Και μετά τον ανασχηματισμό;

08:10 17/3/2025 - Πηγή: Dikaiologitika

Ποιο ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο έχει απομείνει στον Μητσοτάκη, τους εξηντατρείς της συνενοχής, τους κύκλους της διαπλοκής; Θα πέσουν δηλαδή κεφάλια για τα Τέμπη και τη συγκάλυψη; Θα πέσουν οι τιμές στο σούπερ μάρκετ; Θα πέσει η ρομφαία του κράτους επί των κερδοσκόπων που λυμαίνονται τα γλίσχρα εισοδήματα; Ή θα καταυγάσει το φως της δικαιοσύνης την Ελλάδα;

Ο Βορίδης ανέλαβε την ανθρωπιστική μεταχείριση των δυστυχισμένων του Αιγαίου, η Βούλτεψη έχασε το υπουργικό οφίκιο, ο Πιερρακάκης προβιβάστηκε σε τσάρο

της οικονομίας, ο Χατζηδάκης στέφθηκε αντιβασιλέας, μια αρμαθιά φιλόδοξοι σαραντάρηδες επιστρατεύτηκαν για να εξωραΐσουν τις κυβερνητικές φωτογραφίες και πάει λέγοντας. Δε σηκώνει καμιά σοβαρή συζήτηση ο ανασχηματισμός της άγριας συμμορίας. Θα διεκδικήσει για κάνα δυο μέρες μια θέση στη δημοσιότητα, κατά προτίμηση πάνω από τα Τέμπη, θα μάθουμε ποιος είναι ποιος, ποια είναι ποια, θα εντρυφήσουμε σε γαλάζια βιογραφικά και σενάρια. Και υποτίθεται ότι θα γίνουμε σοφότεροι για τις προθέσεις του Μητσοτάκη, τα σχέδιά του για το μέλλον της παράταξης και της χώρας.

Πόση τέτοια σοφία όμως αντέχει πια ο τόπος και η κοινωνία; Η οδοντοστοιχία του Βορίδη, οι λαρυγγισμοί του Άδωνι, το κατάπλασμα του Πιερρακάκη, το πολιτικό μέγεθος του Χατζηδάκη, οι φρέσκοι με τη χαλάζια γραβάτα, τα τζάκια που δεν τα κουνάει κανείς, τι καινούργιο έχουν να μας πουν για τον αυτουργό του νέου σχήματος; Τίποτε περισσότερο από αυτό που δήλωσε στη Βουλή πριν λίγες μέρες: Σας αρέσει, δεν σας αρέσει, εγώ θα είμαι καβάλα, ό,τι κι αν λέτε εσείς και κυρίως ό,τι κι αν λέει με το δικό της τρόπο η έκρηξη της κοινωνίας. Με δυο λόγια, μας αρέσει δεν μας αρέσει, πρώτον η πολιτική της Δεξιάς δεν αλλάζει ούτε κατά ένα σημείο στίξης. Και δεύτερον, ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος ψυχών και σωμάτων. Και έπεται συνέχεια.

Ποια συνέχεια; Ποιο ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο έχει απομείνει στον Μητσοτάκη, τους εξηντατρείς της συνενοχής, τους κύκλους της διαπλοκής; Θα πέσουν δηλαδή κεφάλια για τα Τέμπη και τη συγκάλυψη; Θα πέσουν οι τιμές στο σούπερ μάρκετ; Θα πέσει η ρομφαία του κράτους επί των κερδοσκόπων που λυμαίνονται τα γλίσχρα εισοδήματα; Ή θα καταυγάσει το φως της δικαιοσύνης την Ελλάδα; Τίποτε φυσικά απ’ όλα αυτά δεν θα συμβεί στην όποια ελεεινή διαδρομή αυτής της κυβέρνησης απομένει. Ακόμα χειρότερα: Ένας πρωθυπουργός που χρεοκόπησε τη χώρα είναι επικίνδυνος. Αλλά δέκα φορές πιο επικίνδυνος όταν έχει χρεοκοπήσει ο ίδιος στη συνείδηση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και παρόλα αυτά επιμένει γαντζωμένος στα κέρδη της εξουσίας του.

Τούτων δοθέντων μη ρωτάς για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα. Και είναι απορίας άξιον πώς κάποιοι στη λεγόμενη δημοκρατική, ή προοδευτική αντιπολίτευση δεν την ακούνε. Δεν κατανοούν ότι αν δεν αναγνωρίσουν την ανάγκη του «Μαζί», αυτό που περιμένει την κοινωνία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη -και τους ίδιους παρεμπιπτόντως- είναι χειρότερο από όσα έχουμε ζήσει. Ότι το δημοσκοπικό μπουμ της άκρας δεξιάς και κάποιων «αντισυστημικών» σχημάτων της απελπισίας είναι δυσοίωνο σύμπτωμα. Διότι καλό είναι να λέμε ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αλλά ακόμα καλύτερο να θυμόμαστε τη φαιά «διέξοδο» που πάντα καιροφυλακτεί...

(Ο Θανάσης Καρτερός είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Η Αυγή της Κυριακής")

#ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