Ισραήλ, Παλαιστίνη: Τα τύμπανα της τρομοκρατίας. Θρίλερ, βόμβες και ηθικές δολοφονίες

18:08 26/8/2019 - Πηγή: Dikaiologitika

John le Carre, «Η μικρή τυμπανίστρια», εκδόσεις Bell, μετάφραση Νέστορας Χούνος.

Δεν είναι εύκολο βιβλίο. Ούτε και, αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε, fiction για καλοκαιρινές διακοπές. Βαθιά πολιτικό, ψυχολογικό, κοινωνικο-ηθικό θρίλερ, με δεύτερες και τρίτες σκηνές, πίσω από την κεντρική όπου εξελίσσεται η βασική υπόθεση. Ο John

le Carre συνθέτει μια αριστουργηματική, ναι, κατασκοπική ...όπερα πάνω σε ένα από τα πιο δύσκολα και αιματοκυλισμένα θέματα του 20ου και του 21ου αι. Ισραήλ, Παλαιστίνη, τυφλές, βόμβες, φανατισμοί, μυστικές υπηρεσίες, τρομοκρατία, θάνατοι.

Η Τσάρλι, επιδιώκει να γίνει ηθοποιός και περνά τις διακοπές της στη Μύκονο κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '70. Μαζί της και διάφοροι άλλοι χαρακτηριστικοί εκφραστές της κουλτούρας της εποχής: Αμφισβήτηση, επανάσταση, τρομοκρατία, ψυχανάλυση της ...διπλανής πόρτας, ναρκωτικά, όλα σε ένα ιστορικό γαϊτανάκι που έχει στήσει η διεθνής πολιτική σκηνή, οι γεωπολιτικές βίαιες επιβουλές εκείνης της εποχής, το φαινόμενο της ατομικής τρομοκρατίας ιδωμένο υπό τις παραπάνω ιδιαιτερότητες.

Δοκιμάζονται τα πάντα και κυρίως τα όρια της ατομικής ηθικής, της συνείδησης, της εξαντλητικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων "ζωής και θανάτου". Πράκτορες, διπλοί ή όχι, δεν έχει σημασία, κινούνται στα όρια, τόσο τα επιχειρησιακά, μακιαβελικά, θα έλεγε κάποιος όσο και σε αυτά των προσωπικών τους αντοχών.

Τελ Αβίβ, Λωρίδα της Γάζας, Ελλάδα - Μύκονος, Δελφοί, Ακρόπολη- Γερμανία, Αγγλία. Για όσους δεν το γνωρίζουν, το βιβλίο αποτέλεσε την πρώτη ύλη για το σενάριο της σειράς του BBC «The little drummer girl» που το καλοκαίρι του 2018 τα είχε βρει σκούρα με το ΚΑΣ για να πραγματοποιήσει νυχτερινά, και όχι μόνο γυρίσματα, στον Παρθενών και το Σούνιο. Τελικά τα προβλήματα ξεπεράστηκαν και το BBC, φεύγοντας από την Ελλάδα, ευχαρίστησε και υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει. Πίσω στο βιβλίο και έχουμε να κάνουμε με ένα αμιγώς ψυχολογικό, κατασκοπικό θρίλερ, με την πρώτη ματιά. Κάτι πολύ περισσότερο, όμως, που μοιάζει με καλειδοσκόπιο της απαρχής της σύγχρονης μορφής της ατομικής τρομοκρατίας, από όλες τις απόψεις.

"Είναι το ίδιο πράγμα. Η τρομοκρατία είναι θέατρο. Εμπνέουμε, προκαλούμε φόβο, ξυπνάμε την αγανάκτηση, το θυμό, την αγάπη. Διαφωτίζουμε τον κόσμο. Το ίδιο κάνει και το θέατρο. Ο τρομοκράτης είναι ο μεγαλύτερος ηθοποιός του κόσμου", λέει ένας από τους πρωταγωνιστές στη νεόκοπο ηθοποιό που ο συγγραφέας τη συνθλίβει στις μυλόπετρες της κανονικής ζωής, της ζωής του τρομοκράτη και μιας άλλης ενδιάμεσης ζωής που δεν διαφέρει πολύ από τον θάνατο που κάνει μια εξαίρεση και αφήνει αυτόν που τον βιώνει να νιώθει τα πάντα μέχρι τελευταία στιγμή.

ΥΓ. Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1983 και μοιραία η μετάφρασή του ακολουθεί τις γλωσσικές και υφολογικές νόρμες της εποχής, δηλαδή ολίγον παλιοκαιρίτικη. Από τότε μέχρι σήμερα, η γλώσσα έχει αλλάξει σημαντικά. Όπως και η τρομοκρατία, άλλωστε...