Η ακτινογραφία της στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ ενόψει τον εκλογών: Ισχυρό διψήφιο ποσοστό, αυτονομία και προγραμματικές αιχμές

14:12 21/2/2023 - Πηγή: Dikaiologitika

Προς οριστική αποκρυστάλλωση φαίνεται ότι βαίνει η πολιτική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών και στον απόηχο της βαρυσήμαντης συνέντευξης του προέδρου του κόμματος, Νίκου Ανδρουλάκη, στην «Καθημερινή», αλλά και τις σχετικές διευκρινίσεις που δίνουν πηγές του κόμματος.

Κεντρικό αφήγημα της Χαριλάου Τρικούπη είναι, λοιπόν, να της δοθεί από τους πολίτες «ένα ισχυρό

διψήφιο ποσοστό», προκειμένου να έχει τη δύναμη να επιβάλει το πρόγραμμα της σε συνεργασίες είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε βαθμό τέτοιο που θα μπορούν να ξεπεραστούν οι παθογένειες τις οποίες και τα δύο κόμματα, καθώς και οι αρχηγοί τους, έχουν φέρει στη χώρα την τελευταία δεκαετία που κυβερνούν.

Ο πήχης του 13%-14%

Όπως εξηγούν πηγές του ΠΑΣΟΚ, «ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό» σημαίνει κάτι μεγαλύτερο από 10%-11%, με ένα ενδεχόμενο 13%-14% να θεωρείται μάλλον αρκετό, σε συνάρτηση, όμως, με το πόσο ισχυρά ή αποδυναμωμένα θα είναι τα ποσοστά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και τη γενικότερη αποτίμηση που θα γίνει για το εκλογικό αποτέλεσμα. Παράλληλα, οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι από την πλευρά του κόμματος τους δεν υπάρχει καμία αλλαγή στάσης το τελευταίο διάστημα, αλλά απλώς δίνονται στους πολίτες διευκρινίσεις, όπως έγινε και από το κύριο Ανδρουλάκη την Κυριακή. Επομένως, η βασική αρχή για την αυτονομία του κόμματος παραμένει αμετάβλητη, όπως και η πρόθεση να ασκηθεί στην πράξη ο ρυθμιστικός του ρόλος προκειμένου να εξασφαλιστεί κυβέρνηση από την πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής και να μην οδηγηθεί η χώρα σε επάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Ωστόσο, αποσαφηνίζεται ότι για να έχει ουσιαστική δύναμη να επηρεάσει προγραμματικά την επόμενη μέρα της χώρας το ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να έχει ένα ισχυρό ποσοστό που να ξεφεύγει σημαντικά από τον πήχη του 10%.

Τα παραπάνω, λοιπόν, επιχείρησε να ξεκαθαρίσει περαιτέρω ο Νίκος Ανδρουλάκης εξηγώντας τις θέσεις του κόμματος σε μια σειρά από θέματα:

1) Ισοδύναμη κριτική σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

Η κριτική του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής στα κυβερνητικά πεπραγμένα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έγινε με απόλυτη ισορροπία, γεγονός που αφήνει εξίσου ανοιχτό το ενδεχόμενο για συνεργασίες με οποιαδήποτε από τις δύο πλευρές, ανάλογα με την εντολή που θα δώσει ο ελληνικός λαός.

α) Για τους θεσμούς: Σκληρή ήταν η Κριτική του στη ΝΔ για τις παρακολουθήσεις και με αναφορά σε «ολοφάνερες βαριές ευθύνες που έχει ο Πρωθυπουργός και τις οποίες αποφεύγει να αναλάβει στο ακέραιο», χωρίς, ωστόσο, να του καταλογίζεται, τουλάχιστον με σαφήνεια, η ενορχήστρωση τους. Από την άλλη, έκανε λόγο και για «Πολακισμό» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και υπενθύμισε τη συμμαχίας του με τους ΑΝΕΛ τα προηγούμενα χρόνια. Όπως αναφέρουν πηγές του κόμματος, υπάρχει ανάγκη να καταδικαστεί στην κάλπη τόσο η αντιθεσμική συμπεριφορά Μητσοτάκη, όσο και το κλειστό σύστημα διακυβέρνησης Τσίπρα.

β) Για τους πλειστηριασμούς: «Επί διακυβέρνησης Τσίπρα ενώ ο ίδιος υποσχόταν σεισάχθεια, άνοιξε η πόρτα στα funds και επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη εξέλειψε κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κύριος Ανδρουλάκης, υπογραμμίζοντας ότι η θέση του κόμματος του είναι η επιστροφή του σχετικού νόμου του ΠΑΣΟΚ από το 2010 (επονομαζόμενος νόμος Κατσέλη).

