Η πολυπλοκότητα της κατάστασης στην Ουκρανία και το αβέβαιο μέλλον

11:01 25/8/2023 - Πηγή: Dikaiologitika

Διανύουμε ήδη τον δέκατο ένατο μήνα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και η αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι αυξάνεται διαρκώς.

Το Κίεβο με τη διαρκή στήριξη των συμμάχων έχει πετύχει μέχρι στιγμής την ανάκτηση κάποιων από των υπό ρωσική κατοχή εδαφών, αλλά σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ακόμα μεγάλη προσπάθεια μέχρι να πετύχουν τον πρωταρχικό στόχο που είναι η διασφάλιση της πρόσβασης στην Αζοφική θάλασσα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Ουκρανία έχει επιδείξει ανέλπιστη ανθεκτικότητα απέναντι σε μια υπερδύναμη που βάλθηκε να την περιορίσει γεωγραφικά

στην μισή της επικράτεια. Τους επόμενους μήνες, οι Ουκρανοί επενδύουν περισσότερο στη χρήση των υπερσύγχρονων μαχητικών, προκειμένου να πετύχουν ισορροπία στον αέρα και να κερδίσουν περισσότερους πόντους στην προσπάθεια απελευθέρωσης της νοτιοανατολικής πλευράς της χώρας.

Έχει γίνει σαφές πως η ουκρανική πλευρά δεν είναι διατεθειμένη για συμβιβασμούς και εκπτώσεις στην εθνική της κυριαρχία και το ζητούμενο για την ηγεσία της είναι να επιστρέψει η χώρα στην προ του 2014 κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας στο δικό της χάρτη.

Πόσο όμως ρεαλιστικός μπορεί να είναι αυτός ο στόχος; Και κυρίως πόσο μπορεί να διαρκέσει χρονικά αυτή η εμπόλεμη κατάσταση; Η απάντηση στις δύο παραπάνω ερωτήσεις δεν είναι απλή. Αυτό μας κάνει να αναλογιστούμε την πολυπλοκότητα μιας σύρραξης, η χρονική διάρκεια της οποίας μπορεί να επιφέρει νέες αναταράξεις σε γεωπολιτικό, ενεργειακό, οικονομικό επίπεδο, ενώ η αναπόφευκτη επισιτιστική κρίση που έχει ήδη προκαλέσει αρνητικές συνέπειες σε Ασία και Αφρική τρομάζει εύλογα την ηγεσία των ευρωπαϊκών θεσμών.

Οι Βρυξέλλες από την πλευρά τους στηρίζουν αναφανδόν την προσπάθεια των αμυνόμενων για ελευθερία, ανεξαρτησία και δημοκρατία. Είναι έννοιες που αγγίζουν το ευρωπαϊκό DNA και για τις οποίες τους περασμένους αιώνες χύθηκε αίμα εκατομμυρίων, που πάλεψαν κατά του αναθεωρητισμού και των ανελεύθερων και ακραίων ιδεολογιών.

Στην ίδια γραμμή βρίσκεται και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, η οποία εκφράζει με κάθε τρόπο τη στήριξη της στον ουκρανικό λαό. Με εξαίρεση κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Σλοβακία όπου τα ποσοστά είναι μοιρασμένα (όπως τουλάχιστον καταγράφηκε σε πρόσφατο ευρωβαρόμετρο), οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται τί σημαίνει ένας πόλεμος στη γειτονιά της Ε.Ε, για πρώτη φορά μετά το δεύτερο παγκόσμιο. Μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι ακόμα και σε χώρες που φημίζονται για την ουδετερότητα τους, όπως η Αυστρία, υπάρχει ένα πρωτόγνωρο κύμα αλληλεγγύης.

Μάλιστα, στο αεροδρόμιο της Βιέννης το μάτι του κάθε ταξιδιώτη πέφτει στη πρωτοβουλία γνωστού δημοσιογραφικού οργανισμού της χώρας για την συγκέντρωση χρημάτων ως βοήθεια στον δοκιμαζόμενο ουκρανικό λαό. Στην απέναντι πλευρά, φαίνεται ξεκάθαρα πως η Ρωσία θα επιμείνει στο γεωστρατηγικό της στόχο να ελέγξει την Κριμαία και το μεγαλύτερο κομμάτι των εδαφών στην ευρύτερη περιοχή.

Η πτώση του αεροσκάφους του αρχηγού της Βάγκνερ δημιουργεί πάντως νέα δεδομένα στο πολεμικό πάζλ, καθώς κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τη στάση του πολυάριθμου και πολύπειρου μισθοφορικού στρατού την επόμενη μέρα. Θα αντιμετωπίσει η Ρωσία έναν απρόβλεπτο εσωτερικό εχθρό σε μία κρίσιμη χρονική συγκυρία για την εξέλιξη του πολέμου; Πρόκειται για ένα σενάριο που δεν μπορεί να αποκλειστεί, αν λάβει κανείς υπόψη ότι ήταν προ διμήνου η μηχανή της Βάγκνερ που προέλαυνε απειλητικά προς τη Μόσχα. Όλα τα παραπάνω δεδομένα διαμορφώνουν ένα ομιχλώδες τοπίο γύρω από τις εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας.

Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και χρειάζεται από τα εμπλεκόμενα μέρη μεγάλη προσπάθεια και ακόμη μεγαλύτερη ψυχραιμία και σύνεση για να μην οδηγηθούμε μεσοπρόθεσμα σε περαιτέρω κλιμάκωση των εχθροπραξιών και γενίκευση του πολέμου. Κοντολογίς, η Ευρώπη έχει μπροστά της μια μεγάλη πρόκληση με την ελπίδα να μην επαναληφθεί η ιστορία ως κακόγουστη φάρσα.

#ΟΥΚΡΑΝΙΑ #ΠΟΛΕΜΟΣ #ΡΩΣΙΑ