Πάνος Σκουρολιάκος στο Dnews: «Η ζωή μού έδωσε περισσότερα από όσα φανταζόμουν»

19:18 28/1/2025 - Πηγή: Dikaiologitika

Το θέατρο, η ζωή του, τα παιδιά του και χιλιάδες πράγματα κάνουν τον Πάνο Σκουρολιάκο να σηκώνεται από το κρεβάτι κάθε πρωί.

Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι ιδιαίτερα απασχολημένος αυτή την περίοδο. Στο «Από Μηχανής» θέατρο σκηνοθετεί για τρίτη φορά τον Φιάκα, επίσης συμπρωταγωνιστεί στην παράσταση «Ήρωες», ενώ στον κινηματογράφο, αν βρεθούν τα χρήματα, θα τον δούμε στη νέα

ταινία «Καποδίστριας» του Γιάννη Σμαραγδή.

Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης, μιλάει στο Dnews για τις δύο θεατρικές παράστασεις, καθώς και για τα προβλήματα που έχει συναντήσει η κυκλοφορία της επερχόμενης ταινίας χωρίς να μασήσει τα λόγια του.

Επίσης, μας μιλάει για τη δική του σχέση με τον χρόνο, δηλώνει «ευχαριστημένος και χορτασμένος» από τη ζωή και το θέατρο, σχολιάζει τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει μεγάλη μερίδα της κοινωνίας και αναφέρεται στη δική του πολιτική διαδρομή η οποία έχει φτάσει στο τέρμα της. «Φτάνει, δεν είναι για χόρταση», λέει χαρακτηριστικά ο ηθοποιός στο Dnews και παράλληλα μάς σχολιάζει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, όντας ιδρυτικό μέλος και βουλευτής του κόμματος επί οκτώ χρόνια.

«Ο Φιάκας είναι πιο σημερινός και από το σήμερα»

Είναι η πέμπτη φορά που συναντιέστε με τον Φιάκα του Δημοσθένη Κ. Μισιτζή και η τρίτη φορά που το σκηνοθετείτε.

Πέμπτη φορά συναντιέμαι, τρίτη φορά το σκηνοθετώ. Προσπάθησα οι σκηνοθεσίες μεταξύ τους να μην έχουν καμία σχέση και όντως και η πρώτη του 2002 και η δεύτερη του 2010 και η τρίτη του 2024-2025 δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, παραμένοντας όμως πιστή στο πνεύμα του έργου, κυρίως στη γλώσσα του που είναι πολύ σημαντική. Είναι από τις πιο σπουδαίες νεολληνικές κωμωδίες του ελληνικού θεάτρου.

Από το Βυζάντιο και έπειτα, το ελληνικό θέατρο σίγησε. μετά τους ελληνιστικούς χρόνους, δεν έχουμε θέατρο. Μάλιστα, με τη Σύνοδο της Λαοδικείας απαγορεύεται το θέατρο και όλα αυτά. Μετά το 1821 και με την αφύπνιση των Ρωμιών που μίλαγαν την ελληνική γλώσσα, άρχισαν να γράφονται έργα, μεταξύ των οποίων και ο Φιάκας.

Ο Φιάκας γράφτηκε από τον Μισιτζή ο οποίος ήταν Σαμιώτης, δάσκαλος στην Πόλη και έγραφε εργάκια για τους μαθητές του, όχι τίποτα σπουδαία. Όμως, έγραψε και αυτό το σπουδαίο έργο που αρχικά το έπαιξαν οι μαθητές του, μετά το πήραν ερασιτεχνικοί θίασοι και μετά άλλοι, επαγγελματικοί. Ο Φιάκας είναι το μόνο ελληνικό έργο που μετέφρασαν τούρκικοι θίασοι και το έπαιζαν στην Κωνσταντινούπολη.

