Λιγότεροι οι Θεσσαλονικείς λόγω κρίσης - Τι αποκαλύπτουν τα δημογραφικά στοιχεία

Λιγότεροι είναι οι Θεσσαλονικείς, όπως αποκαλύπτουν τα δημογραφικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Διεπιστημονικό Συνέδριο με τίτλο «Πόλη υπό κατασκευή: σχέδια διαδικασίες και πρακτικές για τον χώρο της Θεσσαλονίκης».

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία, παρατηρήθηκε μείωση 38% στην πληθυσμιακή ομάδα 6-14 ετών. «Αν εξετάσουμε τα δημογραφικά στοιχεία για πολλές υπο-περιοχές του Πολεοδομικού Συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης , η συρρίκνωση ανάγεται πριν από την έναρξη της οικονομικής

κρίσης. Για παράδειγμα ο πληθυσμός του Δήμου Θεσσαλονίκης μεταξύ 2001 και 2011 μειώθηκε κατά 13,4%, και μάλιστα η μείωση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη στις μικρές και παραγωγικές ηλικίες: Για την ηλικιακή ομάδα 6-14 ετών η μείωση είναι 37,85%, για την ομάδα 15-24 είναι 25,79% και για την ομάδα 25-39 είναι 24,01%. Μιλάμε, δηλαδή, για πραγματική έξοδο πληθυσμού από τον κεντρικό Δήμο», εξηγεί στο ΑΠΕ η δρ. Αρχιτέκτων Μηχανικός του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΑΠΘ, Φυλλιώ Κατσαβουνίδου, για την εργασία που εκπόνησε από κοινού με την δρ. Αρχιτέκτονα μηχανικό Παρασκευή Κούρτη.

Παράλληλα, η ίδια σημειώνει πως «Αναμφίβολα, αφού ήδη το 2011 η εικόνα ήταν αυτή, μπορούμε να υποθέσουμε, και δεδομένης της συνεχόμενης μείωσης του πληθυσμού της Ελλάδας συνολικά, ότι σε τρία χρόνια που θα γίνει η επόμενη απογραφή, θα είναι ακόμη δυσμενέστερη», προβλέπει η κ. Κατσαβουνίδου, ενώ σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα στοιχεία που ορίζουν την αστική συρρίκνωση διευκρινίζει: «Τα κενά καταστήματα είναι τα πιο ορατά σημάδια της συρρίκνωσης, η απώλεια πληθυσμού είναι όμως η περισσότερο δύσκολη να μελετηθεί, γιατί φυσικά πρέπει να αναρωτηθούμε πού πήγε όλος αυτός ο πληθυσμός, πού έχει μετοικήσει, για ποιους λόγους έχει φύγει και φυσικά να διερευνήσουμε ποια στοιχεία του αστικού χώρου συνετέλεσαν σ' αυτήν την έξοδο, μαζί φυσικά με κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες. Η ποιότητα και/ή η παλαιότητα του διαθέσιμου κτιριακού αποθέματος, η κατάσταση και ποιότητα των δημόσιων χώρων, η επάρκεια ή μη σε κοινωφελείς και κοινόχρηστες υποδομές, είναι μερικοί τέτοιοι παράγοντες. Παραδείγματος χάριν, οικογένειες με μικρά παιδιά αναζήτησαν άλλες περιοχές κατοικίας με περισσότερους δημόσιους χώρους, πιο ήσυχους δρόμους, εγγύτερους στη φύση, με καλύτερες παροχές σε σχολεία».

Keywords
Τυχαία Θέματα