Έλενα Ράπτη: Η ψήφος των αποδήμων ήταν ένα μεγάλο κομμάτι που έλειπε από το πάζλ της Ελληνικής Δημοκρατίας

Η Έλενα Ράπτη, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης στην ομιλία της στη Βουλή για το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών αναφορικά με την ψήφο των αποδήμων, μίλησε για ένα νομοσχέδιο που έρχεται με καθυστέρηση μερικών δεκαετιών. Τόνισε πως παρά τους υπολογιστικούς περιορισμούς που επέβαλε η ανάγκη συγκέντρωσης 200 ψήφων, αποτελεί μια τεράστια προσθήκη στην εθνική μας νομοθεσία και ένα άλμα της πατρίδας προς την ομογένεια.

Υπογράμμισε

ότι η σύνδεση των χιλιάδων αποδήμων με την Ελλάδα έχει τεράστια εθνική σημασία και ότι η χώρα ισχυροποιείται διεθνώς με την εκλογή εκπροσώπων της ομογένειας. Κλείνοντας, είπε πως είναι μια ιστορική ευκαιρία να υπερψηφιστεί η ψήφος των αποδήμων και από τους 300 βουλευτές.

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

«Διευκόλυνση άσκησης εκλογικού δικαιώματος εκλογέων που βρίσκονται εκτός ελληνικής επικράτειας και τροποποίηση εκλογικής διαδικασίας»

Σήμερα ήρθε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που άργησε μερικές δεκαετίες.

Η ψήφος των αποδήμων ήταν ένα μεγάλο κομμάτι που έλλειπε από το πάζλ της ελληνικής δημοκρατίας. Και παρά το γεγονός πως η λογική των αριθμών το «κουτσούρεψε» στην κοινοβουλευτική διαδρομή, γιατί εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέλαμε χωρίς υπολογιστικούς περιορισμούς, έστω και με αυτή τη μορφή, αν ψηφιστεί, θα αποτελεί είναι μια τεράστια προσθήκη στην εθνική μας νομοθεσία. Θα μείνω στα 4 σημεία σύγκλισης που μπορούν να κάνουν αυτό το σχέδιο, νόμο του ελληνικού κράτους.

Σημείο πρώτο Η αυτοπρόσωπη παρουσία του εκλογέα σε εκλογικά τμήματα που θα συσταθούν σε πρεσβείες, προξενεία, χώρους οργανώσεων απόδημων ή άλλους κατάλληλους χώρους. Συνεπώς δεν περιορίζεται το εκλογικό τμήμα στην πρεσβεία ή στο προξενείο της χώρας, αφού κάτι τέτοιο θα στερούσε το δικαίωμα ψήφου σε χιλιάδες ψηφοφόρους που διαμένουν σε πόλεις που δεν έχουν διπλωματικές αρχές. Επίσης, ο ελάχιστος αριθμός για να συγκροτηθεί εκλογικό τμήμα είναι οι σαράντα (40) εκλογείς. Αυτό σημαίνει πως ακόμη και σε μικρές πόλεις που κατοικούν Έλληνες της διασποράς, αυτοί θα μπορούν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Σημείο δεύτερο Η ψήφος των εκλογέων που ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα στα ανωτέρω εκλογικά τμήματα θα μετράει ισότιμα στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα και επομένως στην συνολική κατανομή των εδρών.

Ψηφίζουν λοιπόν όπως κάθε Έλληνας, με τη διαφορά ότι δεν μπορούν να ψηφίσουν στην περιφέρεια στους εκλογικούς καταλόγους της οποίας είναι εγγεγραμμένοι, αφού αυτό θα δημιουργούσε την ανάγκη διαφορετικής οργάνωσης με αριθμό καλπών ίσο με τον αριθμό των εκλογικών περιφερειών της χώρας.

Σημείο τρίτο Οι βουλευτές επικρατείας αυξάνονται από 12 σε 15. Οι εκλογείς θα επιλέγουν το ψηφοδέλτιο επικρατείας του κόμματος που επιθυμούν, χωρίς να βάζουν σταυρό προτίμησης. Παρά την αύξηση των βουλευτών επικρατείας κατά 3, αυτό δεν περιορίζει κανένα από τα κόμματα να βάλουν σε εκλόγιμες θέσεις όσους υποψήφιους από τον ελληνισμό της διασποράς επιθυμούν. Και κάνοντας απλά μια προβολή στο παρόν αυτής της μελλοντικής δυνατότητας, αρκεί να σκεφτούμε ισχυρές προσωπικότητες των απανταχού Ελλήνων, με κύρος, διασυνδέσεις και πλέον με θεσμική νομιμοποίηση από τον ίδιο τον ελληνικό λαό, να κοσμούν το ελληνικό ψηφοδέλτιο επικρατείας. Και πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να ισχυροποιήσει την Ελλάδα διεθνώς.

