Συγγενείς θυμάτων τρομοκρατίας για Κουφοντίνα: Σταμάτα την απεργία πείνας, όταν μιλάτε σας ακούμε και εμείς

11:56 28/2/2021 - Πηγή: Dikaiologitika

Το θέμα της κατάστασης της υγείας του Δημήτρη Κουφοντίνα, η ζωή του οποίου κρέμεται από μια κλωστή, μετά την συνεχόμενη απεργία πείνας και δίψας έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Οι συγγενείς των θυμάτων που δολοφόνησε ο Κουφοντίνας με ανακοίνωσή τους στέλνουν ένα μήνυμα στους υποστηρικτές του τονίζοντας ότι «όταν μιλάτε σας ακούμε και εμείς» ενώ παράλληλα

ζητούν από τον ίδιο να σταματήσει την απεργία πείνας. 

Η ομάδα συγγενών των θυμάτων της τρομοκρατίας εξέδωσε μια ανακοίνωση απο την οποία ζητούν από τον Δημήτρη Κουφοντίνα να σταματήσει την απεργία πείνας καθώς όπως λένε ο θάνατός του δεν θα φέρει πίσω τα θύματά του, τους δικούς τους νεκρούς.

Παράλληλα όμως στέλνουν και ένα μήνυμα στους υποστηρικτικές του αρχιεκτελεστή της 17 Νοέμβρη λέγοντας χαρακτηριστικά πως «όταν μιλάτε σας ακούμε και εμείς».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Εμείς, οι συγγενείς των δεκάδων θυμάτων του δολοφόνου, – νεκρών και τραυματιών- παρακολουθούμε όλο το τελευταίο διάστημα την υπόθεση της απεργίας πείνας του. Παρακολουθούμε την κατάσταση της υγείας του όπως τη διαβάζουμε από τα Μέσα και παρακολουθούμε και ο,τι λέγεται και γράφεται για το θέμα.

Θα θέλαμε πολύ να μην το κάνουμε. Αλλά δεν γίνεται. Κάθε μέρα ξυπνάμε και λέμε «σήμερα θα ασχοληθώ με κάτι άλλο, παιδιά, δουλειά, κάτι» και μετά κρυβόμαστε από τα παιδιά μας, από τους ανθρώπους που μας αγαπούν, τους διώχνουμε σχεδόν, για να δούμε τι κάνει ο δολοφόνος. Και την άλλη μέρα πάλι.

Κάθε είδηση, κάθε ανακοίνωση ξαναζωντανεύει όλες τις μνήμες και όλο τον πόνο με τον οποίο έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε για να έχουμε ζωή.

Θυμόμαστε τις στιγμές που ζήσαμε με τους δικούς μας και πως θα θέλαμε λίγο ακόμα, θυμόμαστε όλες τις φορές που… δεν ήταν, στα σημαντικά της ζωής μας. Θυμόμαστε και το αίμα. Τόσο πολύ αίμα. Που οι περισσότεροι από μας, επειδή είμασταν μικροί, δεν είχαμε δει ούτε στα έργα και το είδαμε για τον μπαμπά, τον γιο, το σύζυγο, τον αδερφό. Και όλες αυτές οι μνήμες πονάνε. Και μας απομακρύνουν από τους τωρινούς δικούς μας, οι οποίοι όσο και να προσπαθούν, όσο και αν μας αγαπούν, δεν μπορούν να καταλάβουν…

Και θέλουμε να πούμε μόνο τρία πράγματα:

1. Προς το δολοφόνο:

Παρά το γεγονός ότι δολοφόνησε τους ανθρώπους μας, τον καλούμε να υποχωρήσει από το αίτημά του και να ζήσει. Το να πεθάνει δεν θα φέρει κανέναν από τους δικούς μας πίσω.

2. Προς όσους καλούν το κράτος να υποχωρήσει για να μην πεθάνει ο δολοφόνος:

Σας καλούμε, αντί να ζητάτε την υποχώρηση του κράτους, να ζητήσετε από το δολοφόνο να διακόψει την απεργία πείνας. Το δίκιο του, αν θεωρείτε ότι έχει, ας το βρει στα δικαστήρια.

3. Προς όλους:

Το Κράτος Δικαίου είναι ακρογωνιαίος λίθος της έννομης τάξης. Δεν εκβιάζεται, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει τίποτα πάνω στο οποίο να βασιστούμε όλοι εμείς, που σε αντίθεση με τον δολοφόνο, πιστεύουμε στη Δημοκρατία και τον τρόπο λειτουργίας της.

Και κάτι τελευταίο προς όλους αυτούς που κάνουν δηλώσεις και διαδηλώσεις για τον δολοφόνο: ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΤΕ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. Αναρωτιόμαστε εάν το έχετε σκεφτεί έστω και μία φορά. ».