Βουλή: Η Ελλάδα σε πολιτική περιδίνηση για τα Τέμπη

06:07 6/3/2025 - Πηγή: Dikaiologitika

Συνήθως ενδιαφέρον για τις κοινοβουλευτικές συζητήσεις δείχνουν μόνο οι ίδιοι οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι και μια μικρή μερίδα πολύ πολιτικοποιημένων πολιτών. Ακόμα και όταν αυτές οι συζητήσεις διεξάγονται σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα τα πολιτικά πράγματα.

Ωστόσο η προ ημερησίας συζήτηση για το έγκλημα των Τεμπών αποτέλεσε εξαίρεση. Η ιδιοτυπία της χθεσινής συζήτησης δεν απορρέει μόνο από το ότι λειτούργησε ως προοίμιο της τριήμερης συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που κατατέθηκε το απόγεμα της Τετάρτης. Πιο σημαντικό είναι αυτή η συζήτηση

ήρθε ως αποτέλεσμα των ιστορικών λαϊκών κινητοποιήσεων για τα Τέμπη. Οι δε τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών επιβεβαίωσαν ότι η Ελλάδα έχει εισέλθει σε πολιτική και θεσμική κρίση.

Η συγκάλυψη

Η οξύτητα της χθεσινής συζήτησης θύμισε τις εποχές του Μνημονίου. Αναμφίβολα, ήταν η πιο οξεία κοινοβουλευτική συζήτηση στα 5,5 χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ωστόσο, αυτή η οξύτατη αντιπαράθεση είχε κάτι ιδιαίτερο, κατά πάσα πιθανότητα μοναδικό στο μισό αιώνα της Μεταπολίτευσης. Σύσσωμη η αντιπολίτευση υιοθέτησε την κατηγορία της συγκάλυψης του εγκλήματος από την κυβέρνηση. Η συγκάλυψη των ευθυνών για 57 θανάτους δεν αποτελεί μόνο μια βαρύτατη πολιτική κατηγορία, πολύ βαρύτερη από την κατηγορία της διαφθοράς. Έχει επίσης έντονο ποινικό περιεχόμενο και αφήνει ηθικό στίγμα σε αυτόν εναντίον του οποίου εκτοξεύεται. Όταν μιλάς για συγκάλυψη εγκλήματος, επί της ουσίας καλείς τη Δικαιοσύνη να παρέμβει -δεν κάνεις απλώς πολιτική κριτική.

Το ζήτημα της συγκάλυψης διαρρηγνύει οποιαδήποτε γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Καθιστά την κυβέρνηση όχι μόνο πολιτικά απομονωμένη, αλλά ηθικά αποσυνάγωγη. Πώς μπορεί να λειτουργήσει η πολιτική ζωή με αυτό το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης; Πώς μπορεί να σταθεί μια κυβέρνηση όταν αντιμετωπίζει τις πιο μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των τελευταίων 50 και βρίσκεται σε ασφυκτικό πολιτικό κλοιό;

Απέναντι σε μια μείζονα πολιτική κρίση όπως αυτή που έχουν πυροδοτήσει τα Τέμπη, η δημοκρατική διέξοδος είναι η προσφυγή στις κάλπες. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε από το βήμα της Βουλής ότι η κοινωνία «θα μας κρίνει για όσα κάναμε το 2027». Η απόρριψη των πρόωρων εκλογών από τον Κυριάκο Μητσοτάκη βυθίζει τη χώρα σε πολιτική και θεσμική περιδίνηση, η οποία εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους.

Σκληρή γραμμή Μητσοτάκη

Η κατηγορηματική τοποθέτηση Μητσοτάκη για το χρόνο των εκλογών αποτέλεσε μήνυμα τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στο εσωτερικό της ΝΔ, προκειμένου να παγώσουν οι φημολογούμενες ζυμώσεις για «αλλαγή εν κινήσει». Εντάχθηκε δε σε μια συνολικά σκληρή γραμμή που εξέφρασε από το βήμα της Βουλής.

Παρά τη λαϊκή κατακραυγή, ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην εμφανιστεί απολογούμενος, αλλά να εξαπολύσει δριμεία επίθεση στην αντιπολίτευση την οποία κατηγόρησε ότι εργαλειοποιεί το πένθος για να προκαλέσει διχασμό και να προσποριστεί πολιτικά οφέλη. Στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της συγκάλυψης, χωρίς όμως να εξηγήσει γιατί έγινε το άρον άρον μπάζωμα του τόπου του εγκλήματος. Εξέφρασε μάλιστα την εκτίμηση ότι οι ιστορικές λαϊκές κινητοποιήσεις δεν στρέφονταν ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά διατύπωσαν απλώς το αίτημα να ανέβει η Ελλάδα πιο ψηλά -εν προκειμένω έχουμε ένα καλό παράδειγμα τι σημαίνει πλήρης αποστασιοποίηση της ρητορικής από την κοινή λογική.

Αν και το τελευταίο διάστημα το Μαξίμου αλλάζει συνεχώς γραμμή, η τοποθέτηση Μητσοτάκη δείχνει ότι (προς το παρόν) θα προχωρήσει με πολεμικούς τόνους και με ελάχιστες αυτοκριτικές παραδοχές, προκειμένου να συσπειρώσει τον σκληρό πυρήνα του ακροατηρίου της κυβέρνησης. Η λογική είναι απλή: Τους πολλούς δεν μπορούμε να τους πείσουμε σε αυτή τη φάση. Ας κρατήσουμε τους πολύ δικούς μας και μετά βλέπουμε…

Η σύγκλιση της αντιπολίτευσης

Μπορεί η κυβέρνηση να είναι απομονωμένη πολιτικά και να βρίσκεται σε δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση, αλλά ποια είναι η εναλλακτική διακυβέρνησης; Με βάση τις δημοσκοπήσεις και τη γενική πολιτική αίσθηση, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πειστική εναλλακτική. Η πρωτοφανής στα μεταπολιτευτικά χρονικά απουσία εναλλακτικής αποτελεί το βασικό (ίσως μοναδικό πλέον) στήριγμα του Μητσοτάκη -σε άλλη περίπτωση, η κυβέρνηση θα είχε ήδη πέσει. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός την επισήμανε στην ομιλία του, λέγοντας ότι «ορισμένοι κάνουν «πολιορκητικό κριό τα Τέμπη για να αναβιώσουν τον λαϊκισμό και την τοξικότητα, χωρίς να προσφέρουν καμία εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και με μόνο στόχο το πισωγύρισμα της χώρας». Για μηδενισμό της αντιπολίτευσης έκανε λόγιο και στην πρώτη αντίδρασή του στην κατάθεση της πρότασης μομφής.
Εντούτοις, αν άκουγε κανείς τις ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, θα διαπίστωνε ότι παρά τις εμφανείς διαφορές τους, δεν ήταν ασύμβατες μεταξύ τους. Επιπλέον, το γεγονός ότι κατάφεραν τελικά να καταθέσουν από κοινού ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση, ΝΕΑΡ και κασσελακικοί την πρόταση μομφής (μολονότι η πολύωρη σύνταξη του κειμένου της πρότασης θύμισε…. Πανσπουδαστικό) έδειξε ότι είναι εφικτή η συνεργασία των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε, μόνο μέσα από αυτή τη συνεργασία μπορούν να δημιουργήσουν γεγονότα μεγάλης εμβέλειας. Το ερώτημα είναι βέβαια αν τα θέλουν τα μεγάλα γεγονότα.

#ΒΟΥΛΗ #ΚΥΡΙΑΚΟΣ_ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