Ινδική μετάλλαξη: Πόσο επικίνδυνη είναι και τι πρέπει να μας ανησυχεί

Το ινδικό στέλεχος και η μετάλλαξη που φέρει θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Η επιδημία της Covid-19 στην Ινδία τον τελευταίο μήνα δείχνει σημεία εκθετικής αύξησης με περισσότερες από 300.000 νέες διαγνώσεις 2000 νεκρούς ανά ημέρα. Η μία χώρα μετά την άλλη απαγορεύουν τα ταξίδια από και προς την Ινδία, καθώς εξαπλώνεται το στέλεχος Β1617. Το ινδικό στέλεχος, όπως αποκαλείται, έχει βρεθεί και εκτός Ινδίας, όπως στη Βρετανία.

Αυτή τη στιγμή το συγκεκριμένο

στέλεχος βρίσκεται υπό διερεύνηση αλλά σε αντίθεση με το βρετανικό (Β117), το νοτιοαφρικανικό (1351) και το βραζιλιάνικο (P1) δεν συγκαταλέγεται στα στελέχη ειδικού ενδιαφέροντος.

Τι σημαίνει αυτό για την μεταδοτικότητα και τον βαθμό που πρέπει να ανησυχούμε γι΄αυτό.

Πόσο πιο μεταδοτικό είναι το ινδικό στέλεχος;

Θεωρείται ότι αυτή η παραλλαγή μπορεί να είναι σε θέση να εξαπλωθεί πιο εύκολα από προηγούμενες μορφές του ιού. Αυτό οφείλεται σε μια μετάλλαξη που φέρει και ονομάζεται L452R, η οποία επηρεάζει την πρωτεΐνη ακίδα του ιού . Αυτό είναι το «κλειδί» που χρησιμοποιεί ο κοροναϊός για να ξεκλειδώσει τα κύτταρά μας.

Η μετάλλαξη L452R αλλάζει το μέρος της πρωτεΐνης ακίδας που αλληλεπιδρά άμεσα με το ACE2, το μόριο στην επιφάνεια των κυττάρων μας με το οποίο συνδέεται ο ιός για να μπει μέσα. Η πρώιμη έρευνα - που δεν έχει ακόμη αναθεωρηθεί από άλλους επιστήμονες - υποδηλώνει ότι η μετάλλαξη L452R επιτρέπει στον ιό να συνδέεται με τα κύτταρα πιο σταθερά.

Σε προηγούμενες παραλλαγές, όπως η βρετανική, μεταλλάξεις όπως αυτή που ενίσχυσαν τη δεσμευτική ικανότητα του ιού είχαν ως αποτέλεσμα να γίνει πιο μολυσματικός.

Το αμερικάνικο στέλεχος B1427 που ανιχνεύεται στην Καλιφόρνια περιέχει την ίδια μετάλλαξη L452R. Εκτιμάται ότι είναι περίπου 20% πιο μεταδοτική από την προηγούμενη μορφή του κοροναϊού που κυκλοφορούσε κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος.

Πόσο πιο επικίνδυνη είναι αυτή η μετάλλαξη;

Μεταλλάξεις όπως η L452R που βοηθούν στη δέσμευση δεν οδηγούν απαραίτητα σε πιο σοβαρή ασθένεια ή καθιστούν τον ιό πιο θανατηφόρο. Για παράδειγμα, ενώ η παραλλαγή B1427 φαίνεται να εξαπλώνεται πιο εύκολα, η προκαταρκτική έρευνα δεν βρήκε ότι σχετίζεται με πιο σοβαρές λοιμώξεις ή υψηλότερα ιικά φορτία. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για το B1617, αν και αυτό πρέπει ακόμη να διερευνηθεί.

Αλλά μια ιδιαίτερη ανησυχία είναι ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει το Β1617 στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Η συντριπτική πλειοψηφία των εμβολίων που αναπτύχθηκαν κατά του κοροναϊού βασίζονται στη στόχευση της πρωτεΐνης αιχμής. Καθώς η πρωτεΐνη βρίσκεται στην εξωτερική επιφάνεια του ιού, αυτό είναι που το ανοσοποιητικό σύστημα θα "δει" κυρίως κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης και ως εκ τούτου θα παράξει αποτελεσματικά αντισώματα κατά του. Εάν οι μεταλλάξεις αλλάξουν το σχήμα της πρωτεΐνης ακίδας, τότε αυτά τα αντισώματα μπορεί να γίνουν λιγότερο αποτελεσματικά.

Πράγματι, προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι η μετάλλαξη L452R θα μπορούσε να βοηθήσει τον ιό να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, το B1617 φέρει μια δεύτερη μετάλλαξη, που ονομάζεται E484Q, η οποία αλλάζει και την πρωτεΐνη ακίδας. Η έρευνα δείχνει ότι μεταλλάξεις όπως αυτή (που επηρεάζουν την ίδια περιοχή της πρωτεΐνης αιχμής) μπορεί επίσης να κάνουν τον ιό λιγότερο ευαίσθητο σε προϋπάρχοντα αντισώματα.

Πρώιμες, μη θεωρημένες μελέτες των επιδράσεων αυτών των μεταλλάξεων στο B1617 δείχνουν ότι καθιστούν την παραλλαγή λιγότερο ευαίσθητη σε αντισώματα που δημιουργήθηκαν προηγουμένως. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι αυτά τα ευρήματα έχουν αποδειχθεί μόνο σε εργαστηριακά πειράματα και όχι σε πραγματικούς ανθρώπους.

Πόσο πρέπει να ανησυχούμε;

Keywords
Τυχαία Θέματα