Σπύρος Δανέλλης: Το χρονικό ενός αναπόφευκτου δυστυχήματος

07:08 12/11/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

Ο Στέφανος Κασσελάκης προέκυψε ως σύμπτωμα μιας βαθιάς, πολυεπίπεδης κρίσης. Εγινε όμως ευθύς αμέσως παραγωγός σειράς ατελείωτων κρίσεων, υπαρξιακών πλέον για το κόμμα.

Στην πολιτική, αργότερα ή νωρίτερα, καταβάλλεις το τίμημα κάθε επιλογής σου. Ως πολίτης, ως πολιτικός, ως κόμμα ή ως κυβέρνηση. Με την προβλέψιμη, ως αναπόφευκτη, τρίτη διάσπασή του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ύστερα από ένα τραυματικό και προσβλητικό για την ιστορία και τα μέλη του συνέδριο, κατέβαλε το πανάκριβο τίμημα της ανορθολογικής επιλογής Κασσελάκη ως προέδρου του

ένα χρόνο πριν. Ετσι το ατύχημα Κασσελάκη αναβαθμίστηκε σε δυστύχημα.

Ο Στέφανος Κασσελάκης προέκυψε ως σύμπτωμα μιας βαθιάς, πολυεπίπεδης κρίσης. Εγινε όμως ευθύς αμέσως παραγωγός σειράς ατελείωτων κρίσεων, υπαρξιακών πλέον για το κόμμα. Ο βαθύς ναρκισσισμός, η διαρκής αυτοαναφορικότητα, η εξόφθαλμη άγνοια και ένδοια ιδεών, σε συνδυασμό με έναν προσβλητικό αυταρχισμό, οδήγησαν το βαθιά τραυματισμένο κόμμα σε διαρκή απαξίωση και συρρίκνωση. Κεντρική του ιδέα η αδιαμεσολάβητη σχέση με τη βάση, χαϊδεύοντας τα αφτιά όσων, όχι αναίτια, ήταν καχύποπτοι έως εχθρικοί με το ανώτερο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος. Το κόμμα πέρα από τις παθογένειες και στρεβλώσεις με τις οποίες εν πολλοίς λειτουργούσε, ως ένα σύστημα παραγόντων και ομάδων επιρροής, του περίσσευε στη σχέση μεταξύ του φωτισμένου απόλυτου άρχοντα και των θαυμαστών-ψηφοφόρων του.

Δεν έκρυψε ποτέ πως τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήθελε να τον αλλάξει πλήρως. Δεν προέβη στην ίδρυση του δικού του «μετα-κόμματος», που τώρα επιχειρεί, για έναν και μόνο, πολύ πεζό λόγο: την προίκα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (περιουσιακά στοιχεία, δομή, κρατική επιχορήγηση). Φάνηκε πως ήταν αυτή που τον συγκινούσε κι όχι οι πολιτικοί, αξιακοί και ιδεολογικοί του κώδικες.

Αυτό που πρέπει να απαντηθεί είναι η αδιανόητη ελαφρότητα όσων του άνοιξαν την πόρτα της προεδρίας, όπως και το φαινόμενο της ταχύτατης «κασσελακοποίησης» του μεσαίου στελεχιακού δυναμικού.

Η αποϊδεολογικοποίηση και η άνευ αρχών αντιπαράθεση μεταξύ των ομάδων ισχύος κι επιρροής, εντός του κόμματος, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Αποκαλύφθηκε παράλληλα η απόλυτη αδυναμία του στον ρόλο της διαπαιδαγώγησης και καλλιέργειας των μελών του. Πολίτες που αναζητούν ηγέτη που εμπνέει πίστη κι όχι πειθώ, εύκολα μετατρέπονται σε οπαδούς. Ετσι ό,τι λέει κι ό,τι κάνει είναι σωστό. Κι όσοι τον αμφισβητούν είναι εχθροί.

Ο βαθύς διχασμός με τις πρωτόγνωρα νοσηρές συγκρούσεις απαξίωσε το κόμμα, όχι μόνο οργανωτικά και εκλογικά, αλλά κυρίως ηθικά, καθιστώντας το απεχθές προς τους προοδευτικούς πολίτες, που απομακρύνθηκαν από αυτό δίχως όμως να οδηγηθούν σε άλλο κόμμα. Για δε το σύνολο της κοινωνίας που εμβρόντητη παρακολουθεί τον εμφύλιο σπαραγμό, η απαξίωση των στελεχών είναι συνολική χωρίς διακρίσεις.

Η νέα ηγεσία έχει το τιτάνιο έργο να αποκαταστήσει την κατακερματισμένη εμπιστοσύνη που θα εγγυηθεί την ομαλή λειτουργία του κόμματος, αποφεύγοντας τον πειρασμό της ανασύστασης του παλιού καταστροφικού μοντέλου λειτουργίας που μας οδήγησε ως εδώ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την επανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κόμμα. Παράλληλα να παίξει τον ρόλο του καταλύτη στη δημιουργία του προοδευτικού πόλου με αξιόπιστες εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις. Κι αν ο προοδευτικός χώρος δεν τα καταφέρει, καραδοκεί η Ακροδεξιά.

Το είπε ο Σόντερς: αφού το Δημοκρατικό Κόμμα εγκατέλειψε τους εργαζόμενους κι εκείνοι το εγκατέλειψαν στις κάλπες.

(Ο Σπύρος Δανέλλης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πρώην βουλευτής και ευρωβουλευτής - Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα Τα Νέα)

#ΣΠΥΡΟΣ_ΔΑΝΕΛΛΗΣ