Η ευθύνη για την αποτυχία στα γήπεδα της Κίνας και η επόμενη μέρα για την Εθνική

08:25 10/9/2019 - Πηγή: Dikaiologitika

Η Εθνική Ομάδα μπάσκετ ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες την προετοιμασία της για το Μουντομπάσκετ της Κίνας.

Η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ρόστερ, η πληθώρα ποιοτικών παικτών και η ευνοϊκή κλήρωση, καλλιέργησαν ένα αισιόδοξο κλίμα για την πορεία της Εθνικής στα γήπεδα της Κίνας, με τους πιο αισιόδους να κάνουν λόγο ακόμα και για μετάλλιο για την Εθνική Ομάδα.

Μάλιστα, η εικόνα των φιλικών παιχνιδιών έδινε ελπίδες στους υποστηρικτές της «Επίσημης Αγαπημένης», για μια πολύ καλύτερη πορεία σε σχέση με τις διοργανώσεις

των τελευταίων ετών.

Ο κόσμος κατέκλυσε το ΟΑΚΑ στο τελευταίο φιλικό πριν την αναχώρηση για τη Κίνα και η καλή εμφάνιση απέναντι σε ένα από τα φαβορί για κατάκτηση ενός μεταλλίου, όπως είναι η Σερβία, αποτέλεσε το καλύτερο στιγμιότυπο της προετοιμασίας, κάνοντας τους πάντες να ανυπομονούν για την έναρξη του τουρνουά.

Φτάνοντας στην Κίνα και στην έναρξη του τουρνουά, η Εθνική ομάδα εντυπωσίασε απέναντι στο Μαυροβούνιο με πολλές εντυπωσιακές φάσεις και έδειξε στα πρώτα λεπτά απέναντι στη Βραζιλία ότι μπορεί να σκοράρει με κάθε τρόπο, μέχρι να βρεθεί στο +17 (40-23) στο 15ο λεπτό του παιχνδιού.

Από εκεινή τη στιγμή και μετά, χωρίς προφανή λόγο και εξήγηση, η Εθνική ομάδα άλλαξε πρόσωπο. Σταμάτησε να είναι ομάδα κατά μία έννοια, χωρίς να μπορεί να βρει τρόπο να σκοράρει απέναντι στους Βραζιλιάνους για μεγάλο διάστημα, με τους «γερόλυκους» της Λατινικής Αμερικής να επιβάλλουν πλήρως το παιχνίδι τους και να καταφέρνουν μια τεράστια επικράτηση με 79-78 και να ρίχνουν την Ελλάδα «στα σκοινιά».

Οι Βραζιλιάνοι σε όλο το παιχνίδι ακολούθησαν το πλάνο του προπονητή τους, και ροκάνιζαν τη διαφορά, πέρασαν μπροστά, κράτησαν και έχασαν μικρές διαφορές, αλλά συνέχιζαν στο ίδιο μοτίβο: Προσήλωση στο πλάνο του προπονητή.

Έχει ιδιαίτερη σημασία στις Εθνικές Ομάδες, που έχουν λίγο διάστημα να προετοιμαστούν και να αποκτήσουν χημεία να ανταποκρίνονται στις οδηγιές του ανθρώπου που κοουτσάρει. Κάτι που, στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δεν φάνηκε να κάνουν οι Έλληνες διεθνείς.

Η συνέχεια ήταν ανάλογη και στο επόμενο παιχνίδι, με τους Νεοζηλανδούς να σκοράρουν...97 πόντους απέναντι στην ελληνική άμυνα, με τους παίκτες του Σκουρτόπουλου να φαίνονται αγχωμένοι και να μην μπορούν να αποδώσουν για ακόμα ένα παιχνίδι σύμφωνα με τις δυνατότητές τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα άγχους αποτελεί το παιχνίδι απέναντι στην Team USA για την πρώτη αγωνιστική της δεύτερης φάσης της διοργάνωσης. Παρά το ότι η αμυντική προσήλωση των Ελλήνων ήταν εντυπωσιακή (69 πόντους παθητικό!), η επιθετική συγκομιδή της ομάδας (53 πόντοι), ήταν τραγική. Μόλις 8 πόντοι στο δεύτερο δεκάλεπτο και 12 στο τρίτο αναδεικνύουν σε απόλυτο βαθμό το πρόβλημα της ομάδας.

Μεγαλύτερο πρόβλημα όμως από αυτό φαίνεται ότι ήταν η αίσθηση που άφηναν οι διεθνείς στο ψυχολογικό κομμάτι. Σε παιχνίδι που ίσως το βιώνεις μόνο μια φορά στην καριέρα σου, απέναντι σε αστέρες του ΝΒΑ, με τον MVP του ΝΒΑ στην ομάδα σου, παρατηρούσες σκυθρωπούς παίκτες, να μην απολαμβάνουν τον αγώνα.

Και φτάνουμε στο παιχνίδι απέναντι στην Τσεχία. Μεγάλη εμφάνιση για 25' απέναντι στη μεγάλη έκπληξη της διοργάνωσης, αλλά και πάλι τα προβλήματα της ομάδας ήταν εμφανή και κόστισαν. Παρά το ότι στο πρώτο ημίχρονο η Ελλάδα προηγήθηκε με 9 πόντους (26-17), κάποια παιδικά λάθη οδήγησαν τους Τσέχους να προηγούνται στο ημίχρονο, ενώ στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου βρέθηκαν στο +5 (42-37).

