Ένα στα τρία παιδιά που βγαίνουν από δομές παιδικής προστασίας νιώθουν ότι δεν έχουν κανέναν να βασιστούν

Ένας στους τρεις έφηβους και νέους που βγαίνουν από τις δομές παιδικής προστασίας νιώθουν ότι δεν έχουν κανέναν για να βασιστούν, την ώρα που συχνά δεν είναι και κατάλληλα προετοιμασμένοι με δεξιότητες για να κάνουν τη μετάβαση σε μια ανεξάρτητη ενήλικη ζωή. Αυτό αποκαλύπτει έρευνα που διεξήχθη στο πλαίσιο του προγράμματος «Rights After Care», το οποίο χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το έργο, που παρουσιάστηκε σήμερα, υλοποιείται από τις οργανώσεις 'Αρσις, ως συντονιστή, Praksis και Civis Plus, σε συνεργασία με το εκπαιδευτικό ινστιτούτο «Athens Lifelong Learning Institute».

Το πρόγραμμα, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2018 και θα διαρκέσει ως το τέλος Αυγούστου του 2020, στοχεύει στη δημιουργία και παροχή μιας ολιστικής παρέμβασης για την προετοιμασία των νέων που αποχωρούν από φορείς παροχής φροντίδας και πρόνοιας, ώστε να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις προκλήσεις μιας ανεξάρτητης ενήλικης ζωής και να μπορέσουν να ενσωματωθούν στην κοινότητα, αποκτώντας σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες.

Στη σχετική έρευνα που διεξήχθη, στο πλαίσιο του έργου, συμμετείχαν 154 έφηβοι και νέοι ενήλικες που υποστηρίζονται από το σύστημα παιδικής προστασίας. Το 85,2% αυτών ήταν αγόρια. Το 62,5% ήταν ηλικίας 15-18 ετών, ενώ οι υπόλοιποι ενήλικες ως 24 ετών. Το 51,3% διέμειναν σε δομή παιδικής προστασίας από έναν ως δώδεκα μήνες, το 32,3% από 13 ως 36 μήνες και το 16,4% περισσότερους από 36 μήνες.

Το 64,9% των παιδιών παρακολουθούν ή έχουν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το 12,3% φοιτούν ή έχουν ολοκληρώσει ΑΕΙ/ΤΕΙ, ωστόσο το 17,5% αυτών δεν έχει πάει σχολείο ή δεν έχει ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση, την ώρα που το ίδιο ποσοστό στο γενικό πληθυσμό είναι 4,7%.

Το 52,9% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θέλει να συνεχίσει το σχολείο μετά την ολοκλήρωση της παραμονής τους σε δομή προστασίας, το 20,6% να σπουδάσει, το 5,8% να μάθει ξένες γλώσσες, το 3,9% να παρακολουθήσει τεχνική εκπαίδευση και μόλις το 1,9% δεν θέλει να συνεχίσει την εκπαίδευση.

Σε ερώτηση για το τι θεωρούν ως ιδιαίτερα σημαντικό για τα πρώτα τους βήματα έξω από τη δομή, το 43,9% των ερωτηθέντων απάντησε ότι ενδιαφέρεται να εργαστεί, το 11,6% να συνεχίσει την εκπαίδευσή του, το 11% να συνεχίσει να έχει βοήθεια, το 9% να έχει σπίτι, ένα ίδιο ποσοστό να μάθει τη γλώσσα και το 5,8% να έχει οικονομική βοήθεια.

Επίσης, οι ερωτώμενοι θεωρούν πολύ σημαντική για τη ζωή τους την εκπαίδευση σε θέματα απασχόλησης (σε ποσοστό 74,2%), σε θέματα διαμονής (65,2%), στην οικονομική διαχείριση (55,8%) και σε θέματα συναλλαγών με δημόσιες υπηρεσίες (52,9%).

Το 31% των παιδιών και νέων δήλωσε πως νιώθει ότι βγαίνει στην κοινωνία και δεν έχει κανέναν να βασιστεί. Το 16,9% ανέφερε ότι βασίζεται στον ξενώνα όπου φιλοξενείται, το 19,6% σε γονείς ή συγγενείς, το 11,5% σε στελέχη ΜΚΟ, το 16,2% σε φίλους και το 4,1% σε ομοεθνείς.

Επίσης, μετά την αποχώρηση από τη δομή παιδικής προστασίας το 46,9% επιθυμεί να μείνει σε διαμέρισμα. Σε ποσοστό 16,4% οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι θέλουν να ζουν μόνοι τους, ενώ το 11,7% δήλωσε ότι θέλει να συγκατοικήσει με ομοεθνείς, φίλους ή συγγενείς.

Στο δείγμα συμπεριλαμβάνονταν και ασυνόδευτοι ανήλικοι, από τους οποίους το 53,9% επιθυμεί να μείνει στην Ελλάδα, το 25% να πάει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και μόλις το 2,6% να επιστρέψει στη χώρα του. Μόλις το 21% των παιδιών αυτών θεωρεί ότι το επίπεδο γνώσης της ελληνικής γλώσσας είναι άριστο ή καλό.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Keywords
Τυχαία Θέματα