γ) Για τη σταθερότητα: Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ καταδίκασε, προφανώς, την προαναγγελία Μητσοτάκη για αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι να εξασφαλίσει αυτοδυναμία, αλλά επέκρινε και τον κύριο Τσίπρα για το γεγονός ότι θέτει ως προϋπόθεση για προοδευτική διακυβέρνηση την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, καταλογίζοντας του ότι έτσι καταστρατηγεί τη φιλοσοφία της απλής αναλογικής.

δ) Για τον λαϊκισμό: Και σε αυτό το θέμα ο κύριος Ανδρουλάκης μοίρασε εξίσου τα βέλη του: «Ακόμη και μέσα στα σκοτεινά χρόνια των μνημονίων εκείνοι στάθηκαν στην όχθη της εργαλειοποίησης της χρεοκοπίας μιλώντας για λύσεις που εκ των προτέρων γνώριζαν ότι είναι εκτός πραγματικότητας. Προσπαθώντας να αποποιηθούν κάθε ευθύνη, δεν επέτρεψαν να γίνει μια δίκαιη αποτίμηση για τους λόγους που οδηγηθήκαμε στο χείλος του γκρεμού ναρκοθετώντας την πορεία εξόδου».

2) Αυξημένη εκλογική επιρροή ως προϋπόθεση συμμετοχής σε κυβέρνηση συνεργασίας

Η ισχυροποίηση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ έχει τεθεί ως στόχος εδώ και πολύ καιρό, όμως τώρα τίθεται για πρώτη φορά ως προϋπόθεση συμμετοχής στην κυβέρνηση και συνδέεται, μάλιστα, με τη σημασία του να μπορεί να επιβάλει η Χαριλάου Τρικούπη σε σημαντικό βαθμό το επόμενο πρόγραμμα διακυβέρνησης. «Μια είναι η προϋπόθεση για να μπούμε στην συζήτηση για σχηματισμό κυβέρνησης: Να έχουμε ισχυρό ποσοστό ώστε να μπορούμε να επιβάλουμε τις προγραμματικές μας προτεραιότητες ως πεδίο συγκλίσεων, όπως συμβαίνει στα κράτη με ισχυρή φιλελεύθερη δημοκρατία. Σε άλλη περίπτωση, δεν είναι αυτοσκοπός η εξουσία για την εξουσία». Σε αυτή ακριβώς τη φράση του κυρίου Ανδρουλάκη οι πηγές του ΠΑΣΟΚ επιχειρούν να δώσουν αριθμητική αντιστοίχιση, διευκρινίζοντας ότι ένα 10%-11% είναι δεν είναι αρκετά ισχυρό, ενώ ένα 13%-14% φαίνεται πως είναι.

Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι το γεγονός πως και ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης θέτει, πλέον, ως προϋπόθεση συμμετοχής του κόμματος του σε κυβέρνηση συνεργασίας «ένα ισχυρό ποσοστό», δημιουργεί και μια αντίφαση στον λόγο του, σε σχέση με τη φράση «το ΠΑΣΟΚ αντίθετα θα τηρήσει όσα προβλέπει το Σύνταγμα», δηλαδή ότι θα κάνει ότι μπορεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτό μόνο σε έναν βαθμό επιλύεται από την εξήγηση ότι αυτός ο όρος κρίνεται απαραίτητος προκειμένου η Χαριλάου Τρικούπη να έχει επαρκή δύναμη να επιβάλει το πρόγραμμα του, καθώς ο συνταγματικός νομοθέτης δίνει στο τρίτο κόμμα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ανεξάρτητα από το ποσοστό που θα λάβει. Βεβαίως, σε επικοινωνιακό επίπεδο, η παραπάνω αντίφαση, δεν αναιρεί το δικαίωμα του κυρίου Ανδρουλάκη να θέτει τον εν λόγω πήχη ως διακύβευμα προς του μετριοπαθείς ψηφοφόρους του Κέντρου, στους οποίους απευθύνεται, ώστε να τους πιέσει να δώσουν αρκετή δύναμη στο κόμμα του για να μπορεί να έχει ουσιαστικό ρόλο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας και όχι απλά να αποτελέσει την απαραίτητη αριθμητική προσθήκη για να συγκροτηθεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

3) Δεν θέλει ούτε Τσίπρα ούτε Μητσοτάκη, αλλά δεν το αποκλείει

Σε σχέση με το ερώτημα αν ο ίδιος θα αποδέχονταν τον νυν ή τον πρώην πρωθυπουργό (τους Κυριάκο Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα) ως επικεφαλής σε μια κυβέρνηση συνεργασίας στην οποία θα συμμετείχε το ΚΙΝΑΛ, ο κύριος Ανδρουλάκης εξέφρασε με καθαρό τρόπο την προτίμηση του να μην βρεθεί κανένας από τους δύο στην πρωθυπουργική καρέκλα εκ νέου, αναφέροντας: «Το μόνο που τους κρατά όρθιους, είναι η σύγκριση και οι συμψηφισμοί μεταξύ τους και αυτό πιστεύω ότι είναι αδιέξοδο και καταστροφικό. Γι’ αυτό και η χώρα δεν μπορεί να γυρίσει σελίδα με αυτούς πρωταγωνιστές». Πάντως, στο σύνολο της απάντησης του λείπει μια σαφής αναφορά που να θέτει ως όρο ότι για να συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ σε μια ενδεχόμενη συγκυβέρνηση θα πρέπει να μην είναι κανένας από τους δυο πρωθυπουργός, γεγονός που αφήνει να εννοηθεί ότι, αν δεν μπορεί να αποφύγει ένα τέτοιο σενάριο, το ΚΙΝΑΛ θα το αποδεχθεί.

4) Οι κορυφαίες προγραμματικές αιχμές:

Ως προς τις σημαντικές προτεραιότητες του ΠΑΣΟΚ, ο κύριος Ανδρουλάκης ανέφερε τις εξής:

«Αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με ακύρωση του άρθρου 10 του πρόσφατου νόμου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που παρέδωσε ένα δημόσιο και κοινωνικό αγαθό, στην κερδοσκοπία ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με δημιουργία ισχυρού δικτύου πρωτοβάθμιας περίθαλψης».

«Καλές θέσεις εργασίας για τη νέα γενιά με προγράμματα επιδότησης εργοδοτικών εισφορών για θέσεις πλήρους απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των διατάξεων του νόμου της ΝΔ, που οδηγούν στην εργοδοτική ασυδοσία και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων».

«Προγράμματα κοινωνικής κατοικίας, που πρώτοι θέσαμε στον δημόσιο διάλογο. Μιλάμε για μια πολιτική που θα μειώνει το κόστος ζωής με δημιουργία μίας δεξαμενής άνω των 100.000 κατοικιών».

«Μείωση των ανισοτήτων με μόνιμες ουσιαστικές παρεμβάσεις και όχι προσωρινά επιδόματα, με ριζική φορολογική μεταρρύθμιση εστιασμένη στη μείωση των φόρων στη μισθωτή εργασία».

Ακρίβεια: «Μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη (…). Έκτακτη φορολόγηση των προκλητικών υπερκερδών των ηλεκτροπαραγωγών και των τραπεζών, που εκμεταλλεύτηκαν την κρίση».

«Στοχευμένη αλλαγή των προτεραιοτήτων των ευρωπαϊκών πόρων και ιδιαίτερα του Ταμείου Ανάπτυξης, ώστε να στηριχτούν η εγχώρια παραγωγή, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ο πρωτογενής τομέας, η δίκαιη πράσινη μετάβαση, η ενεργειακή δημοκρατία και η διάχυση των ΑΠΕ στην παραγωγή αλλά και με εκατοντάδες ενεργειακές κοινότητες».

«Σύνδεση πρωτογενή τομέα, μεταποίησης και τουρισμού».

Μολονότι από το ΠΑΣΟΚ αποφεύγουν τόσο σε επίπεδο δημόσιου λόγου όσο και σε επίπεδο κατ’ ιδίαν συζητήσεων να παραδεχθούν κάτι τέτοιο, στις βασικές προγραμματικές αιχμές που έθεσε ο κύριος Ανδρουλάκης είναι ορατή μια μεγαλύτερη σύγκλιση με τις αντίστοιχες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (Δημόσια Υγεία, Εργασιακά, Στέγη, Ανισότητες, Ακρίβεια, Μικρομεσαίοι) παρά με αυτές της ΝΔ. Μάλιστα, το γεγονός ότι από τη Χαριλάου Τρικούπη έχουν αφήσει πίσω τους το αφήγημα για «σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση» κάνει ακόμη πιο εμφατική την προτεραιότητα που φαίνεται ότι δίνουν στις «ίσες αποστάσεις» απέναντι και προς τα δύο μεγάλα κόμματα.

#ΕΚΛΟΓΕΣ_2023 #ΠΑΣΟΚ #ΝΙΚΟΣ_ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ #ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