Μάλιστα, την πρώτη εκδοχή του Φιάκα που σκηνοθέτησα το 2002, την ταξιδέψαμε στην Κωνσταντινούπολη και την είδαν οι Ρωμιοί, ήταν και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και έτσι έχω μια πολύ βαθιά σχέση με αυτό το έργο και μου κάνει εντύπωση πώς επιδέχεται τόσες πολλές διαφορετικές αναγνώσεις, στο πνεύμα του πάντα.

Είναι πρόκληση για εσάς αυτή η διαφορετική προσέγγιση κάθε φορά; Σε τι διαφέρει η φετινή παράσταση και τι καινούριο έχει;

Βεβαίως. Μέχρι τότε ο Φιάκας ανέβαινε σαν μια γαλλική κομεντί. Και όντως, ο συγγραφέας είναι πάρα πολύ επηρεασμένος από τον Μολιέρο, έτσι νομίζω ότι ξέχναγαν την ανατολίτικη ψυχή του έργου. Στο πρώτο ανέβασμα προσπάθησα να αναδείξω αυτή την ανατολίτικη πλευρά του. Στους δύο βασικούς ρόλους ήταν ο Τάκης Χρυσικάκος και ο αείμνηστος Τάσος Περζικιανίδης, τη μουσική επιμέλεια με τραγούδια μικρασιάτικα και κωνσταντινουπολίτικα την είχε κάνει ο Λάμπρος Λιάβας και έτσι με την πρώτη μου σκηνοθεσία προσπάθησα -καιο νομίζω τα κατάφερα- να αναδείξω την ανατολίτικη πλευρά του.

Τo 2010 έβαλα και μία δυτική δόση, ήταν περίπου σαν μεσοπόλεμος ας πούμε. Τώρα χρησιμοποιώ στοιχεία της κουλτούρας της εποχής, δηλαδή ζωντανή ορχήστρα επί σκηνής με μικρασιάτικα και κωνσταντινουπολίτικα τραγούδια, αλλά και Καραγκιόζη. Η βασική προσθήκη τώρα είναι ότι η παράσταση αρχίζει από τον Καραγκιόζη και κάθε πρόσωπο που εμφανίζεται περνάει πρώτα από τον μπερντέ του Κώστα Σπυρόπουλου και μετά εμφανίζεται με σάρκα και οστά.

Αυτό δεν είναι αυθόρμητο ή τυχαίο, έχει να κάνει με την απουσία θεάτρου όπως είπαμε, γιατί αν και απουσίαζε το θέατρο, ο Καραγκιόζης -τον οποίο είχαμε πάρει από τους Τούρκους- υπήρχε. Ο τούρκικος Καραγκιόζης ήταν βωμολόχος, ο ελληνικός τα καθάριζε όλα αυτά και γινόταν ένα θέαμα για όλη την οικογένεια. Έδεσε πάρα πολύ η προσθήκη του Καραγκιόζη και με χαροποίησε που θεωρούν ότι είναι αρχικό κομμάτι του έργου. Δεν το πίστευαν ότι είναι δική μου προσθήκη. Εδώ έχουμε τον Κώστα Σπυρόπουλο, γιο του αείμνηστου Θανάση Σπυρόπουλου τον οποίο γνώριζα πάρα πολλά χρόνια. Ο Κώστας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς νέους καραγκιοζοπαίχτες.

Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κοινού;

Το κοινό περνάει καταπληκτικά. Και με τα τραγούδια και με την κωμωδία και με τον Καραγκιόζη. Μας χαροποιεί που χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση το θέατρο είναι μονίμως γεμάτο και ο κόσμος ευχαριστιέται τόσο πολύ την παράστασή μας.

Πώς τοποθετείται στο σήμερα;

Είναι πιο σημερινό και από το σήμερα! Το στόρι είναι ότι έχουμε μια κοπέλα καλής και πλούσιας οικογενείας, που πέφτει σε έναν απατεώνα ο οποίος της πουλάει παραμύθι ότι είναι μεγάλος και τρανός στην Ευρώπη. Πόσους έχουμε γύρω μας που μας κοροϊδεύουν καθημερινά, που μας εκμεταλλεύονται, που υποστηρίζουν άλλα πράγματα από αυτό που είναι; Αυτό λοιπόν που συμβαίνει και στη σημερινή κοινωνία με τις απάτες πολιτικές, διαπροσωπικές, οικογενειακές, ερωτικές και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

Τι σας γοητεύει στον Φιάκα;

Καταρχήν η γλώσσα του και το ίδιο το στόρι του, ο τρόπος που το εξελίσσει με όλη αυτή την κομπίνα. Είναι καταπληκτικό πώς χειρίζεται όλο αυτό το θέμα, είναι πολύ δυνατό.

