Το Ισραήλ προωθεί αμφιλεγόμενη μέθοδο αναπαραγωγής με το σπέρμα νεκρών του πολέμου

Ο ισραηλινός στρατός προωθεί μια αμφιλεγόμενη μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής εν μέσω πολέμου.

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Haaretz, το ισραηλινό υπουργείο Υγείας επιτρέπει πλέον στους γονείς να παρακάμψουν τις συνήθεις νομικές διαδικασίες για να ανακτήσουν το σπέρμα των πεσόντων κατά τη διάρκεια του πολέμου γιων τους - είτε αυτοί ήταν στρατιώτες είτε άμαχοι.

Τον τελευταίο μήνα, μάλιστα, έχει ληφθεί σπέρμα από 33 άνδρες, τέσσερις από τους

οποίους ήταν πολίτες και οι υπόλοιποι στρατιώτες.

Σε κανονικές εποχές, η μεταθανάτια υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (PSR) μπορεί να γίνει κατόπιν αιτήματος της χήρας χωρίς να υπάρχουν γραφειοκρατικά εμπόδια. Όταν ωστόσο επιθυμούν να γίνει η συγκεκριμένη διαδικασία οι γονείς, θα πρέπει να λάβουν σχετική εντολή από τις δικαστικές Αρχές. Η συγκεκριμένη απαίτηση έχει καταργηθεί, τουλάχιστον προσωρινά.

Πιο αναλυτικά, το υπουργείο Υγείας έχει δημιουργήσει μια ειδική μονάδα που συνεργάζεται 24 ώρες το 24ωρο με τις IDF και τα τέσσερα νοσοκομεία που στεγάζουν τράπεζες σπέρματος - Ichilov, Sheba, Shamir (Assaf Harofeh) και Beilinson - για να ενημερώσει τις οικογένειες για την επιλογή της PSR.

Τι είναι η μεταθανάτια υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

Σε άρθρο με τίτλο «Ηθικά ζητήματα στην ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή» της Athens Medical Society διαβάζουμε πως η μεταθανάτια υποβοηθούμενη αναπαραγωγή αναφέρεται στην περίπτωση όπου η γυναίκα τεκνοποιεί, χρησιμοποιώντας σπέρμα του αποθανόντος συζύγου. Ο θάνατος μπορεί να προέλθει είτε από κάποια ανίατη ασθένεια είτε να συμβεί αιφνίδια.

Στην πρώτη περίπτωση, ο σύζυγος μπορεί να συναινέσει να δώσει το σπέρμα του προκειμένου η σύζυγός του να τεκνοποιήσει μετά τον θάνατό του, οπότε το ζευγάρι από κοινού αποφασίζει για να έλθει στον κόσμο ένα παιδί κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες.

Στη δεύτερη περίπτωση, όπου ο θάνατος αποτελεί ένα αιφνίδιο συμβάν, η σύζυγος θα πρέπει να αποφασίσει μόνη της για τη λήψη γενετικού υλικού και τη μετέπειτα τεκνοποίηση σε διάστημα 24–36 ωρών από τον θάνατο, καθώς μέσα στο συγκεκριμένο διάστημα το σπέρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αποθήκευση και μετέπειτα χρήση.

Το ηθικό ζήτημα το οποίο προκύπτει και στις δύο περιπτώσεις είναι ο βαθμός της αποδοχής της μονογονεϊκής οικογένειας από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Τίθεται το ερώτημα, κατά πόσο το παιδί που θα έλθει στον κόσμο θα μεγαλώσει σε ένα υγιές και ισορροπημένο περιβάλλον από τη στιγμή που είναι καταδικασμένο, πριν ακόμη γεννηθεί, να στερηθεί τη φυσική παρουσία του πατέρα.

Οι επιπτώσεις της μεταθανάτιας αναπαραγωγής δεν είναι ακόμη γνωστές. Η τεκνοποιία από σπέρμα συζύγου που έχει αποβιώσει ενδεχομένως να αποτελεί μια πράξη αγάπης και μνήμης προς τον αποβιώσαντα, η οποία μπορεί να είναι απόρροια της ευάλωτης συναισθηματικής και ψυχικής κατάστασης της γυναίκας λόγω της απώλειας.

Αυτός είναι και ο λόγος που η μεταθανάτια γονιμοποίηση επιτρέπεται μετά την πάροδο ενός χρονικού διαστήματος από τον θάνατο, συνήθως μετά από ένα έτος.

Στη μεταθανάτια υποβοηθούμενη αναπαραγωγή τίθεται και το ερώτημα, μέχρι ποιον βαθμό έχουν το δικαίωμα να παρεμβαίνουν οι συγγενείς του ατόμου που απεβίωσε στην απόφαση των άμεσα ενδιαφερομένων να έλθει στον κόσμο ένα παιδί μετά τον θάνατο του βιολογικού του πατέρα.

Η παρέμβαση των συγγενών μπορεί να είναι είτε θετική είτε αρνητική στην υλοποίηση της απόφασης που έλαβε η σύζυγος ή το ζευγάρι από κοινού πριν από τον θάνατο του συζύγου για τη μεταθανάτια αναπαραγωγή.

#ΙΣΡΑΗΛ #ΠΟΛΕΜΟΣ #ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ_ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ #ΝΕΚΡΟΙ #ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
Keywords
Τυχαία Θέματα
Ισραήλ,israil