Είναι γκολ, δεν είναι γκολ, είναι γκολ….

21:44 18/3/2018 - Πηγή: thestival.gr

*Του Ιγνάτιου Καϊτεζίδη

Για ακόμη μια φορά διακοπή πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Πρόκειται πλέον για μια ενστικτώδη αντίδραση κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σε έναv ποδοσφαιρικό αγώνα. Μικρό ή μεγάλο. Συνηθισμένο ή πρωτάκουστο. Η Πολιτεία, προκειμένου να δηλώσει την αποφασιστικότητά της για την «κάθαρση» του ποδοσφαίρου, επιλέγει την εύκολη και εντυπωσιακή λύση της διακοπής. Στη συνέχεια ακολουθούν δηλώσεις επί δηλώσεων για το ότι θα πρέπει να «μπει τάξη» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, και ακολουθεί ένας πλειοδοτικός διαγωνισμός επί των

ποινών που θα πρέπει να περιλαμβάνει ο νέος πειθαρχικός κώδικας (υποβιβασμοί ομάδων, αποκλεισμοί, εξοντωτικές τιμωρίες κλπ) - για να διαπιστώσουν στην πρώτη παράβαση που θα συμβεί ότι το κοινωνικό βάρος μιας τέτοιας απόφασης είναι τόσο μεγάλο που η προβλεπόμενη ποινή είναι ουσιαστικά ανεφάρμοστη.

Εδώ και χρόνια αυτό που απασχολεί το ελληνικό ποδόσφαιρο προκύπτει κυρίως από τα προβλήματα στο αγωνιστικό μέρος του. Πρόκειται για μια διαρκή δυσπιστία στις διαιτητικές αποφάσεις. Υπάρχουν αδικημένοι και ευνοημένοι και φυσικά τίτλοι και τρόπαια που κοσμούν τις προθήκες των ομάδων εξαιτίας αυτών των λαθών. Η ελληνική διαιτησία με ευθύνη όσων ορίζουν και όσων σφυρίζουν δεν έχει καταφέρει να αποτελέσει κομπάρσο της παράστασης αλλά πρωταγωνιστή. Και όπου αυτό συμβαίνει γίνονται όσα (ξανά) είδαμε. Συνεπώς είναι πολύ πιο χρήσιμο να αφήσουμε τις περισπούδαστες αναλύσεις περί δομικών προβλημάτων του ποδοσφαίρου και να δούμε την πραγματικότητα που εξελίσσεται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.

Πάμε στο πρόσφατο παιχνίδι. Τι ακριβώς συνέβη και γιατί; Στο τελευταίο λεπτό υπήρξε μια φάση η οποία θα μπορούσε να κρίνει έναν αγώνα και ένα πρωτάθλημα. Πραγματικά κρίσιμη. Βοηθός και διαιτητής με τη χαρακτηριστική κίνηση(ο ένας «τρέχοντας» προς το κέντρο και ο άλλος «δείχνοντας» τη σέντρα)κατακυρώνουν το τέρμα υπέρ του ΠΑΟΚ. Οι παίκτες της ΑΕΚ διαμαρτύρονται, όπως έχουν μάθει να κάνουν οι παίκτες όλων των ομάδων, και ξαφνικά η απόφαση αλλάζει. Το ερώτημα λοιπόν είναι πως μπορεί να αλλάξει η απόφαση βοηθού και διαιτητή, όταν ανάμεσα στη αρχική και την τελική κρίση τους δεν έχει προκύψει κανένα πρόσθετο στοιχείο που να τους διαφωτίζει. Αρκούν οι διαμαρτυρίες; Όποιος διαμαρτύρεται δικαιώνεται; Αλλά ακόμη και αν θεωρήσουμε τις διαμαρτυρίες των παικτών της ΑΕΚ ως μέρος της ποδοσφαιρικής διαδικασίας, αυτές δεν μπορούν να αλλάξουν από μόνες τους μια απόφαση(η οποία ήταν μάλιστα κοινή-ομόφωνη) αλλά να οδηγήσουν στην εκ νέου αξιολόγηση της φάσης. Πως; Με τη διαθέσιμη σύγχρονη τεχνολογία.

Όσοι παρακολουθούμε ποδόσφαιρο, έχουμε δει ξένους διαιτητές, σε κρίσιμες φάσεις, να διακόπτουν, να συμβουλεύονται το μόνιτορ και στη συνέχεια σχηματίζοντας νοητά το παραλληλόγραμμο σχήμα τη οθόνης να δείχνουν σε όλους τους φιλάθλους (και τους παράγοντες!) πως ξαναείδαν τη φάση 2 και 3 φορές προσεκτικά και κατέληξαν πλέον με ασφάλεια και όχι μέσω μιας στιγμιαίας κρίσης στην οριστική απόφασή τους. Κανένας δεν μπορεί πλέον να διαμαρτυρηθεί, κανένας δεν μπορεί πλέον να αμφισβητήσει, κανένας παράγοντας δεν θα βρει λόγο να μπει στο γήπεδο. Προφανώς αυτό είδε ο διαιτητής στις 2 τα χαράματα και κατακύρωσε το γκολ…από τα αποδυτήρια! Αφού όμως επέτρεψε πρώτα να τιναχτεί ένα πρωτάθλημα στον αέρα και να διασυρθεί το ποδόσφαιρό μας ακόμη μια φορά – δυστυχώς- διεθνώς. Αυτό το πλαίσιο λείπει (γιατί άραγε;) από ένα πρωτάθλημα που διεξάγεται με καχυποψία. Ούτε οι ποινές ούτε τα δικαστήρια. Αν επανέλθει η σχέση διαιτησίας-φιλάθλων σε επίπεδα εμπιστοσύνης, δεν θα ξαναδούμε τέτοια φαινόμενα. Όσο όμως οι διαιτητές μαδάνε μια μαργαρίτα για να δούν αν είναι γκολ, το ποδόσφαιρό μας θα γίνεται τέτοιου είδους θέαμα.

*Ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης είναι δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της ΚΕΔΕ. Το άρθρο δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 16.03.2018 στην εφημερίδα Δημοκρατία.