για να αποτρέψει τον κατηγορούμενο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.

Προϋπόθεση, για κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το άρθρο 100 του ΠΚ, είναι η επιβληθείσα ποινή να μην υπερβαίνει τα τρία έτη, ενώ η διάρκεια της προς εκτέλεση ποινής δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δέκα ημερών ούτε ανώτερη των τριών μηνών.

Η υπόθεση δικάστηκε με την αυτόφωρη διαδικασία, ενώ όπως έγινε γνωστό, ο κατηγορούμενος από τις Σέρρες φέρεται και κατά το προηγούμενο διάστημα να είχε υποπέσει στο ίδιο αδίκημα.

Το άρθρο 100 του Ποινικού Κώδικα πάντως ορίζει τα εξής:

1. Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, το δικαστήριο, εφόσον κρίνει ότι είναι αναγκαία η έκτιση μέρους της στερητικής της ελευθερίας ποινής για να τον αποτρέψει από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων, μπορεί να διατάξει την εκτέλεση του μέρους αυτού, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δέκα ημερών ούτε ανώτερη των τριών μηνών και την αναστολή εκτέλεσης του υπολοίπου.

2. Οι παράγραφοι 2 έως 4 του προηγούμενου άρθρου έχουν και εδώ ανάλογη εφαρμογή.

Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών: Τι προβλέπει ο Ποινικός Κώδικας

Επειδή ακριβώς με τα περιοριστικά μέτρα για την αποφυγή της διάδοσης του κορονοϊού να επεκτείνονται, αυξάνονται τα ερωτήματα σχετικά με τις προβλέψεις της ποινικής νομοθεσίας σχετικά με τις περιπτώσεις παραβίασής τους αναφέρεται ότι σχετική είναι η διάταξη του άρθρου 285 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με την οποία: 

Άρθρο 285

Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών

1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται:  α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων. Συνεπώς ο άνδρας που δεν φορούσε μάσκα «πέφτει» στην συγκεκριμένη κατηγορία.

2. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

3. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του άρθρου 285:Στην παραβίαση µέτρων για την πρόληψη ασθενειών έχουν ενοποιηθεί τα εγκλήµατα των άρθρων 283 και 284 ΠΚ, και έτσι η παραβίαση µέτρων για την αποτροπή της εισβολής ή της διάδοσης µιας µεταδοτικής ασθένειας, είτε από αυτήν µπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα άλλου είτε κίνδυνος για µετάδοση της ασθένειας σε αόριστο αριθµό ανθρώπων, αντιµετωπίζεται από την ίδια διάταξη αλλά µε διαφορετικές, βέβαια, ποινές.

Στην παρ. 2 της διάταξης η πράξη αντιµετωπίζεται µε βαρύτερη ποινή, όταν έχει ως αποτέλεσµα τη µετάδοση της ασθένειας, αυτονόητα και πάλι µε διακριτές ποινές ανάλογα αν πρόκειται για µετάδοση αυτής στα ζώα ή σε άνθρωπο.

Ενώ στην πρώτη περίπτωση πρόκειται µάλιστα για διακεκριµένη µορφή του εγκλήµατος (καθώς η φθορά ξένης ιδιοκτησίας από αµέλεια δεν τυποποιείται), στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται για εκ του αποτελέσµατος διακρινόµενο έγκληµα.

Η από αµέλεια παραβίαση των µέτρων για την αποτροπή της εισβολής ή της διάδοσης µιας µεταδοτικής ασθένειας σε ζώα αποτελεί εξάλλου το µόνο αδίκηµα του κεφαλαίου που απειλείται διαζευκτικά µε χρηµατική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας, λόγω της περιορισµένης απαξίας του.