Μιλήστε μου για τη σχέση σας με τον Καραγκιόζη και τι συμβολίζει για εσάς.

Το θέατρο Σκιών έχει αξία σαν έναν λαϊκό θέατρο. Έχω ξαναχρησιμοποιήσει τον Καραγκιόζη το 2013 στο Ίδρυμα Κακογιάννης, ήταν μια μουσικοθεατρική παράσταση που την έλεγα «Στο Γαλατά Ψιλή Βροχή». Το κοινό έρχεται στο θέατρο και ανοίγει ξαφνικά ο μπερντές και γινόμαστε όλοι μικρά παιδιά.

Ήρωες: «Ο Γουσταύος είναι γκρινιάρης όπως εγώ»

Φέτος συμμετέχετε στην παράσταση Ήρωες με εξαιρετική παρέα: τον Κώστα Αρζόγλου και τον Χρήστο Βαλαβανίδη.

Μοναδική παρέα, γνωριζόμαστε δεκαετίες, είμαστε σαν συγγενείς. Οι «Ήρωες» είναι ένα έργο πάρα πολύ δύσκολο. Έχει πολλά στοιχεία τα οποία είναι αυθόρμητα που όμως δένουν με το έργο και πρέπει να τα ακολουθήσεις. Το θέμα του δεν αφορά τους τρεις ηλικιωμένους αξιωματικούς τους οποίους βρίσκουμε σε ένα ίδρυμα με βετεράνους αξιωματικούς, αλλά όλο τον κόσμο.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν χωράνε εκεί μέσα, δεν θέλουν να αποδεχθούν ότι τους βάλανε εκεί για να τελειώσουν τη ζωή τους, και έτσι θέλουν να φύγουν, να ταξιδέψουν, να κάνουν πράγματα. Δεν έχει τελειώσει η ζωή τους. Και αυτό αφορά όλους μας, είτε είμαστε 90 ετών, 50, 40 ή 15 ετών, θέλουμε να κάνουμε πράγματα στη ζωή μας, να δημιουργήσουμε. Είναι μια γλυκόπικρη κωμωδία.

Έχει δικά σας στοιχεία ο Γουσταύος, ο χαρακτήρας που ερμηνεύετε;

Ναι, έχει κάποια. Ο Γουσταύος είναι ένας άνθρωπος που γκρινιάζει και διαμαρτύρεται για τα πάντα, την γκρίνια αυτή την έχω κι εγώ και την άντλησα για το ρόλο.

Επίσης είναι αγοραφοβικός, εγώ δεν είμαι αλλά ήταν πολύ σημαντική πρόκληση για εμένα, γιατί φαίνεται από τις αντιδράσεις του σε συγκεκριμένα πράγματα και ατάκες του χωρίς να ειπωθεί σε καμία στιγμή του έργου ότι είναι αγοραφοβικός. Αυτό ήταν για εμένα λοιπόν μια πρόκληση υποκριτική.

«Αλίμονό μου αν δεν είμαι ευχαριστημένος και χορτασμένος»

Σας φοβίζει ο χρόνος, σας απασχολεί;

Είτε με φοβίζει είτε όχι, είναι εκεί πάντα, περνάει και δεν μπορούμε να πάμε κόντρα, απλώς τον παρακολούθουμε. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την φύση των πραγμάτων, αυτή είναι, απλώς διεκδιμούμε κι εμείς τη ζωντανή παρουσία μας, για αυτό και ανεβαίνουμε στη σκηνή. Δεν έχουμε άλλο λόγο. Και οι τρεις έχουμε κάνει πάρα πολλά πράγματα στο θέατρο.

