Γιώργος Ρακκάς στο thestival.gr: Mας ενδιαφέρει η "πολιτική αρχών" και όχι η "πολιτική παραγόντων"

09:08 22/5/2019 - Πηγή: thestival.gr

Ο υποψήφιος δήμαρχος και επικεφαλής του συνδυασμού «Μένουμε Θεσσαλονίκη- Ούτε φυγή, ούτε υποταγή»,Γιώργος Ρακκάς κάνει ένα μικρό απολογισμό για την παρουσία του ίδιου και της παράταξης του στο δημοτικό συμβούλιο και μιλά στο thestival.gr για το τι περιμένει ο ίδιος την επόμενη μέρα και για αν υπάρχει περιθώριο συνεργασιών.

Ο κ. Ρακκάς απαντά ακόμα στο ερώτημα για το αν η Συμφωνία των Πρεσπών θα επηρεάσει το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά και το αν θα ψήφισε υπερ κοινών διοργανώσεων και συμπράξεων

μεταξύ της Θεσσαλονίκης και δήμων της γειτονικής χώρας.

Τέλος αναφέρεται στην πρόταση του για «εποχιακότητα των τραπεζοκαθισμάτων», το θέμα της ασφάλειας στην πόλη αλλά και την μετεγκατάσταση στη ΔΕΘ.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Ρακκά στο thestival.gr

- Το 2014 συστηθήκατε σας μια ομάδα 30άρηδων που ήρθε να ελέγξει τη διοίκηση Μπουτάρη. Πώς θεωρείτε ότι ωφέλησε η παρουσία σας την πόλη;

Κατ’ αρχάς καθιερώσαμε ένα στυλ ‘δημιουργικής αντιπολίτευσης’, που εισάγει άλλο ύφος, ήθος και επίπεδο στην τοπική πολιτική: Το αναγνώρισαν και οι αντίπαλοί μας, ότι αναβαθμίσαμε την συζήτηση μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, ενώ με την εναλλαγή δείξαμε ότι μας ενδιαφέρει η «πολιτική αρχών» και όχι η «πολιτική παραγόντων».

Ύστερα, πετύχαμε να στρέψουμε το ενδιαφέρον της δημόσιας συζήτησης σε πράγματα που βαραίνουν το μέλλον της πόλης, αλλά που το πολιτικό της κατεστημένο, λόγω απογείωσης από την πραγματικότητα, δεν τα είχε ‘πιάσει’, ή δεν ήθελε να το κάνει: Φυγή των νέων, δημογραφικό, παραγωγική διάλυση, νεο-οθωμανισμός.

Ακόμα, με τον κοινωνικό έλεγχο της ανάπλασης στην πλατεία Χρηματιστηρίου, όπου επί ένα μήνα σχεδόν, τριάντα περίπου πολίτες έχοντες επαγγελματική σχέση με το τεχνικό αντικείμενο, έλεγχαν ένα δημοτικό έργο αναδεικνύοντας τα λάθη και τις αστοχίες του, δώσαμε μια έμπρακτη απόδειξη του τι σημαίνει “δημιουργική συμμετοχή στα κοινά”.

Τέλος αμφισβητήσαμε το πιο ευνουχιστικό δίπολο που πάει να επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία από την αριστεροδεξιά παγκοσμιοκρατία, ότι όποιος μιλάει για πατρίδα είναι «φασίστας λαϊκιστής». Απέναντι σε αυτό, αναδείξαμε έναν τρίτο δρόμο, εκείνο του δημοκρατικού πατριωτισμού, που συνδυάζει εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, οικολογία, δημοκρατία, πολιτιστική και παραγωγική αναγέννηση.

- Είχατε έλλειψη εμπειρίας. Τι μάθατε εσείς οι ίδιοι τα τέσσερα αυτά χρόνια για τη λειτουργία του ΔΣ και τι θα αλλάζατε στον τρόπο με τον οποίο αντιπολιτευτήκατε;

Μάθαμε καλύτερα την πόλη, κατ αρχάς, γνωρίζοντας από τα μέσα το σύστημα διακυβέρνησής της.

