Η Διδώ, ο Γηρυόνης, η Υπατία και τα άλλα παιδιά. Γιατί «βαφτίζουμε» τα καιρικά φαινόμενα

18:37 9/12/2019 - Πηγή: Dikaiologitika

Γιατί βαφτίζουμε τα καιρικά φαινόμενα; Τι κερδίζουμε από την ονοματοδοσία των καιρικών φαινομένων και πως αντιδρά πια ο κόσμος στην πρόγνωση του καιρού; Περιμένοντας τη «Διδώ», o διευθυντής του Αστεροσκοπείου Κωνσταντίνος Λαγουβάρδος μιλά στο Dikaiologitika News και εξηγεί πώς προέκυψε και γιατί συντηρείται αυτό το φαινόμενο της ονοματοδοσίας στα καιρικά φαινόμενα.

« Μπαίνουμε στην 4η χρονιά ονοματοδοσίας των ισχυρών καιρικών φαινομένων» μας λέει ο διευθυντής ερευνών του Αστεροσκοπείου Αθηνών,

Κωνσταντίνος Λαγουβάρδος και προσθέτει: «Ήταν μια απόφαση που πήραμε για να βελτιώσουμε τις κοινωνικές κι οικονομικές επιπτώσεις που έχουν τα ισχυρά καιρικά φαινόμενα και πιστεύουμε ότι όντως το σύστημα λειτουργεί καλά και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας έχουν αυξηθεί».

O ίδιος συνεχίζει εξηγώντας πως πρόκειται για απόφαση που η ομάδα του meteo παίρνει στις «οργανωμένες καιρικές διαταραχές» όπως τις ονομάζει η ομάδα του Αστεροσκοπείου. «Πρέπει να ξέρουμε για παράδειγμα ότι η βροχόπτωση θα ξεπεράσει τα 150 χιλιοστά στην διάρκεια της κακοκαιρίας ή η θαλασσοταραχή θα είναι πάνω από 9 μποφόρ».

Ο διευθυντής ερευνών του Αστεροσκοπείου, Κωνσταντίνος Λαγουβάρδος

Ο κ. Λαγουβάρδος μας εξηγεί πως τις μεγαλύτερες πιθανότητες για ονοματοδοσία έχουν τα ισχυρά καιρικά φαινόμενα που εμφανίζουν μια ταυτόχρονη ποικιλία φαινόμενων- για παράδειγμα ισχυρές βροχοπτώσεις με θυελλώδεις ανέμους μαζί.«Πρέπει επίσης να είμαστε σίγουροι ότι θα επηρεάσει μεγάλο τμήμα της χώρας. Μπορεί ακόμα να είναι εορταστική περίοδος και να γνωρίζουμε ότι πολύς κόσμος θα συγκεντρωθεί σε ορεινές περιοχές στις οποίες θα χιονίσει πολύ. Πέρυσι, τέτοια περίοδο δώσαμε δύο φορές ονόματα μέσα στις γιορτές. Στην ουσία αυτό που θέλουμε είναι η προσοχή του κόσμου».

O κ. Λαγουβάρδος λέει ότι το Αστεροσκοπείο «πάτησε» για την ονοματοδοσία στην διαδεδομένη πρακτική των Ευρωπαϊκών Μετεωρολογικών Υπηρεσιών (όπως για παράδειγμα το βρετανικό Metoffice) για να εισάγει αυτή τη νέα σχετικά συνήθεια στην Ελλάδα.Ο ίδιος πάντως πιστεύει ότι ονοματοδοσία έχει διευκολύνει τη μεταφορά της πληροφορίας στους πολίτες και τους έχει κάνει να προετοιμάζονται καλύτερα αλλά και να παίρνουν περισσότερες προφυλάξεις. «Τα γεγονότα πάντως επιβεβαιώνουν ότι τελικά έχουμε λόγο να δίνουμε ονόματα- ο ‘Γηρυόνης’ άφησε πίσω του 3 νεκρούς. Μόνο ο ‘Ορέστης’ αποδείχτηκε ότι ήταν φαινόμενο που μάλλον δεν θα έπρεπε να έχει βαφτιστεί».

Ενδιαφέρον είναι και το ερώτημα του κατά πόσον αξιοποιεί η Πολιτική Προστασία τις παραπάνω έκτακτες προβλέψεις, αλλά αυτό είναι ένα άλλο, ξεχωριστό θέμα.

«Ο καιρός είναι η νέα εμμονή του κόσμου»

Ο κ. Λαγουβάρδος παραδέχεται ότι ο καιρός αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα πιο ευπώλητα προϊόντα των μίντια που συχνά... «τραβάνε από τα μαλλιά», όπως το θέτει, τις έκτακτες προβλέψεις, αλλά την ίδια στιγμή πρόκειται για μια φυσική ανάγκη του σύγχρονου πολίτη να είναι απόλυτα ενημερωμένος για τον καιρό.

Αυτό συμβαίνει για μια σειρά από λόγους –  γιατί θέλουμε να ξέρουμε τι θα φορέσουμε την επόμενη ημέρα, αν τελικά πρέπει ή όχι να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι που θέλουμε ή ακόμα και αν πρέπει να βγούμε από το σπίτι μας την ώρα της σφοδρής κακοκαιρίας.

Καταστροφές από την κακοκαιρία στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής το περασμένο καλοκαίρι

Όσο για την επιλογή των ονομάτων αυτή είναι σύμφωνα με τον κ. Λαγουβάρδο η τελευταία ψηφίδα σε μια κουβέντα με πρώτο στόχο το αν πρέπει ή δεν πρέπει να πάρει όνομα ένα φαινόμενο. Αφού απαντηθεί αυτό, η ομάδα των 7 μετεωρολόγων του Αστεροσκοπείου προχωρά και στο όνομα, διαδικασία όμως που δεν αργεί πολύ και σίγουρα είναι όπως λέει ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου το πιο ευχάριστο μέρος της συζήτησης. Μόνη προυπόθεση, το όνομα να προέρχεται από την ελληνική μυθολογία.

«Και γιατί όχι Δήμητρα ή Διοφάντη» ρωτήσαμε τον κ.Λαγουβάρδο; - «Η Δήμητρα ακούστηκε πολύ.Την επόμενη φορά !»

Και λίγη ιστορία

Οι τροπικοί κυκλώνες σε όλους τους ωκεανούς του πλανήτη μας ονοματοδοτούνται και είναι η πιο γνωστή σχετική πρακτική διεθνώς. Οι τυφώνες, επίσης.

Όσο για τη χρήση γυναικείων ονομάτων στις κακοκαιρίες καθιερώθηκε τη δεκαετία του ‘40, υπό την επίδραση του μυθιστορήματος «Καταιγίδα» του Τζορτζ Ρ. Στιούαρτ, που εκδόθηκε το 1941.

Από το 1953, τα ακραία καιρικά φαινόμενα παίρνουν τα ονόματά τους από καταλόγους που εκπόνησε το Εθνικό Κέντρο Τυφώνων των ΗΠΑ, οι οποίοι ενημερώνονται σήμερα από μια διεθνή επιτροπή του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO). Οι κατάλογοι αυτοί είχαν μόνο γυναικεία ονόματα μέχρι το 1979, αλλά έκτοτε και μετά από καταιγισμό καταγγελιών άρχισαν να χρησιμοποιούνται και αντρικά.

Στην Ευρώπη, από το 2015, ονόματα στα βαρομετρικά χαμηλά δίνουν, από κοινού, η Βρετανική και η Ιρλανδική Μετεωρολογική Υπηρεσία.