Η επίτευξη των ονείρων δεν έχει ηλικία

00:09 12/8/2021 - Πηγή: Dikaiologitika

Συχνά ακούμε ή διαβάζουμε ιστορίες για ανθρώπους που κυνήγησαν το όνειρό τους και πέτυχαν. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ανθρώπους που βρίσκονται στο απώτερο σημείο δημιουργικότητας και απλώς έψαχναν το ιδανικό για αυτούς.

Η Κάρολ Αν Γουορμπάρτον δεν ανήκει σε αυτή την ομάδα. Λάτρευε τα βιβλία από μικρή, αλλά η δουλειά της ήταν εντελώς διαφορετική και ως τα 65 χρόνια της δεν είχε σκοπό να αλλάξει κάτι σε όσα είχε χτίσει.

Η ζωή τα έφερε όμως διαφορετικά και με έναν πολύ θετικό τρόπο. Η Γουόρμπαρτον δεν είναι η νεότερη γυναίκα που κυνήγησε το όνειρό της, όμως ανήκει στην ίδια

κατηγορία με όλους εκείνους που είχαν μία μεγάλη αγάπη και αποφάσισαν να την μετατρέψουν σε επάγγελμα. Όπως ο Σαμ Γκράφτον, ο επαγγελματίας των παιχνιδιών με τράπουλα, που αποφάσισε να ανοίξει το δικό του μικρο βιβλιοπωλείο εξαιτίας της αγάπης του για το διάβασμα. Ή όπως οι διάσημοι συγγραφείς Έμα Στράουμπ και Τζεφ Κίνι (μεταξύ άλλων) που φυσικά είχαν μεγαλύτερη ευχέρεια να κάνουν ακριβώς την ίδια επιχειρηματική κίνηση. Το ίδιο σκέφτηκε και η Γουορμπάρτον, με τη μόνη διαφορά ότι μία τέτοια κίνηση στην ηλικία της ακουγόταν πολύ επισφαλής. Εκείνη όμως επέμεινε και βγήκε νικήτρια.

Η Γουορμπάρτον ζει πλέον για να δει το δημιούργημά της να μεγαλώνει και να γίνεται γνωστό. Στο μυαλό της περιστρέφεται πάντα το ενδεχόμενο να γίνει ιδιοκτήτρια ενός μικρού βιβλιοπωλείου που θα μνημονεύεται όπως το Ατλαντίς στη Σαντορίνη ή το Λιμπέρια Άκουα Άλτα στη Βενετία. Φυσικά, αυτά είναι δύο από τα 10-15 διασημότερα βιβλιοπωλεία του κόσμου και γνωρίζει ότι οι πιθανότητες να τα πλησιάσει είναι απειροελάχιστες. Παρότι δεν έχει θέσει τόσολ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών, τίποτα δεν την εμποδίζει να ονειρεύεται.

Στα 65 χρόνια της, η Γουορμπάρτον είδε τη ζωή να της προβάλλει μεγάλα εμπόδια. Μέχρι το 2010 είχε μία συνηθισμένη δουλειά και μία συνηθισμένη καθημερινότητα σαν υπάλληλος γραφείου, έως ότου μία σπάνια μόλυνση στο αυτί παραλίγο να την αφήσει παράλυτη. Με τη βοήθεια της κόρης της βγήκε νικήτρια, αφού πρώτα χρειάστηκε να μάθει και πάλι να περπατάει. Έμεινε στο Σόμερσετ, στη φάρμα της κόρης της, όπου εντόπισε ένα μικρό κατάστημα με ένα μικρό διαμέρισμα στον πάνω όροφο, το οποίο ήταν προς πώληση: «Ήταν παλιό κουρείο και κανείς δεν ήθελε να το πάρει, διότι στο Σόμερσετ ο κόσμος αγοράζει μικρές βίλες και πολυτελή εξοχικά. Ήταν αυτό που χρειαζόμουν».

Τότε πήρε τη μεγάλη απόφαση: υπέβαλε την παραίτησή της στην προηγούμενη εργασία της, αλλά με τα τα χρήματα που δικαιούταν να πάρει, επέλεξε να επενδύσει τα πάντα στο μεγάλο της όνειρο: «Μου έλεγαν ότι έχασα το μυαλό μου, μου ζητούσαν να το ξανασκεφτώ. Απάντησα «θα ανοίξω ένα βιβλιοπωλείο». Ήμουν αποφασισμένη». Μέσα σε 12 εβδομάδες η Γουορμπάρτον είχε ετοιμάσει τα πάντα. Πούλησε το σπίτι της, αγόρασε το κατάστημα, γιόρτασε τα γενέθλιά της και άνοιξε το «Book Rest».

Η Γουορμπάρτον όταν ήταν παιδί επισκεπτόταν τη βιβλιοθήκη της γενέτειράς της κάθε Σάββατο πρωί, μαζί με τους δικούς της. Δεν είχε σημασία πόσα βιβλία θα έπαιρνε μαζί της στο σπίτι: τα διάβζε όλα. Στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπου σπούδασε Μαθηματικά, άρχισε να αγοράζει τα δικά της βιβλία, έως ότου το φοιτητικό σπίτι της δεν τα χωρούσε πια. Αργότερα παντρεύτηκε κι ο σύζυγός της είχε ακριβώς την ίδια μανία: «Είχαμε τέσσερις κρεβατοκάμαρες στο σπίτι μας και σε όλες υπήρχαν βιβλία. Έμενε πάντα ένας μικρός διάδρομος διαθέσιμος για να περπατάμε».

Πλέον το βιβλιοπωλείο της έχει 8 με 9 χιλιάδες βιβλία διαθέσιμα. Η πρώτη της πώληση βιβλίου όμως ήταν δύσκολη: «Ψυχολογικά δεν ήμουν έτοιμη να το αποχωριστώ, παρότι είχα ανοίξει το κατάστημα προκειμένου να πουλάω βιβλία. Πάντοτε είχα μάθει να αγοράζω, όχι να πουλάω. Το κρατούσα στα χέρια μου κι έλεγα στον πελάτη ότι θα του αρέσει πολύ όταν το διαβάσει, όμως δεν του το παρέδιδα. Γελάσαμε κι οι δύο. Τελικά το πούλησα. Ακόμη νιώθω παράξενα όταν ένα ιδιαίτερο βιβλίο βγαίνει από το κατάστημά μου. Νιώθω ότι η θέση τους βρίσκεται εδώ, αν και ξέρω ότι προορίζονται για ανοιχτούς ανθρώπους με ανοιχτά μυαλά». Δέκα χρόνια μετά τα εγκαίνια του βιβλιοπωλείου, η ιδιοκτήτρια γιορτάζει τα 75α της γενέθλια. Το κατάστημα δεν έχει κέρδη, αλλά δεν έχει ούτε ζημίες. Η ανταμοιβή της Γουορμπάρτον είναι απλή: νέες φιλίες και νέοι ορίζοντες. Τα χρήματα δεν είναι το παν. Η γνώση είναι.