Καταλάβαμε επίσης και πως λειτουργεί το κατεστημένο της, ότι μπορεί να υπάρχει μια τυπική δημοκρατία, αλλά επί της ουσίας η πολιτική ασκείται από μια κλειστή κάστα ‘μαρκησίων’ όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων που έχουν επιβάλει το μονοπώλιό τους στα κοινά, αποκλείοντας από αυτά την κοινωνική πλειοψηφία.

Τέλος, χάσαμε τις ιδεοληψίες μας, γιατί καταπιαστήκαμε με μια μορφή της πολιτικής που αφορά στην καθημερινότητα των ανθρώπων, βρίσκεται πολύ κοντά στην ζωή τους και έχει να κάνει με τις ανάγκες τους. Μάθαμε δηλαδή, ότι θεωρία και πράξη πρέπει να συμβαδίζουν, γιατί αν δεν συμβαίνει αυτό υπάρχει ο κίνδυνος να σε ‘πάρουν με τις ντομάτες’.

- Βάζετε ψηλά στην ατζέντα το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Πιστεύετε ότι θα επηρεάζει το αποτέλεσμα των εκλογών;

Οπωσδήποτε. Η βούληση του λαού καταπατήθηκε από μια κυβέρνηση που πραγματοποίησε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και αποστασίες για να ψηφίσει μια ακραία αντιδημοφιλή Συμφωνία. Αυτό αποτέλεσε, εκτός από ένα τεράστιο διπλωματικό φιάσκο που υπονόμευσε τα ελληνικά δίκαια, και μια σοβαρή υπονόμευση στην δημοκρατία. Σαν να μην έφταναν αυτά, οι μαζικότατες διαδηλώσεις και τα πάνδημα συλλαλητήρια λοιδωρήθηκαν από τους κυβερνώντες, αντιμετωπίστηκαν με χημικά, έγιναν στόχος συκοφάντησης από τα ΜΜΕ. Όλα τούτα έχουν συσσωρεύσει μια βουβή οργή, που περιμένει να εκφραστεί στην κάλπη, τιμωρώντας τους πρωταίτιους αυτής της Συμφωνίας.

- Σε επίπεδο συνεργασίας πόλεων, θα ψηφίζατε υπέρ κοινών διοργανώσεων και συμπράξεων μεταξύ της Θεσσαλονίκης και δήμων της Βόρειας Μακεδονίας;

Όχι, όσο ισχύει η συμφωνία των Πρεσπών, και όσο η άλλη πλευρά την ‘διαβάζει’ με τρόπο που επανεπιβεβαιώνει τον αλυτρωτισμό της, πράγμα που αποδεικνύεται ότι κάνει μέσα από τις αλλεπάλληλες δηλώσεις των αξιωματούχων της. Υπάρχουν πεδία συνεργασίας, λόγω κοινής ιστορικής πορείας, χριστιανικής και βυζαντινής, ή λόγω του περιβάλλοντος, της διαχείρισης των υδάτων του Αξιού κ.ά. Αλλά μπλοκάρονται από τον “μακεδονισμό”, μια τυπική αποσχιστική ιδεολογία βαλκανικού τύπου που θέτει μέσα στον 21ο αιώνα ζητήματα κατασκευής μειονοτήτων, αποδόμησης της ιστορικής κληρονομιάς, ζητήματα που επιτείνουν έναν γενικό αναθεωρητισμό στην ευρύτερη περιοχή, που συμβάλλει στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό της. Γι’ αυτό εξ άλλου, ο “μακεδονισμός” υποστηρίζεται ενεργά από όλες τις δυνάμεις που επιθυμούν να ελέγξουν την περιοχή διασπώντας την --την Τουρκία, ή τα ακραία κέντρα του ευρωατλαντισμού, ο Σόρος κ.ά.