Το τέταρτο φάουλ του Γιάννη Αντετοκούνμπο, «άλλαξε» το τσιπάκι για τους Έλληνες διεθνείς, οι οποίοι από εκείνο το σημείο και μετά έδωσαν ότι είχαν και δεν είχαν στο παρκέ. Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, με 11 πόντους και απίστευτη ενέργεια έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν η ομάδα, η οποία έφτασε και στο +12 που χρειαζόταν για την πρόκριση στο τέταρτο δεκάλεπτο (51-63), ή το άγγιξε με το +9 (70-61) 4 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα.

Ακόμα και εκεί όμως, έβγαλε κάποια σημάδια που δεν της επέτρεψαν να πετύχει το «μπασκετικό θαύμα» της πρόκρισης.

Ο απολογισμός της διοργάνωσης αφήνει μια πικρή γεύση για ακόμα μια διοργάνωση στην Εθνική. Η λέξη «αποτυχία» ταιριάζει απόλυτα σε έναν αποκλεισμό που συντελέστηκε από την Βραζιλία και την Τσεχία. Κοινός παρονομαστής όλων όμως ήταν κάποια στοιχεία που συνοδεύουν τα τελευταία χρόνια τις προσπάθειες της Εθνικής:

- Η ευθύνη του προπονητή: Ο ίδιος ο Θανάσης Σκουρτόπουλος ανέλαβε την ευθύνη για τον αποκλεισμό της ομάδας. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να κάνει, όταν κατά γενική ομολογία αδυνατούσε να εντάξει τον Αντετοκούνμπο στο παιχνίδι της ομάδας, ή με την επιμονή του στο ψηλό σχήμα με την ταυτόχρονη παρουσία Παπαπέτρου και Παπανικολάου στο «2» και το «3» δυσχαίρενε την κίνηση της ομάδας.

- Η ευθύνη της ομοσπονδίας: Όταν φέρνεις τον πολυτιμότερο παίκτη του καλύτερου πρωταθλήματος στον κόσμο να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής, οφείλεις να τον πλαισιώσεις με το καλύτερο τιμ σε όλα τα επίπεδα. Ο Σκουρτόπουλος είναι εξαιρετικός προπονητής για χαμηλότερο επίπεδο, αλλά όταν βρίσκεται 40 χρόνια στα γήπεδα και δεν έχεις δουλέψει σε τοπ επιπέδου ομάδες, είναι λογικό στα πολύ μεγάλα παιχνίδια να μη μπορείς να ανταποκριθείς. Μεγάλη επιτυχία η πρόκριση στο Παγκόσμιο, σπουδαία η δουλειά στα προκριματικά, συμφωνούν όλοι σε αυτό. Όμως οι συνθήκες σε τελική φάση Μουντομπάσκετ είναι τελείως διαφορετικές. Ο Σκουρτόπουλος δεν βρέθηκε εκεί, κάποιος τον διάλεξε.

- Η ευθύνη των παικτών: Βρίσκεσαι στο +17 απέναντι στη Βραζιλία, έχεις 3 βολές δώρο να στείλεις το παιχνίδι στην παράταση, έχεις όλες τις ευκαιρίες που σου αναλογούν σε τέτοιο παιχνίδι και όμως χάνεις. Και σαν να μη φτάνει αυτό, έχεις εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά σε βολές σε όλη τη διοργάνωση και αποκλείεσαι από αυτόν τον τομέα και πάλι. Ειδικά με την Τσεχία, η μεγάλη διαφορά ήταν οι βολές. Οι Τσέχοι είχαν 19/20 και οι Έλληνες 10/18. Κοινώς, 8 χαμένοι ελεύθεροι πόντοι, με την Ελλάδα να επικρατεί με 7 πόντους ενώ ήθελε 12. Χαμένες βολές με Βραζιλία, χαμένες βολές με Τσεχία, χαμένη και η ομάδα στη διοργάνωση και επιστροφή στην Ελλάδα.

- Η ευθύνη της διαιτησίας: Κατά κοινή ομολογία, η διαιτησία της διοργάνωσης είναι κάκιστη. Οι διαιτητικές αποφάσεις έχουν προκαλέσει «θύελλα» αντιδράσεων και στη Λιθουανία για τις αποφάσεις απέναντι στη Γαλλία (δικαιολογημένες), κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο Ελλάδα - Τσεχία. Δύο αμυντικά φάουλ με βολές για τον Γιάννη «βαφτίστηκαν» επιθετικά και αντί για 4 ελεύθερες βολές, ο Αντετοκούνμπο αποβλήθηκε και οι Τσέχοι κέρδισαν την κατοχή. Μια «εχθρική» διαιτησία απέναντι στην Ελλάδα στο παιχνίδι που έκρινε την πρόκριση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί την αιτία του αποκλεισμού.

Σε γενικές γραμμές, ο αποκλεισμός μπορεί να αναλυθεί με πολλούς τρόπους. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ζωή συνεχίζεται, μπροστά για την Ελλάδα υπάρχει η πρόκληση της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020 μέσω του Προολυμπιακού τουρνουά τον ερχόμενο Ιούνιο και όλα πρέπει να μπουν σε μια σωστή σειρά για να επιτευχθεί αυτό.

Αρχικά όμως, πρέπει να βρεθεί ένας προπονητής τοπ επιπέδου. Όλα ξεκινούν από εκεί και, ευχή όλων, είναι η ομοσπονδία να κάνει την κατάλληλη επιλογή αυτή τη φορά. Τότε, θα δούμε τι μπορούμε να περιμένουμε.