Παύλος Χρηστίδης στο Dnews: Ο αυτόματος αλγόριθμος της ΝΔ, θα γίνει συνώνυμο της φτώχειας

09:59 3/12/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

H πολιτική μισθών στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να καθορίζεται από το Κράτος αλλά να αποτελεί προϊόν συμφωνίας μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα τα του οίκου τους και έχουν αποδείξει πλείστες φορές στον παρελθόν ότι μπορούν να ρυθμίσουν τις σχέσεις τους.

Την Τετάρτη και την Πέμπτη μπαίνει στην Βουλή η συζήτηση για την Ενσωμάτωση της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2022/2041 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 2022 για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι

μία συζήτηση που η Κυβέρνηση έχει συνδέσει με αύξηση του κατώτατου μισθού, παρουσιάζοντάς της ως βάση της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας.

Είναι όμως πράγματι έτσι;

Μέχρι το 2012 ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα ρυθμιζόταν μέσω της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που υπέγραφαν από κοινού οι εκπρόσωποι εργαζομένων και εργοδοτών, λαμβάνοντας υπόψη αφενός τις δυνατότητες των επιχειρήσεων, αλλά και τις ανάγκες των εργαζομένων-καταναλωτών.

Η κατάργηση, δε της αποκλειστικής αρμοδιότητας των κοινωνικών εταίρων να καθορίζουν τον κατώτατο μισθό μέσω της ΕΓΣΣΕ συντελέστηκε το 2012 όχι γιατί οι κοινωνικοί εταίροι δεν μπορούσαν να καταλήξουν σε συμφωνία, αλλά ως απότοκο της κρίσης και των μνημονιακών συμμορφώσεων.

Σήμερα, που έχουμε αφήσει πίσω αυτή την ιστορία, δεν υπάρχει κανένας προφανής λόγος για την άρνηση αποκατάστασης του κοινωνικού διαλόγου και επιστροφής στους κοινωνικούς εταίρους της αρμοδιότητας καθορισμού του κατώτατου μισθού ως βάση για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

H πολιτική μισθών στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να καθορίζεται από το Κράτος αλλά να αποτελεί προϊόν συμφωνίας μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα τα του οίκου τους και έχουν αποδείξει πλείστες φορές στον παρελθόν ότι μπορούν να ρυθμίσουν τις σχέσεις τους.

Και αυτό το αίτημα που διατυπώνεται πάγια και από τις δύο πλευρές της αγοράς εργασίας μπορεί κάλλιστα να ικανοποιηθεί στο πλαίσιο ενσωμάτωσης της οδηγίας στην εθνική έννομη τάξη.

Αντιθέτως το Υπουργείο Εργασίας νομοθετεί έναν μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού βάσει ουσιαστικά δύο παραμέτρων, του δείκτη τιμών καταναλωτή και της παραγωγικότητας της οικονομίας.Μοντέλο που θα ισχύσει από 2027!

Ωστόσο κανένας δείκτης δεν μπορεί να αποτυπώσει και να αποτελέσει ικανοποιητική βάση καθορισμού του κατώτατου μισθού στην τρέχουσα συγκυρία που είναι ιδιαίτερα ρευστή λόγω των πολλαπλών ραγδαίων εξελίξεων και κρίσεων (τεχνολογική, γεωπολιτική, κλιματική, πληθωριστική κλπ).

Αφενός δεν λαμβάνονται υπόψη βασικά στοιχεία για την ανάπτυξη και την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων - ιδιαίτερα των μικρών και πολύ μικρών - , όπως είναι το κόστος λειτουργίας, η φορολογία, η ρευστότητα και η πρόσβαση στη χρηματοδότηση, η λειτουργία του ανταγωνισμού και αφετέρου παραγνωρίζεται ότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και όχι ο ονομαστικός κατώτατος μισθός είναι βάση για την οικονομική και κοινωνική ευημερία.

Όταν η ακρίβεια επιμένει, το Εθνικό Σύστημα Υγείας υποβαθμίζεται εκτινάσσοντας τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας, όταν τα νοικοκυριά πληρώνουν από τη τσέπη τους όλο και περισσότερα για τη μόρφωση των παιδιών τους, όταν τα ενοίκια καλπάζουν τότε το ύψος του κατώτατου μισθού «σχετικοποιείται» επικίνδυνα.

Επικίνδυνη για την κοινωνική συνοχή γίνεται και η Κυβέρνηση όταν ακολουθεί το γαλλικό μοντέλο καθορισμού του κατώτατου μισθού υιοθετώντας την άποψη περί συγγένειας του γαλλικού μοντέλου κοινωνικής προστασίας ως συγγενές με το ελληνικό μοντέλο κοινωνικής «επισφάλειας». Μάλιστα, σε μια Γαλλία που το 94% των εργασιακών σχέσεων διατρέχεται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Σημειώνεται ότι η Οδηγία δεν υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να υιοθετήσουν σύστημα αυτόματης αναπροσαρμογής κατώτατου μισθού, ενώ όσον αφορά τα κριτήρια καθορισμού παρέχει εύλογη ευελιξία.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 5 της Οδηγίας ορίζεται: «Τα κράτη μέλη με νόμιμους κατώτατους μισθούς θεσπίζουν τις αναγκαίες διαδικασίες για τον καθορισμό και την επικαιροποίηση των νόμιμων κατώτατων μισθών. Ο εν λόγω καθορισμός και η επικαιροποίηση διέπονται από κριτήρια που καθορίζονται ώστε να συμβάλλουν στην επάρκειά τους, με στόχο την επίτευξη αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου, τη μείωση της φτώχειας των εργαζομένων, καθώς και την προώθηση της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής σύγκλισης προς τα πάνω, και τη μείωση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των φύλων. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τα εν λόγω κριτήρια σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές τους, με σχετικό εθνικό δίκαιο, με αποφάσεις των αρμόδιων φορέων τους ή με τριμερείς συμφωνίες.»

Στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση κάνει την πολιτική επιλογή να συνεχίζει να κυβερνά χωρίς να ακούει την κοινωνία, χωρίς να ακούει τις ανάγκες εργαζομένων και επιχειρήσεων, ιδίως των μικρότερων, χωρίς να ακούει τις οργανωμένες εκπροσωπήσεις τους.

Διεξήγαγε μία προσχηματική δημόσια διαβούλευση και έχει δομική αλλεργία σε θεσμικούς συνομιλητές, σε οτιδήποτε παραπέμπει σε κοινωνική εκπροσώπηση.

Σε οτιδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στις πολιτικές απορρύθμισης που εφαρμόζει με αφοσίωση την τελευταία πενταετία και αποτυπώνονται στο εισόδημα των πολιτών, στη λειτουργία της αγοράς και της αγοράς εργασίας, στο κοινωνικό κράτος.

Ο αυτόματος αλγόριθμος της ΝΔ, θα γίνει συνώνυμο της φτώχειας.
(Ο Παύλος Χρηστίδης είναι βουλευτής Β3΄ Νοτίου Τομέα Αθηνών και Υπεύθυνος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων & Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ)

#ΠΑΥΛΟΣ_ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ #ΝΕΑ_ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ #ΦΤΩΧΕΙΑ