Σε επίπεδο «διπλωματίας» των πόλεων, αυτό που πρέπει να προωθήσουμε είναι η αξία και η σημασία της μακεδονικής κληρονομιάς, ως αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικότητάς μας: Η κληρονομία του Αλεξάνδρου ή του Κύριλου και του Μεθοδίου αποτελούν ‘κεφάλαιο’ που αναβαθμίζουν την διεθνή πολιτιστική εμβέλεια της χώρας, και αναβαθμίζουν το πνευματικό της αποτύπωμα στον κόσμο.

- Αφήνετε ανοιχτό το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών; Βλέπετε περιθώριο συγκλίσεων με κάποιον από όσους εμφανίζονται ως βασικοί διεκδικητές; Σας έχει προσεγγίσει κανείς;

Περιθώριο συγκλίσεων δεν βλέπουμε, γιατί η πολιτική που υπηρετούν οι «βασικοί διεκδικητές» έχει περισσότερο να κάνει με την προεκλογική εικονική πραγματικότητα παρά με τα πραγματικά διακυβεύματα που θα αντιμετωπίσει η πόλη. Σε μια προεκλογική περίοδο όπου κυριάρχησαν οι παράλληλοι μονόλογοι και το μάρκετινγκ, δεν μπορούν να επιτευχθούν συμπράξεις αρχών και ουσίας, μόνο συμπράξεις παραγόντων.

Αντί για αυτήν την φιλολογία των συμπράξεων και των συνεργασιών, που θυμίζει λίγο την μεταγραφολογία του ποδοσφαίρου έχουμε να προτείνουμε κάτι άλλο: Πόσες παρατάξεις είναι διατεθειμένες να υπογράψουν μια χάρτα συναντίληψης για την προώθηση κοινών πολιτικών υπέρ της τοπικής παραγωγής, του πολιτισμού και της ιστορικής κληρονομιάς, της δημογραφίας, της πρόνοιας και της διεύρυνσης της κοινωνικής συμμετοχής;

- Φοβάστε ότι η απλή αναλογική θα προκαλέσει δυσλειτουργίες ή συναλλαγές κάτω από το τραπέζι;

Σε εποχές όπου το διακύβευμα των εκλογών δεν είναι πολιτικό αλλά μια μάχη για την εξουσία δίχως αρχές, πρόγραμμα και όραμα, h απλή αναλογική διευκολύνει όπως είδαμε την πολυδιάσπαση, τον κατακερματισμό, την κονιορτοποίηση του πολιτικού σκηνικού. Αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το επιθυμεί για να αλώσει την κεντροαριστέρα. Έτσι, χρησιμοποίησε ως πρόκριμα τις δημοτικές εκλογές, και εκπόνησε έναν εκλογικό νόμο που ευνοεί τις συμπράξεις με τους πασοκογενείς: Αυτό σκέφτηκε ο πρωθυπουργός μιας χώρας στον 21ο αιώνα για να κάνει μια μεγάλη πολιτική μεταρρύθμιση. Δυστυχώς, η τοπική αυτοδιοίκηση έχει καταστραφεί από αυτήν την νοοτροπία, που είναι πολύ παλιά, και επανέρχεται δριμύτερη από κάποιους που ισχυρίζονται ότι είναι το «νέο». Κολοκύθια. Οι θεσμοί στην χώρα μας υποφέρουν από αυτή την παθογένεια, ότι τα πάντα πρέπει να υπακούν στον πατριωτισμό του κόμματος που τους ελέγχει. Έτσι έγινε και με την απλή αναλογική· από αίτημα δημοκρατικό, που ήταν στο παρελθόν, το πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ και το έκανε εφαλτήριο ενός παζαριού για την καρέκλα.

- Έχετε χαρακτηρίσει τη Θεσσαλονίκη πόλη των γκρίζων κροτάφων. Το δημογραφικό αποτελεί γενικά προτεραιότητα για σας. Η τοπική αυτοδιοίκηση τι μπορεί να κάνει γι’ αυτό;

Στο εξωτερικό, οι περισσότερες δημογραφικές πολιτικές αφορούν στην τοπική αυτοδιοίκηση γιατί είναι ο πολιτικός θεσμός που βρίσκεται πιο κοντά στην ζωή των ανθρώπων, και άρα μπορεί να την ενισχύσει πιο αποτελεσματικά.

