Η δική µας άµυνα

06:59 30/12/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

Το δικό µας σπουδαίο στοίχηµα σε ένα διεθνές περιβάλλον µεγάλης αναταραχής.

Σε ισχυρές χώρες του δυτικού κόσµου τείνει να κυριαρχεί ένας καταστροφικός συνδυασµός, δύσκολης οικονοµικής κατάστασης και δηµοσιονοµικών περιορισµών από τη µια, σταθερής και µεγάλης ανόδου των κοµµάτων του τόξου του λεγόµενου «αντισυστηµισµού», του τόξου της δεισιδαιµονίας, της συνωµοσιολογίας και του παραλογισµού από την άλλη.

Οσο ενισχύεται η απήχηση του τόξου του παραλογισµού, τόσο αποµακρύνεται η προοπτική να αντιµετωπιστούν τα σύνθετα οικονοµικά και άλλα προβλήµατα. Κι όσο πιο πιεστικές είναι οι συνέπειες

των οικονοµικών προβληµάτων και πιο εµφανής ο διαρθρωτικός χαρακτήρας τους (άρα µε διάρκεια και µε λύσεις που, στον έναν ή τον άλλο βαθµό, θα είναι επώδυνες...), τόσο ενισχύονται ο φόβος, η απόγνωση, ο θυµός και οι τοξικοί υποδοχείς τους, τα πολιτικά κόµµατα του παραλόγου. Ισχυρές ευρωπαϊκές –αλλ’ όχι µόνο– χώρες δείχνουν, παγιδευµένες σε αυτή τη µέγγενη, να παρασύρονται από ακροδεξιές και ρατσιστικές δυνάµεις.

Εµείς, µπορούµε να το αποφύγουµε; Είναι µεγάλη κουβέντα. Το ενθαρρυντικό είναι ότι στο φεύγα του 2024, µιας χρονιάς που είχε ανοίξει µε πολύ κακούς οιωνούς, έρχεται ένα θετικό µήνυµα: Η ελληνική κοινωνία δείχνει να παίρνει αποστάσεις από µια τέτοια προοπτική.

Παραµονές του 2025, οι δηµοσκοπήσεις καταγράφουν ενίσχυση της αίσθησης της πολιτικής σταθερότητας. Οπερ οφείλεται, πρώτον, σε κάποια βελτίωση της εικόνας της κυβέρνησης, που υποδηλώνει ότι η Ν.∆. µπορεί να περιορίσει την απήχηση των κοµµατικών σχηµατισµών που βρίσκονται δεξιότερά της. ∆εύτερον, στη συσπειρωτική επίδραση των κινδύνων που εγκυµονεί η διεθνής κατάσταση. Τρίτον, σε µια αξιοσηµείωτη εξέλιξη: ότι το ΠΑΣΟΚ –έδειξε η τελευταία έρευνα κοινής γνώµης της Metron Analysis– αξιολογείται θετικά στον ρόλο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης από το 26% του εκλογικού σώµατος – µια επίδοση που είχε πολλά χρόνια να επιτύχει κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, από το 2019. Συνολικά, λοιπόν, οι εσωτερικές αναδιατάξεις στο κοµµατικό σύστηµα καθ’ ηµάς, αντί να οδηγούν σε πολιτική αστάθεια, φαίνεται ότι ενισχύουν την πολιτική σταθερότητα.

Προς αυτή την κατεύθυνση λειτουργεί και η υποχώρηση του κουραστικού µεσσιανισµού («ψηφίστε µε να κερδίσω την κυβέρνηση και τότε θα τα αλλάξω όλα»...), η προσγείωση της πολιτικής αντιπαράθεσης από τη σφαίρα της ιδεοληψίας στο πεδίο της πραγµατικότητας και η διεκδίκηση και επιβολή λύσεων, µε την εµφάνιση ενός τύπου αντιπολίτευσης που σχεδόν είχε λησµονηθεί: της αντιπολίτευσης που, για να έχει απήχηση, πρέπει να αποδεικνύει ότι µπορεί να φέρνει αποτελέσµατα εδώ και τώρα, που κρίνεται από τα δείγµατα γραφής που δίνει στο παρόν κι όχι από νεφελώδεις υποσχέσεις για το µέλλον. Αυτό είναι καλό για όλους.

Από αυτό το σηµείο, βέβαια, µέχρι την αποκατάσταση µιας νέας και σταθερής ισορροπίας στο κοµµατικό σύστηµα, ο δρόµος είναι µακρύς. Γίνονται πρώτα βήµατα. Η εξέλιξή τους θα εξαρτηθεί από πολλούς –και εξωτερικούς– παράγοντες. Αυτό που εν πολλοίς εξαρτάται από τις εσωτερικές δυνάµεις της ελληνικής κοινωνίας είναι µέσα από τις πολιτικές συγκρούσεις να προκύπτουν και να δοκιµάζονται λύσεις που θα περιορίζουν τις αφόρητες ανισότητες και θα ανακουφίζουν τα προβλήµατα του κόσµου της εργασίας. Από αυτό θα κριθούν οι αντοχές της πολιτικής σταθερότητας.

(Ο Κώστας Καλλίτσης είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Καθημερινή" της Κυριακής)

#ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ #ΚΟΜΜΑΤΑ #ΚΟΙΝΩΝΙΑ #ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