Εγώ τουλάχιστον, είμαι απόλυτα ευχαριστημένος, από την άλλη όμως δεν παραιτείσαι, δεν πας σπίτι σου. Πηγαίνεις κάθε βράδυ, φοράς το κοστούμι, κατεβαίνεις στη σκηνή και συναντάς τον κόσμο. Αυτό είναι ζωή, είναι κίνηση, είναι δημιουργία, είναι χαρά.

Είπατε ευχαριστημένος. Και χορτασμένος;

Εμένα το θέατρο και γενικά η ζωή μού έδωσε περισσότερα από όσα φανταζόμουν. Και αλίμονό μου αν δεν είμαι ευχαριστημένος και χορτασμένος. Μου έδωσε πολλά περισσότερα από όσα διεκδίκησα και από όσα ήμουν διατεθειμένος να πληρώσω για να αγοράσω. Από αυτή την άποψη, είμαι πραγματικά πολύ ευτυχισμένος.

Τι σας κάνει να σηκωθείτε από το κρεβάτι το πρωί;

Είναι μια σειρά από πράγματα. το θέατρο, η ζωή μου, τα παιδιά μου, χιλιάδες πράγματα που σου λένε «σήκω, εδώ έχεις δουλειές να κάνεις».

Ποιο είναι το νόημα της ζωής για έναν άνθρωπο που φτάνει στη δύση της ζωής του;

Nα φροντίσει, να αποδείξει ότι αυτά τα χρόνια που πέρασαν τού έχουν αφήσει καλά πράγματα και τον έχουν κάνει καλό άνθρωπο.

Αυτό είναι και το μήνυμα της παράστασης Ήρωες;

Ακριβώς. Να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι και να κάνουμε καλύτερα πράγματα. Λείπει πάρα πολύ στην εποχή μας. Κάποιοι «βλαμμένοι» καλλιτέχνες ασχολούνται και το προσπαθούν.

Βιώνουν απόρριψη οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας;

Βέβαια. Σε κοινωνικό επίπεδο, σε επίπεδο φροντίδας της πολιτείας κ.λπ., είμαστε υπό το μηδέν. Οι ηλικιωμένοι βρίσκονται στη μεγαλοψυχία των συγγενών τους, αν έχουν. Γιατί η πολιτεία καθόλου δεν φροντίζει, τους λέει «άντε, τελείωνε».

Ποιοι είναι οι σημερινοί Ήρωες κατά τη γνώμη σας;

Όλοι αυτοί που προσπαθούν με αξιοπρέπεια να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη ζωή σε πολλά επίπεδα. κοινωνικό, οικονομικό, προσωπικό. Είναι πάρα πολύ δύσκολη η ζωή μας πια. Έχουμε την ψευδαίσθηση του αυτοκινήτου, της τηλεόρασης που έχουμε σπίτι μας και του σούπερ μάρκετ που πάμε μια φορά την εβδομάδα και αισθανόμαστε ότι ξοδεύουμε και είμαστε ευτυχείς. Όλοι εμείς είμαστε ήρωες.

Την πρώτη κολακευτική κριτική για εσάς την είχε γράψει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, τη θυμάστε;

Ήταν μόλις είχα πάει στο Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, εκείνο το καλοκαίρι έκανε την Ψυχοστασία, μια περίεργη παράσταση που ήταν κομμάτια -σπαράγματα- από χαμένα έργα του Αισχύλου που είχε μείνει μία λέξη, μια σκηνή. Είχε κάνει μία εκπληκτική παράσταση ο Ευαγγελάτος. Εγώ τότε μόλις είχα τελειώσει τη σχολή και με πήρε με οντισιόν στο θέατο. Στην κριτική που έγραψε για το Ηρώδειο ο αείμνηστος Κώστας Γεωργοσόπουλος με ανέφερε ξεχωριστά, μαζί με πολύ σημαντικούς ηθοποιούς που ήταν τότε εκεί. Δεν το πίστευα! Και από την άλλη δεν νομίζω να ξιπάστηκα, αλλά συνέχισα να δουλεύω με περισσότερο φανατισμό και ευθύνη.