Στην Θεσσαλονίκη έχουμε εγκαταλείψει την συζήτηση του τι σημαίνει ‘πόλη φιλική προς το παιδί’. Την δεκαετία του 1980, βγαίναμε να παίξουμε το πρωΐ και γυρνάγαμε το βράδυ --αυτό το επέτρεπε η πόλη, η ασφάλειά της, οι αλάνες της κ.ά. Έτσι όπως είναι οργανωμένη η πόλη, καταδικάζει τα σημερινά παιδιά σε αυτούς τους θλιβερούς παιδοτόπους, ή στις ψηφιακές παιχνιδομηχανές. Αυτά έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις γεννήσεις, γιατί αυξάνουν το κόστος ανατροφής των παιδιών, προδιαθέτοντας τα ζευγάρια να κάνουν λιγότερα παιδιά

Επίσης, το ζήτημα των νηπιαγωγείων, όπου θα πρέπει οι δημοτικές υποδομές να ικανοποιούν τις ανάγκες όλων των ενδιαφερόμενων.

Τέλος, ο Δήμος πρέπει να αναλάβει ως πολιτική ηγεσία της Θεσσαλονίκης να δημιουργήσει σε συνεργασία με όλους τους τοπικούς θεσμούς ένα ταμείο για την δημογραφία, ώστε να συγκεντρωθούν κεφάλαια που θα δώσουν σάρκα και οστά σε πολιτικές για την ενίσχυση των νεαρών ζευγαριών, της μητρότητας και της πατρότητας, της εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.

- Έχετε πει ότι το ζήτημα της καθαριότητας είναι πρακτικό, όχι ιδεολογικό. Στην πράξη, λοιπόν, πώς μπορούμε να αποκτήσουμε μια πιο καθαρή πόλη;

Αν συνειδητοποίησουμε ότι η διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι πρόβλημα, αλλά ευκαιρία να αποσπάσουμε οικονομική αξία υπέρ της κοινωνικής ωφέλειας. Πως; Αν μετατρέψουμε την καθαριότητα από γραφειοκρατικό σε παραγωγικό μηχανισμό. Δίνοντας βάρος στη στοχευμένη ανακύκλωση, με ειδική διαλογή στην πηγή, για την μεγιστοποίηση των εσόδων. Πρώτον, οι κάδοι ανακύκλωσης θα πρέπει να υπογειοποιηθούν, για να αποφύγουμε την κλοπή της ύλης από μέσα τους, που σήμερα κοστίζει στο Δήμο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Δεύτερον, η καθαριότητα οφείλει να εγκαινιάσει εξειδικευμένες δράσεις: Για παράδειγμα, 4-5 βανάκια μπορούν να συλλέγουν τα τηγανέλαια από τα εστιατόρια και τα νοικοκυριά όλης της πόλης, να τα παίρνει ο Δήμος και να τα ανακυκλώνει σε καύσιμα για τα δημοτικά κτίρια· με αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που πήγαιναν στην δαπάνη για τα καύσιμα και με τους πόρους αυτούς μπορούμε να επιδιορθώσουμε τα οχήματα, να αναβαθμίσουμε την τεχνολογία της καθαριότητας, να αγοράσουμε Μέσα Ατομικής Προστασίας στους εργαζόμενους. Τέλος, ο Δήμος μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην μεταποίηση της ανακυκλώσιμης ύλης, όπου υπάρχει προοπτική να δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας ποικίλων δεξιοτήτων και ικανοποιητικών αμοιβών. Προϋπόθεση για όλα αυτά, είναι ο Δήμος να διατηρήσει την πρωτοβουλία της διαχείρισης στην ανακυκλώσιμη ύλη, και άρα να μην την εκχωρήσει σε ιδιώτες, απ’ τη μια πλευρά, και από την άλλη, να αποτινάξει την κακή κληρονομιά του νεοελληνικού «δημοσίου».

