Φοβίες: Σε ποια ηλικία είναι πιο ευάλωτος ο σκύλος

06:55 7/8/2020 - Πηγή: thestival.gr

Οι τρεις πρώτοι μήνες της ζωής ενός κουταβιού είναι πολύ σημαντικοί για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, γιατί αποτυπώνει αρνητικές/φοβιστικές εμπειρίες.

Είναι, δηλαδή, το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το ζωάκι αρχίζει να καταγράφει τις αρνητικές εμπειρίες του.

Είναι η χρονική περίοδος όπου το κουτάβι αρχίζει να γνωρίζει με όλες του τις αισθήσεις έναν συναρπαστικό, άγνωστο κόσμο. Είναι, όμως, ένας κόσμος γεμάτος περίεργους θορύβους, αναπάντεχα οπτικά ερεθίσματα, κινήσεις και έντονες αλλαγές φωτός.

Το πόσο σημαντικές είναι οι πρώτες κρίσιμες εβδομάδες για τη διαμόρφωση του

χαρακτήρα ενός κουταβιού, μας το επισημαίνει ο επαγγελματίας θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος.

«Ο σκύλος, από τη στιγμή της γέννησής του, καταγράφει καταστάσεις, στιγμές, συναισθήματα και βιώματα.

Όμως, κάποιοι περίοδοι της ζωής του είναι οι πιο σημαντικοί. Όπως οι πρώτοι του μήνες, που είναι κουτάβι.

Οι πρώτες καταγραφές που θα κάνει, είναι καίριες, διότι θα είναι εκείνες που θα θωρακίσουν το κουτάβι για να αντιμετωπίσει ερεθίσματα και καταστάσεις στο μέλλον.

Οι τρεις πρώτοι μήνες είναι η περίοδος που καταγράφει αρνητικά συναισθήματα, και ονομάζεται περίοδος φοβιών. Στην περίοδο αυτή, το κουτάβι μπορεί να καταγράψει ένα αρνητικό ερέθισμα ή μια αρνητική συμπεριφορά που θα το συντροφεύει σε όλη του τη ζωή.

Αυτό το ερέθισμα μπορεί να είναι μία κατσαρόλα, ένα ποτήρι, ένα αυτοκίνητο, μια εξάτμιση. Μπορεί να καταγράψει φοβίες, όπως είναι ένας κρότος, μια απότομη κίνηση, ή μια φωνή.

Συνεπώς, τη δεδομένη χρονική στιγμή, η ψυχολογική ισορροπία του σκύλου είναι πολύ εύθραυστη.

Θεωρείται απαραίτητο, από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα έρθει το κουτάβι στο σπίτι, να ξεκινήσει η προετοιμασία του με διάφορα ερεθίσματα και ασκήσεις, ώστε να εξοικειωθεί με ποικίλα ερεθίσματα.

Συνιστάται, να βγαίνει από πολύ νωρίς βόλτα, για να μπορεί να εξοικειωθεί με εξωτερικά ερεθίσματα και παράγοντες που θα αντιμετωπίσει στο μέλλον.

Μετά τον πρώτο εμβολιασμό στον κτηνίατρο, ο οποίος γίνεται στην ηλικία των επτά έως εννέα εβδομάδων μετά την γέννηση του κουταβιού, καλό είναι ο κηδεμόνας να βγάζει δειλά – δειλά έξω το κουτάβι, στην αγκαλιά του, για να παίρνει μυρωδιές από τον έξω κόσμο.

Ο κηδεμόνας προτείνεται να φέρνει σε επαφή το κουτάβι με άλλους υγιείς και εμβολιασμένους σκύλους του οικείου περιβάλλοντος. Η επαφή με άλλους σκύλους θα βοηθήσει στην κοινωνικοποίησή του, για να μάθει τρόπους συμπεριφοράς, αλλά και τη «γλώσσα του σώματος» που είναι ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των σκύλων.

Έχει παρατηρηθεί πως οι σκύλοι που δεν κοινωνικοποιήθηκαν από μικρή ηλικία, είχαν προβλήματα συμπεριφοράς με άλλους σκύλους. Αυτό συνέβη διότι δεν γνώριζαν πώς να χαιρετήσουν ή να παίξουν με τον άλλο σκύλο, με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο, ή έντονο γάβγισμα προς εκείνους.

Η μη σωστή κοινωνικοποίηση οδηγεί τον σκύλο σε έντονο στρες, γιατί η σύγχυση που προκαλείται στον εγκέφαλό του, τη δεδομένη χρονική στιγμή από το ερέθισμα, είναι τέτοια, που αδυνατεί να τη διαχειριστεί.

Από την άλλη, βέβαια, αποθαρρύνεται η επαφή με μη δεσποζόμενα ζώα, καθώς μπορεί να είναι φορείς κάποιας ασθένειας.

Ένα ακόμη κεφάλαιο είναι η εξοικείωσή του σε διάφορα δάπεδα, όπως η άσφαλτος, το χώμα, τα σκαλιά, το χορτάρι, η άμμος και η θάλασσα.

Χρειάζεται να γίνεται ελεγχόμενα, με τα μάτια του κηδεμόνα να είναι πάντα στραμμένα στο κουτάβι, διότι υπάρχει ο κίνδυνος κατάποσης κάποιου αντικειμένου, ακόμα και μίας μολυσμένης ουσίας.

Ο κηδεμόνας αφήνει το κουτάβι για πολύ μικρό χρονικό διάστημα στο έδαφος, για να μπορεί να μυρίσει, άλλα και να επεξεργαστεί το περιβάλλον. Στη συνέχεια, θα πρέπει άμεσα να καθαρίζονται τα πέλματα του σκύλου με ειδικά πανάκια.

Σε κάθε ερέθισμα που θα συναντήσει έξω, είναι απαραίτητο να επιβραβεύεται, είτε με τη βρεφική τροφή του, είτε με χάδια. Θεωρείται κρίσιμο, το κουτάβι να έχει μόνο θετικές καταγραφές σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα με σκοπό την καλύτερη προσαρμογή του στο μέλλον.

Ο κηδεμόνας, προτού προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια, θα πρέπει να συμβουλευτεί έναν θετικό εκπαιδευτή, ώστε να τον καθοδηγήσει σε όλη τη διαδικασία. Με τη συνεννόηση κτηνιάτρου και εκπαιδευτή επιτυγχάνουμε όσο τον δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα, όχι μόνο στη σωματική άλλα και την ψυχική του υγεία».

Πηγή: ygeiamou.gr