Σημείο τέταρτο Το δικαίωμα εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους. Εδώ λοιπόν προτείνεται σωρευτικά δικαίωμα ψήφου σε όσους απόδημους έχουν στα τελευταία τριάντα πέντε (35) χρόνια ζήσει δύο (2) έτη στην Ελλάδα και έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση (Ε1 ή Ε2 ή Ε3 ή Ε9), είτε το τρέχον είτε το προηγούμενο φορολογικό έτος. Κατά τη γνώμη μου το καθένα από μόνο του είναι εξόχως περιοριστικό και άδικο. Πόσο μάλλον ο συνδυασμός τους! Η αγάπη και η νοσταλγία στην πατρίδα κρίνεται από το Ε2; Μπορεί αυτό να είναι κριτήριο δικαιώματος ψήφου; Έχω γνωστούς, είμαι σίγουρη όλοι έχουμε, που περιμένουν το καλοκαίρι να έρθουν στην Ελλάδα. Που έστειλαν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους σε ελληνικά σχολεία. Που μιλάνε για την Ελλάδα και συγκινούνται. Δεν έζησαν τα τελευταία 35 χρόνια 2 χρόνια στην Ελλάδα. Αλλά ήρθαν 35 φορές. Δεν κάνουν δήλωση εδώ, γιατί ζούνε σε άλλη χώρα. Αυτοί, εκτός από απόδημοι, πρέπει να γίνουν και απόκληροι του δικαιώματος ψήφου;

Οι βουλευτές των νομών της Κεντρικής Μακεδονίας μπορούν να σας βεβαιώσουν για τους χιλιάδες απόδημους της Γερμανίας και της Σουηδίας που περνούν την άδειά τους στα χωριά τους. Οι συνάδελφοι βουλευτές της Δυτικής Μακεδονίας να σας πουν για τους απόδημους της Αμερικής, του Καναδά και της Αυστραλίας. Με ποια λογική αρνούμαστε σε όλους αυτούς να ψηφίζουν βάζοντας τον παραπάνω περιορισμό; Ξέρω πως πρόκειται για συμβιβασμό.

Αλλά επιτέλους, γιατί ο συμβιβασμός να γίνεται προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω; Γιατί να γίνεται με τρόπο που μικραίνει και όχι μεγαλώνει το εκλογικό σώμα των αποδήμων; Είναι ώρα να κάνουμε ένα άλμα προς την ομογένεια. Ξέρετε, Αυτή που κάθε φορά την επιζητούμε, όταν υπάρχει ένα εθνικό θέμα.

Αυτή που της ζητάμε τις διασυνδέσεις της. Αυτή που έχει γερουσιαστές, βουλευτές, συμβούλους προέδρων και υποψήφιους προέδρους. Που συντηρεί εκκλησίες, ελληνικά σχολεία και κρατά την Ελλάδα και τη σημαία ψηλά.

Αυτή την ομογένεια κρατάμε τόσο χρόνια μακριά από το δικαίωμα της ψήφου! Ο Υπουργός Εσωτερικών διένυσε μια μεγάλη απόσταση για να μη χαθεί αυτή η ευκαιρία. Είδαμε στην ακρόαση φορείς της ομογένειας να το ζητούν επιτακτικά κοιτώντας όλα τα μέλη της επιτροπής στα μάτια.

Το σημερινό νομοσχέδιο θέλει 200 ψήφους για να γίνει νόμος. Είναι ιστορική ευκαιρία να έχει έγκριση και από τους 300 βουλευτές.

Φαντάζομαι πως όποιος γυρίσει την πλάτη σε αυτή την ευκαιρία της χώρας, θα χρειαστεί να εξηγήσει πολύ καλά γιατί το έκανε. Αν μετρούσε περισσότερο, θα υπερψήφιζα το σχέδιο και με τα δύο μου χέρια!

Keywords
Τυχαία Θέματα