Ο μηλίτης… ελληνικά!

Έρχεται από τον… Μεσαίωνα, έχει μια τυχαία χρονολογική συγγένεια με την Μικρασιατική Καταστροφή και πριν από λίγο καιρό επετράπη η παραγωγή του στην Ελλάδα. Δεν είναι αίνιγμα. Είναι η νέα ελληνική… πραγματικότητα του γνωστού μας μηλίτη.

Η είδηση είναι ότι ο μηλίτης που κυκλοφορούσε με τις γνωστές μας ετικέτες «Μηλοκλέφτης» και «Strongbow» σταμάτησε να εισάγεται και από τώρα και στο εξής… ομιλεί εξολοκλήρου ελληνικά. Παράγεται και συσκευάζεται στην Ελλάδα

στις εγκαταστάσεις της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στην Πάτρα. Η παραγωγή του –και μάλιστα από 100% ελληνικές πρώτες ύλες- ξεκίνησε πρόσφατα αφότου το ελληνικό κράτος ολοκλήρωσε τη σχετική νομοθετική αναθεώρηση που απαγόρευε την παραγωγή του στην Ελλάδα. Και ποια ήταν αυτή η νομοθεσία;

Ένα βασιλικό διάταγμα του 1922, έτος που σημάδεψε τη νέα ελληνική Ιστορία με την Μικρασιατική Καταστροφή, απαγόρευε τη «χρήση φρούτων στην παραγωγή παρεμφερών προς την μπύρα προϊόντων». Έτσι, λοιπόν, αφού προσπεράστηκαν οι νομικές δυσκολίες και άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο, ο μηλίτης της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας δεν θα χρειάζεται… διαβατήριο για να καταλήξει στα γνωστά μας μπουκάλια και στα ψυγεία μας. Το εργοστάσιο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στην Πάτρα έχει σχεδόν 35 χρόνια ζωής και λειτουργίας και οι 260 εργαζόμενοί του παράγουν 1,4 εκατόλιτρα μπίρας ετησίως εκ των οποίων περίπου τα 90.000 εξάγονται. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας, η σημαντική αυτή επένδυση με τη νέα γραμμή παραγωγής μηλίτη υπολογίζεται ότι θα δημιουργήσει πάνω από €2 εκατ. επιπλέον προστιθέμενη αξία για τη χώρα, καθώς και 65 νέες θέσεις εργασίας (άμεσες και έμμεσες).

Σε αντίθεση με την μπύρα, για την παραγωγή της οποίας χρησιμοποιείται κριθάρι, ο μηλίτης είναι αποτέλεσμα της ζύμωσης χυμού μήλων, ο οποίος είναι και το βασικό του συστατικό. Πρόκειται για ένα ποτό με αλκοόλ, ιδιαιτέρως διαδεδομένο σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Χρονολογείται από τον Μεσαίωνα και μία ιστορική εκδοχή αναφέρει ότι εισήχθη στη Νορμανδία από την Vizcaya, την περιοχή των Βάσκων στην Ισπανία. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι το εντόπισαν οι Ρωμαίοι το 55 π.Χ. όταν έφθασαν στο Κεντ της Αγγλίας και διαπίστωσαν ότι οι χωρικοί έπιναν ένα ποτό με αλκοόλ φτιαγμένο από μήλα. Πολύ σύντομα, ο μηλίτης εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και σε όλη την Ευρώπη και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής σε ανθρώπους που ανήκαν στα λεγόμενα γερμανικά φύλα από τη Νορμανδία, τα οποία με την κατάκτηση της Αγγλίας τον 9ο αιώνα άρχισαν να διαδίδουν την καλλιέργεια των μήλων σε ειδικούς οπωρώνες.

Μάλιστα, από τον 13ο έως τον 17ο αιώνα στην Ευρώπη, η κατανάλωση μηλίτη ήταν ασφαλέστερη από την κατανάλωση νερού και οι άνθρωποι, σύμφωνα με άλλες ιστορικές αναφορές, ξόδευαν περίπου το 1/4 των απολαβών τους στην αγορά μηλίτη. Αναφέρεται, μάλιστα ότι σε διάφορες περιοχές της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, ακόμα και οι βαφτίσεις των μωρών γίνονταν με μηλίτη καθώς πολύ πιο καθαρός από το νερό.

Σε κάθε περίπτωση, ο μηλίτης είναι εξαιρετικά δημοφιλές ποτό, με μεγαλύτερη χώρα παραγωγής και κατανάλωσης τη Μεγάλη Βρετανία. Ακολουθούν: η Γαλλία, με «πρωταθλήτριες» τις περιοχές της Βρετάνης και της Νορμανδίας, η Ισπανία, ιδίως στην περιοχή της Αστούριας, η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Ελβετία. Τώρα, λοιπόν, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία βάζει και την Ελλάδα στον χορό της παραγωγής αυτής της φρουτώδους και ελαφρώς αλκοολούχου… διασημότητας!

Keywords
Τυχαία Θέματα