Η Συρία, η αναστολή εξέτασης αιτημάτων ασύλου και η ευρωπαϊκή ιθαγένεια

Η αναστολή της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου δεν είναι μέτρο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δραστικό». Παρουσιάστηκε όμως ως τέτοιο. Η πυγμή και η αποφασιστικότητα ως πολιτικά χαρακτηριστικά δεν συνάδουν με κανένα τρόπο με την αναβολή των αποφάσεων για το άσυλο

Οι εξελίξεις στη Συρία απέδειξαν πως στην Ευρώπη απουσιάζει η νηφαλιότητα. Σαν να ζει σε μια μόνιμη κατάσταση κρίσης πανικού.

Με μια εσωστρεφή προσέγγιση, πολλές ηγεσίες της ΕΕ και το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ αντιμετώπισαν την κατάρρευση του καθεστώτος

Ασαντ, σαν να επρόκειτο για το τέλος της προσφυγικής κρίσης. Επειδή πίστεψαν πως αυτό θα άρεσε στο ακροατήριο τους.

Μια προσφυγική κρίση όμως τελειώνει όταν λύνονται τα προβλήματα στη χώρα που αφορά και, προφανώς, όχι σε μια μέρα, όσο κι αν αυτή χαρακτηρίζεται ιστορική.

Υπάρχουν πολιτικές ηγεσίες στην ΕΕ που αρέσκονται να υπονομεύουν τους διεθνείς κανόνες για το άσυλο, παρερμηνεύοντας τους.

Έπεσε ο Άσαντ, οι Σύριοι δεν δικαιούνται άσυλο. 99% των Σύριων που πήραν άσυλο στην Ελλάδα δήλωσαν πως διώκονται από τον Άσαντ. Ήρθε η ώρα για την επιστροφή των αιτούντων άσυλο, και το άσυλο των αναγνωρισμένων προσφύγων θα ανακληθεί.

Τον Μάιο που πέρασε, 8 υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ (μεταξύ αυτών κι ο δικός μας), συμπεράναν πως η κατάσταση στη Συρία σταθεροποιείται και ανοίγει ο δρόμος για επιστροφές. Εννοούσαν πως σταθεροποιήθηκε ο Άσαντ.

Σήμερα η κατάσταση στη Συρία έχει αλλάξει. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Αυτό που δεν γνωρίζει κανείς είναι την κατεύθυνση αυτής της αλλαγής.

Σε δεύτερο χρόνο, οι ευρωπαίοι δημοσιολογούντες θυμήθηκαν πως ο απελευθερωτής Τζολάνι ήταν ολίγον τι χαρακτηρισμένος τρομοκράτης και τζιχαντιστής που αποκήρυξε το παρελθόν του και έγινε δημοκράτης και συμπεριληπτικός. Κάτι σαν οπαδός της woke agenda. Μετά, κατάλαβαν πως αυτή η αφήγηση δεν εγγυάται αφ εαυτής την πολυπόθητη σταθερότητα και συνθήκες ασφάλειας για τον συριακό πληθυσμό που δεν είναι δα και ομοιογενής. Προλάβαμε παράλληλα να ανησυχήσουμε για τους χριστιανούς της Συρίας που είχαμε ξεχάσει την ύπαρξη τους για πολλά χρόνια.

Η ευχή όλων δεν μπορεί παρά να είναι να ισχύουν τα καλύτερα σενάρια, ακόμη και τα ουτοπικά, για τη Συρία. Όμως η Ευρώπη παρακολουθεί τις εξελίξεις από μακριά και δεν τις διαμορφώνει.

Αυτή η απόσταση από τη Συρία δεν είναι απαραίτητα η χειρότερη εκδοχή. Άλλες κράτη, γειτονικά και μη, τη «βομβαρδίζουν» ακόμη και σήμερα, προσδοκώντας από την διατήρηση ή την αύξηση της επιρροής τους, μέχρι και εδάφη.

Δεν τελείωσε τίποτα λοιπόν, ούτε θα τελειώσει τις επόμενες ημέρες. Οι πρόσφυγες δεν επιστρέφουν ακόμα. Κανένα κράτος δεν έχει αναγνωρίσει την προσωρινή κυβέρνηση και αυτή δεν ελέγχει το σύνολο της συριακής επικράτειας.

Η αναστολή της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου δεν είναι μέτρο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δραστικό». Παρουσιάστηκε όμως ως τέτοιο. Η πυγμή και η αποφασιστικότητα ως πολιτικά χαρακτηριστικά δεν συνάδουν με κανένα τρόπο με την αναβολή των αποφάσεων για το άσυλο. Αυτό δείχνει αναβλητικότητα.

Στην πραγματικότητα η αναστολή της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου των πολιτών Συρίας είναι ένα εύλογο συντηρητικό μέτρο που δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι εθνικές υπηρεσίες ασύλου δεν έχουν επικαιροποιημένες οδηγίες για να διαχειριστούν τα αιτήματα ασύλου των Σύριων πολιτών.

Αν ακολουθήσετε τον σύνδεσμο που παραθέτω θα δείτε πως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασύλου δηλώνει πως το εγχειρίδιο οδηγιών για τη Συρία που δημοσίευσε τον Απρίλιο βρίσκεται υπό αναθεώρηση λόγω της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ. Αν διατρέξετε το εγχειρίδιο θα δείτε πως αναλύονται οι συνθήκες σε μια χώρα ώστε να μπορέσει μια εθνική υπηρεσία ασύλου να έχει την εικόνα που απαιτείται για να αποφασίσει αν ένας άνθρωπος που βρίσκεται μπροστά της δικαιούται ή όχι άσυλο. Ήταν οι οδηγίες για το άσυλο στους πολίτες της Συρίας μέχρι χτες.

Η σύνταξη των νέων οδηγιών δεν είναι απλή υπόθεση, ειδικά τώρα που τα γεγονότα είναι ακόμα σε εξέλιξη. Θα χρειαστούν αρκετοί μήνες, αν η κατάσταση δείχνει να εξομαλύνεται, λιγότεροι αν η βία δεν σταματήσει. Η αμφιβολία, προφανώς, λειτουργεί υπέρ του προσφυγικής ιδιότητας. Μια χώρα ολίγον ασφαλής ή για λίγο καιρό ασφαλής, δεν είναι ασφαλής χώρα για επιστροφή ανθρώπων.

Η Ελληνική κυβέρνηση, ακολουθώντας τα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αποφάσισε την αναστολή εξέτασης των αιτημάτων ασύλου. Η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ της Παρασκευής είχε στόχο το συμβολισμό της πυγμής. Τα αποτελέσματά της δεν υπηρέτησαν, ευτυχώς, αυτόν τον στόχο. Από την ημέρα που ανακοινώθηκε η συνεδρίαση μέχρι την πραγματοποίηση της, η κυβέρνηση κατάλαβε πως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Το ΚΥΣΕΑ δεν χρειαζόταν καν να συνεδριάσει.

Τώρα, με τον χρόνο σύμμαχο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οφείλουν να δείξουν σεβασμό στον πολύπαθο λαό της Συρίας. Οφείλουν να ακούσουν τους ειδικούς για την πραγματική κατάσταση στη χώρα και να αποφεύγουν τις εκλαϊκεύσεις του δεξιού λαϊκισμού. Με τη βιασύνη τους, ενίσχυσαν τις απόψεις περί άμεσων επιστροφών και τώρα θα κατηγορηθούν από την ακροδεξιά για μη τήρηση των υποσχέσεων τους. Λες και θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν άμεσες και μαζικές επιστροφές εφόσον οι συνθήκες στη Συρία το επέτρεπαν.

Σε κάθε περίπτωση, η ζωή έχει προχωρήσει. Τα κράτη μέλη της ΕΕ, με τις διαδικασίες και προϋποθέσεις που προβλέπουν οι νομοθεσίες τους, «αφαίρεσαν» την προσφυγική ιδιότητα από εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους τα τελευταία χρόνια. Την διετία 2021-2022 σε πάνω από 175.000. Τους χορήγησαν την ιθαγένεια τους και τώρα πια δεν είναι πρόσφυγες. Είναι ευρωπαίοι πολίτες.

Για την ιστορία, κανείς από αυτούς δεν πολιτογραφήθηκε Έλληνας πολίτης.

(Ο Βασίλης Χρονόπουλος είναι νομικός, ειδικός σε θέματα μετανάστευσης και ασύλου)

#ΣΥΡΙΑ #ΑΣΥΛΟ #ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Keywords
Τυχαία Θέματα
Συρία,syria