Για την ταινία Καποδίστριας: «Το υπουργείο Πολιτισμού πού είναι;»

Συμμετέχετε στη νέα ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, «Καποδίστριας». Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η παραγωγή;

Είναι μία πάρα πολύ ωραία ταινία, εγώ έχω κάνει τα γυρίσματά μου. Ο Γιάννης Σμαραγδής είναι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης. Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό ότι καταπιάστηκε και καταπιάνεται με πάρα πολύ σπουδαίες προσωπικότητες του Ελληνισμού, από τον Καζαντζάκη μέχρι τον El Greco και τώρα τον Καποδίστρια.

Νομίζω ότι αξίζει μια φροντίδα, αλλά το κράτος ξέρετε, προτιμά να φροντίζει διάφορα άλλα πράγματα τα οποία είναι στα όρια του σκουπιδιού, παρά σημαντικές προσπάθειες σπουδαίων ανθρώπων όπως ο Σμαραγδής με ταινίες που αφορούν τον Ελληνισμό, αφορούν την ιστορία μας και δεν θα τελειώσουν μετά από 6-7 μήνες από όταν κυκλοφορήσουν, αλλά θα παραμείνουν σαν σημαντικά κινηματογραφικά κειμήλια.

Θα κυκλοφορήσει τελικά η ταινία;

Ελπίζω, ελπίζω να βρεθούν τα χρήματα. Έλληνες του εξωτερικού λένε θα βοηθήσουν, η κυβέρνηση πού είναι; Το υπουργείο πολιτισμού πού είναι; Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου πού είναι; Έχουν δώσει σε τόσο κόσμο τα προηγούμενα χρόνια και καλά έκαναν. Είναι απαράδεκτο!

Ο ρόλος σας στην ταινία ποιος είναι;

Είναι ένας βοσκός κάπου εκεί κοντά στο Ναύπλιο που έχει μια πάρα πολύ ιδιαίτερη συνάντηση με τον Καποδίστρια.

«Το κεφάλαιο Πολιτική έχει κλείσει για εμένα»

Η πολιτική πορεία έχει τελειώσει για εσάς;

Ως ενεργός πολιτικός, από τη δικτατορία μέχρι σήμερα, έχω τελειώσει. Διετέλεσα 8 χρόνια, σε δύο περιόδους βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τελείωσε, φτάνει, δεν είναι για χόρταση! Το έκλεισα αυτό το κεφάλαιο όχι ως ενεργός πολίτης, αλλά ως ενεργός πολιτικός.

Πώς σχολιάζετε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι σε πολύ δύσκολη φάση. Εγώ είμαι από τα ιδρυτικά μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από το 1989. Έχω περάσει όλη την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπούμε δεν θα μπούμε στη Βουλή, όλα! Κατάφεραν αυτό που ήθελαν πολύ καλά! Να τεμαχίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στα τρία, τέσσερα, πέντε κομμάτια. Το κατάφεραν, το έκαναν.

Σε ποιους αναφέρεστε εσείς;

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Πληροφορίες για τον Φιάκα

Κάτω Σκηνή «Από Μηχανής» Θεάτρου, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο
Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 18:00
Εισιτήρια: 18 € (κανονικό), 15 € (ΑμεΑ, άνεργοι, φοιτητές)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 5232097
Προπώληση εδώ
Διάρκεια: 100’ (με διάλειμμα)

Πληροφορίες για τους Ήρωες

Κάτω Σκηνή «Από Μηχανής» Θεάτρου, Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο
Κάθε Τετάρτη στις 18:00, Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:30
Εισιτήρια: 18 € (κανονικό), 15 € (ΑμεΑ, άνεργοι, φοιτητές)
Προπώληση εδώ
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 5232097

#ΗΘΟΠΟΙΟΣ #ΘΕΑΤΡΟ #ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ #ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΣ