Οι δύο ημερομηνίες - κλειδιά που εξηγούν τις κινήσεις Τραμπ για Ρωσία και Ουκρανία

Η καθοριστική σημασία της 3η Απριλίου 2008 και 22ας Φεβρουαρίου του 2014 για την τακτική του Τραμπ απέναντι στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουρκανία.

Ο Ντόναλντ Τραμπ προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις και σκεπτικισμό όταν την περασμένη εβδομάδα κατηγόρησε εσφαλμένα την Ουκρανία ότι εισέβαλε στη Ρωσία.

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έκανε λόγο για «φούσκα παραπληροφόρησης», αλλά αυτό το σχόλιο δεν ήταν τυχαίο, ήταν μία αντανάκλαση της πεποίθησης του Τραμπ,

που κατά τους συμβούλους του είναι ρεαλιστική: ότι δηλαδή το ΝΑΤΟ συνέβαλε στο να «προκληθεί» η σύγκρουση αυτή πριν από χρόνια.

Γιατί έχει σημασία αυτό; Η άποψη του Τραμπ για την Ουκρανία, όπως αναφέρει το Axios, είναι το κλειδί για να κατανοήσει κάποιος γιατί ο Τραμπ έχει βάλει στο στόχαστρο μία συμφωνία εξωτερικής πολιτικής για τις ΗΠΑ ηλικίας 80 χρόνων, επικρίνοντας το ΝΑΤΟ, αντιδρώντας στην επέκτασή του και εν τέλει αποκλείοντας τους Ευρωπαίους εταίρους από τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία για την Ουκρανία.

Οι επικριτές σε Ευρώπη και ΗΠΑ κατηγορούν τον Τραμπ ότι υποκλίνεται στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ασπάζεται την παραπληροφόρησή του, δικαιολογεί την επιθετικότητά του και πιέζει τόσο πολύ την Ουκρανία.

Όπως σημειώνει το Axios η μεγάλη εικόνα είναι η εξής: Η προσέγγιση του Τραμπ στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας, αντιπροσωπεύει την απόρριψη του φιλοευρωπαϊκού διατλαντισμού των προηγούμενων Αμερικανών προέδρων, δηλαδή των Μπάιντεν, Ομπάμα και Τζορτζ Μπους Τζούνιορ. Η προσέγγισή του αυτή επίσης έχει τις ρίζες της στην επί μακρόν επιθυμία του να εξομαλύνει τους δεσμούς με τη Ρωσία.

Μία ακόμα σαφής ένδειξη του πώς ο Τραμπ αλλάζει δραματικά την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ήταν η κίνησή του την Δευτέρα, οι ΗΠΑ να μην στηρίξουν τους Ευρωπαίους συμμάχους σε ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών που καταδίκαζε τη Ρωσία και απαιτεί την απόσυρσή της από την Ουκρανία.

Από την πλευρά της η Ουκρανία έχει βρεθεί από καιρό στο επίκεντρο των τεταμένων σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Ήταν στο επίκεντρο της πρώτης παραπομπής του Τραμπ το 2019 και διαδραμάτισε βασικό ρόλο στην έρευνα που προηγήθηκε για τους δεσμούς μεταξύ Ρωσίας και προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ που ξεκίνησε το 2016.

Όπως τονίζει το Axios, οι σύμβουλοι Τραμπ, αναφερόμενοι στο σχόλιο του Αμερικανού προέδρου σχετικά με το ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, υπογράμμισαν ότι τα μέσα ενημέρωσης εστιάζουν υπερβολικά στην ανακρίβεια του Τραμπ και πολύ λιγότερο στο πώς η Δύση ανταγωνίσθηκε τον Πούτιν τα χρόνια πριν εισβάλει στην Ουκρανία.

Και εκεί επισημαίνουν δύο ημερομηνίες κλειδιά που διαμόρφωσαν την άποψη του Τραμπ για το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία.

Η πρώτη ημερομηνία είναι η 3η Απριλίου 2008. Τότε το ΝΑΤΟ δήλωσε ότι μια μέρα η Ουκρανία θα ενταχθεί στη συμμαχία. Αυτό ενόχλησε τον Πούτιν, ο οποίος έβλεπε πως η πρώην σοβιετική δημοκρατία, η Ουκρανία δηλαδή, ήταν πιο κοντά «στο εξωτερικό» παρά προέκταση της Ρωσίας. Και δεν ήθελε να είναι μέρος μιας στρατιωτικής συμμαχίας που σχηματίστηκε σε αντίθεση με τη Σοβιετική Ένωση.

Δεύτερη ημερομηνία είναι η 22α Φεβρουαρίου του 2014. Ο τότε Ουκρανός πρόεδρος που ήταν υπέρ του Πούτιν, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, διέφυγε για τη Ρωσία μετά από βίαιες διαδηλώσεις που ξέσπασαν εναντίον του στο Κίεβο. Είχε επιλέξει να υποχωρήσει σε επίπεδο προσέγγισής της ΕΕ. Πέντε μέρες αργότερα, ο Πούτιν εισέβαλε και στη συνέχεια προσάρτησε την Κριμαία. Για να δικαιολογήσει την επίθεση, η κυβέρνησή του είχε δημοσιεύσει ένα κρυφά ηχογραφημένο και ντροπιαστικό τηλεφώνημα μεταξύ αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που έδειχνε το βάθος της εμπλοκής των ΗΠΑ στην Ουκρανία.

«Όταν ο Τραμπ μιλάει για το ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο στην Ουκρανία, για αυτό ακριβώς μιλάει», δήλωσε ανώτερος σύμβουλός του.

Παράλληλα, ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ στις συνομιλίες για τη Ρωσία, Στιβ Γουίτοφ, αναφέρθηκε πλαγίως και στις δύο αυτές ημερομηνίες την Κυριακή. «Ο πόλεμος δεν χρειαζόταν να γίνει. Προκλήθηκε. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι προκλήθηκε από τους Ρώσους. Υπήρχαν κάθε είδους συνομιλίες τότε για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ο πρόεδρος μίλησε για αυτό. Αυτό δεν χρειαζόταν να συμβεί. Βασικά έγινε απειλή για τους Ρώσους» σημείωσε ο Γουίτκοφ μιλώντας στο CNN.

Άμεση ήταν η αντίδραση στα λεγόμενά του μέσω social media. «Πόσο ντροπιαστικό για τον Γουίτκοφ να αναγκάζεται να επαναλαμβάνει την παλιά διαψευσμένη αντιαμερικανική αριστερή προπαγάνδα ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί απειλή για τη Ρωσία», έγραψε στο X, Ο Γκάρι Κασπάροφ, θρύλος στο σκάκι και βασικός πολέμιος του Πούτιν.

«Ναι, ο πόλεμος δεν χρειαζόταν να γίνει. Ο Πούτιν δεν χρειαζόταν να εισβάλλει στην Ουκρανία. Σίγουρα δεν προκλήθηκε. Τόσο ντροπιαστικό να βλέπεις έναν κυβερνητικό αξιωματούχο των ΗΠΑ να απηχεί αυτήν την προπαγάνδα του Πούτιν», δήλωσε ο Μάικλ ΜακΦόλ, πρεσβευτής στη Ρωσία κατά την πρώτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στο X.

Οι σύμβουλοι του Τραμπ είναι αμετακίνητοι

Οι σύμβουλοι του Τραμπ λένε ότι οι επικριτές του δεν θα δεχθούν ότι ο Τραμπ έκανε εκστρατεία για τον τερματισμό του πολέμου, ότι ο Πούτιν δεν εγκαταλείπει τα ουκρανικά εδάφη που έχει καταλάβει και ότι η Ουκρανία δεν διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό για να αντισταθεί για πολύ ακόμη.

Η εξωτερική πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις των Κλίντον- Μπους- Ομπάμα- Μπάιντεν για χρόνια έπαιξαν την Ουκρανία σαν πιόνι απέναντι στη Ρωσία σε ένα διεθνές παιχνίδι που κατέληξε σε έναν πολύνεκρο πόλεμο. Και η κίνηση του η Αμερική Πρώτα θέλει να τον λήξει» είπε ο Μάικλ Καπούτο, επί μακρόν σύμβουλος του Τραμπ και δημιουργός του «The Ukraine Hoax,» ενός ντοκιμαντέρ για το Make America Great Again του Τραμπ.

Ποια είναι η αλήθεια τελικά; Ειδικοί όπως ο Γκέραρντ Τόαλ συμφωνούν με τους επικριτές του Πούτιν ότι οι δύο εισβολές της Ρωσίας ήταν αδικαιολόγητες. Αλλά, ο Τόαλ δηλώνει πως «είναι ζήτημα μιας δικαιολογημένης αντιδικίας» να αποδεχθεί κανείς την άποψη ορισμένων ακαδημαϊκών που πιστεύουν ότι η Δύση και η Ρωσία «συν-δημιούργησαν» τη χειροτέρευση αυτή των σχέσεων, ξεκινώντας από το 2008 με τις συζητήσεις περί επέκτασης του ΝΑΤΟ πιο κοντά στα ρωσικά σύνορα.

Αυτό ήταν εξευτελιστικό για τον Πούτιν, λέει ο Τόαλ, συγγραφέας του βιβλίου « Near Abroad: Putin, the West and the Contest over Ukraine and the Caucasus», που αναλύει τι συμβαίνει με τις σχεδόν ανεξάρτητες χώρες κοντά στη Ρωσία. «Αυτή ήταν η κόκκινη γραμμή για τον Πούτιν και για τους Ρώσους, συνέβαινε στα σύνορά τους και το είδαν ως άμεση απειλή για την ασφάλεια της Ρωσίας».



#ΝΤΟΝΑΛΝΤ_ΤΡΑΜΠ #ΟΥΚΡΑΝΙΑ #ΡΩΣΙΑ #ΗΠΑ #ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ_ΠΟΥΤΙΝ
Keywords
Τυχαία Θέματα