Μια προβληματική συγκατοίκηση

10:42 15/12/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

Προσώρας ο Μακρόν έχει μεν χάσει τον έλεγχο της πλειοψηφίας στην Εθνοσυνέλευση, δεν έχει, όμως, υποχρεωθεί να συγκατοικήσει με αντιπάλους της παράταξής του. Αυτό, ωστόσο, δεν κάνει ευκολότερη την πολιτική συμβίωση με το Μπαϋρού.

Αν οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν αμέσως μετά το διορισμό του στη θέση του πρωθυπουργού της Γαλλίας αποτέλεσαν για τον Φρανσουά Μπαϋρού ψυχρολουσία, ο τρόπος με τον οποίο τον καλωσόρισε χθες η Moody's

υποβαθμίζοντας την πιστοληπτική ικανότητα της δεύτερης σε μέγεθος ευρωπαϊκής οικονομίας, κάνει έτι δυσκολότερη την αποστολή του. Σαν να μην έφθαναν αυτά, ξαφνικά προστέθηκαν στα προβλήματα οι πρωτοφανείς φυσικές καταστροφές που έπληξαν την γαλλική υπερπόντια κτήση της Μαγιότ, στον Ινδικό Ωκεανό, προκαλώντας ανυπολόγιστο ακόμα αριθμό θυμάτων. Λες και οι θεοί της πολιτικής θέλησαν να τον τιμωρήσουν για τον εκβιαστικό τρόπο με τον οποίο -όλοι πια έχουν μάθει ότι- πειθανάγκασε τον κατά τα άλλα προστατευόμενό του Πρόεδρο Μακρόν να του αναθέσει το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.

Αντιλαμβανόμενος προφανώς το αδιέξοδο στο οποίο οι επιλογές του είχαν οδηγήσει την χώρα, ο τελευταίος είχε εμφανιστεί προ δεκαημέρου, ανήμερα της ανατροπής της κυβέρνησης Μπαρνιέ, αποφασισμένος να απεγκλωβιστεί αναδιπλούμενος, δια της εφαρμογής του σοφού δόγματος Μιτεράν, τουτέστιν να προεδρεύει απλώς, αφήνοντας τον πρωθυπουργό να κυβερνά. Έτσι, άλλωστε, είχε πετύχει ο μακροβιότερος Πρόεδρος της Ε' Γαλλικής Δημοκρατίας να βγει αλώβητος μετά δόξης και τιμής από τις δυο συγκατοικήσεις που υποχρεώθηκε να κάνει με δεξιές κυβερνήσεις, όταν το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχασε (από το 1986 έως το 1988 και από το 1993 έως το 1995) την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.

Προσώρας, βέβαια, ο Μακρόν έχει μεν χάσει τον έλεγχο της πλειοψηφίας στην Εθνοσυνέλευση, δεν έχει, όμως, υποχρεωθεί να συγκατοικήσει με αντιπάλους της παράταξής του. Αυτό, ωστόσο, δεν κάνει ευκολότερη την πολιτική συμβίωση με το Μπαϋρού. Πρώτον, διότι ο τελευταίος είναι μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Δεύτερον, επειδή έχει ιδιαίτερα έντονες απόψεις σε πολλά και κρίσιμα ζητήματα. Τρίτον, γιατί είναι πολύ υπερήφανος για την αυτονομία του και οι πολύ καλές σχέσεις του με το σύνολο σχεδόν των ιδεολογικών χώρων του επιτρέπει να την υπερασπίζεται αποτελεσματικά.

Είναι, εξάλλου, ενδεικτικό ότι φρόντισε με την ανάληψη των καθηκόντων του να υπενθυμίσει στην τελετή παράδοσης-παραλαβής από τον Μπαρνιέ ότι ο ίδιος είναι ορεινής προέλευσης ( από τα Πυρηναία) και ταπεινής κοινωνικής καταγωγής (από οικογένεια αγροτών).

