Γιατροί μεταμόσχευσαν σε μάτι νέο κερατοειδή από βλαστικά κύτταρα

09:56 3/9/2019 - Πηγή: Dikaiologitika

Για πρώτη φορά στον κόσμο δοκιμάστηκε με επιτυχία στο μάτι μιας Ιαπωνίδας η μεταμόσχευση νέου κερατοειδούς χιτώνα από βλαστικά κύτταρα

 

Μια γυναίκα από την Ιαπωνία, σχεδόν τυφλή από το ένα μάτι, έγινε η πρώτη στον κόσμο, στην οποία πραγματοποιήθηκε αντικατάσταση του κερατοειδούς χιτώνα της με άλλον από αναπρογραμματισμένα βλαστικά κύτταρα. Η διαδικασία πέτυχε και η όραση της ασθενούς σχεδόν αποκαταστάθηκε.

Η γυναίκα έπασχε από μια πάθηση στην οποία είχαν καταστραφεί τα βλαστοκύτταρα που αποκαθιστούν

τις βλάβες στον κερατοειδή χιτώνα, το διαφανές στρώμα που καλύπτει και προστατεύει το μάτι. Λόγω της πάθησης, η όραση της ήταν θολή και τελικά η γυναίκα μπορεί να τυφλωνόταν.

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οσάκα, σύμφωνα με το "Nature" και τους «Τάιμς του Λονδίνου», αναπρογραμμάτισαν γενετικά ορισμένα κύτταρα δέρματος από υγιή δωρητή, ώστε αυτά να επανέλθουν στην εμβρυική πολυδύναμη κατάσταση τους και τελικά να μετατραπούν σε βλαστικά κύτταρα κερατοειδούς χιτώνα. Ένα στρώμα από αυτά τα βλαστικά κύτταρα, πάχους περίπου 0,04 χιλιοστών, εισήχθη τελικά στο μάτι της ασθενούς. Τα βλαστοκύτταρα αναγέννησαν στη συνέχεια νέα κύτταρα κερατοειδούς χιτώνα μέσα στο μάτι.

Όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες σε συνέντευξη Τύπου, ο νέος κερατοειδής της γυναίκας δεν απορρίφθηκε από το σώμα της ως ξένο σώμα, παραμένει καθαρός και η όραση της έχει βελτιωθεί αισθητά μετά την μεταμόσχευση, που έγινε πριν ένα περίπου μήνα. Σήμερα οι άνθρωποι που χρειάζονται αλλαγή κερατοειδούς, συνήθως παίρνουν ιστό από πεθαμένους δότες, όμως υπάρχει μακρά λίστα αναμονής σε χώρες όπως η Ιαπωνία.

Το ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας έδωσε στην επιστημονική ομάδα της Οσάκα υπό τον καθηγητή οφθαλμολογίας Κότζι Νισίντα την άδεια να δοκιμάσει τη νέα θεραπεία σε τέσσερις ανθρώπους. Η επόμενη δοκιμή σε δεύτερο ασθενή θα γίνει αργότερα φέτος και οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι η νέα θεραπεία, που αναμένεται να γίνεται εφάπαξ και να είναι αποτελεσματική εφ' όρου ζωής, θα είναι έτοιμη για κλινική εφαρμογή σε πέντε χρόνια.