Αν και στην παρούσα φάση η τύχη του θα κριθεί πρωτίστως από τον προϋπολογισμό που επείγει να καταθέσει στην Εθνοσυνέλευση και από τη συναίνεση που θα εξασφαλίσει για την εκτέλεσή του, η πρώτη μεγάλη δοκιμασία θα είναι η αναμέτρησή του με τον Μακρόν εκεί που ο τελευταίος ήταν μέχρι τώρα ανένδοτος και ανυποχώρητος: Στον πυρήνα, δηλαδή, της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια και στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού που τον έφερε σε σύγκρουση με την πλειοψηφία των συμπατριωτών του.

Για το συνταξιοδοτικό ο Μπαϋρού είχε διαφοροποιηθεί τασσόμενος υπέρ μιας πιο σταδιακής αναπροσαρμογής των ορίων συνταξιοδότησης. Στην οικονομική πολιτική είχε επίσης πάρει αποστάσεις υποστηρίζοντας την ανάγκη μεγαλύτερης φορολόγησης κυρίως της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Το στοίχημά του, παρόλα αυτά, είναι η μείωση του δημοσίου χρέους που εδώ και πολλά χρόνια είχε γίνει η μεγάλη εμμονή του ακόμα και τότε που κανείς δεν μίλαγε γι' αυτό.

Αν καταφέρει να αποφύγει μέχρι τότε την τύχη που είχε ο προκάτοχός του Μπαρνιέ, η μητέρα όλων των μαχών θα είναι για τον Μπαϋρού αυτή που σίγουρα θα επιχειρήσει να δώσει για την κατάργηση του γαλλικού πλειοψηφικού συστήματος και την υιοθέτηση κάποιων εναλλακτικών μορφών απλής αναλογικής. Κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον δρόμο για την αλλαγή των θεσμών της Ε' Γαλλικής Δημοκρατίας και στο μεγάλο παιχνίδι των συμμαχιών που θα χρειαστεί να συναφθούν για να επιτευχθεί η μετάβαση σε ένα νέο πολιτικό σύστημα.

Οι φίλοι του Μπαϋρού υποστηρίζουν ότι θα τα καταφέρει γιατί, σε αντίθεση με τον Μπαρνιέ, έχει σχέδιο και μάλιστα πολύ καλά και προ πολλού επεξεργασμένο. Παρά ταύτα, στο άμεσο μέλλον το βέβαιο είναι ότι θα προσπαθήσει να κερδίσει μία άλλη, ζωτικότερης σημασίας για τη μακροημέρευση της θητείας του, υπόθεση: Τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης με "βαρέων βαρών" προσωπικότητες, πράγμα που ασφαλώς θα αναβαθμίσει την εικόνα του, θα ενισχύσει τη θέση του και θα αποτελέσει αποστομωτική απάντηση σε όσους ισχυρίζονται ότι απλώς εκμεταλλεύτηκε την αποδυνάμωση του Μακρόν για να επιβάλει την ανάθεσή σε αυτόν της πρωθυπουργίας, αποδυναμώνοντας έτι περισσότερο το ρόλο του σημερινού Προέδρου. Σε αυτή την περίπτωση, πάντως, θα έχει εγγράψει τις δικές του υποθήκες ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027.

Αν συμβεί αυτό, ο Μακρόν θα έχει άθελά του υποχρεωθεί να ανταποδώσει το δώρο που του έκανε ο Μπαϋρού όταν απέσυρε την υποψηφιότητά του από τις προεδρικές εκλογές το 2012. Θα το έχει μάλιστα κάνει με το παραπάνω, αφού για να διοριστεί ο Μπαϋρού πρωθυπουργός, με μία έννοια χρειάστηκε να ταπεινωθεί ο Μακρόν.

(Ο Γιώργος Σεφερτζής είναι πολιτικός αναλυτής- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το Κ-Report)

#ΓΙΩΡΓΟΣ_ΣΕΦΕΡΤΖΗΣ