- Πόσο ψηλά βάζετε στην ατζέντα το θέμα της ασφάλειας στην πόλη; Ο δήμος πώς μπορεί να αναβαθμίσει γειτονιές όπως η Ροτόντα και το Καπάνι;

Οι πολίτες την αξιολογούν πολύ ψηλά, και λογικά, γιατί η ασφάλεια είναι κορυφαίο κοινωνικό αγαθό. Και είναι ύψιστο καθήκον του δημοκρατικού κράτους δικαίου να την διασφαλίσει ισότιμα για όλους, πράγμα που σήμερα δεν συμβαίνει. Γιατί; Γιατί το Υπουργείο έχει καθιερώσει μιαν άλλη αντίληψη για τον ρόλο της αστυνομίας, που την χρησιμοποιεί μόνο για να φυλάει την ελίτ, και να καταστέλλει τις διαδηλώσεις, αφήνοντας στο έλεος της ανομίας τους απλούς ανθρώπους.

Σε αυτό το κενό αναπτύσσεται η αυτοδικία, τα τάγματα εφόδου, οι μαφίες και διεκδικούν να οργανώσουν το χώρο στην βάση της δικής τους εξουσίας. Τα εγκληματικά δίκτυα θέλουν τη Ροτόντα και το Καπάνι γκέτο, για να τα ελέγχουν. Δεν είναι μια εγκληματικότητα ήπια, που οφείλεται στην κοινωνική εξαθλίωση, αλλά μια επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύσσεται στα κενά που αφήνει η εφαρμογή της τάξης. Αν αφήσουμε έτσι την κατάσταση, κινδυνεύουμε να γίνουμε ‘λατινική Αμερική της Ευρώπης’, με το έγκλημα να αποτελεί βασικός παράγοντας διάρρηξης του κοινωνικού ιστού.

Απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο ο Δήμος μπορεί να κάνει δύο πράγματα: Πρώτον, να πιέσει το Υπουργείο Εσωτερικών ώστε να βρει πόρους και δυναμικό για την κάλυψη των αναγκών αστυνόμευσης των ευάλωτων γειτονιών, και την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Θα μπορούσε να συν-χρηματοδοτήσει ο Δήμος την οργάνωση περιπόλων της αστυνομίας με μοτοσυκλέτες, για την ταχεία επέμβαση στις γειτονιές αυτές; Ας το κάνει. Δεύτερον, να πάρει ο ίδιος την πρωτοβουλία για την απογκετοποίησή τους μέσα από αναβάθμιση του φωτισμού, έργα για την αλλαγή των χρήσεων, πολιτιστικές παρεμβάσεις κ.λπ.

- Ελεύθεροι χώροι- Τραπεζοκαθίσματα: Κατάφερε η σημερινή διοίκηση να βάλει μια τάξη; Εσείς προτείνετε την εποχιακότητα των τραπεζοκαθισμάτων. Αναλύστε μας τη θέση σας.

Όχι δεν κατάφερε. Παράδειγμα οι πεζόδρομοι, που στην Θεσσαλονίκη λειτουργούν σαν ‘πλατφόρμες επέκτασης τραπεζοκαθισμάτων’. Δεν μπόρεσε να λύσει το ζήτημα για δυο λόγους: Πρώτον, χρειάζεται τα έσοδα από τα… πρόστιμα. Δεύτερον, γιατί δεν έχει πολιτιστική πρόταση. Δηλαδή αν δεν γεμίσει τους ελεύθερους χώρους με τραπεζοκαθίσματα με τι θα τους γεμίσει;

Η θέση μας είναι απλή. Τα «τραπεζάκια έξω» είναι για τις εποχές που καθόμαστε έξω, από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο. Άρα ηχοπετάσματα, εξέδρες και λοιπά φραπεδοφρούρια αποτελούν επέκταση του ιδιωτικού χώρου σε βάρος του δημοσίου και πρέπει να καταργηθούν. Δεύτερον, πρέπει να αναπτυχθούν και άλλα πράγματα στον δημόσιο χώρο: χώροι για πράσινο, για τα παιδιά κ.ο.κ. Τρίτον, τα τραπεζοκαθίσματα πρέπει να έχουν μια αισθητική, να χωροθετούνται από παρτέρια λουλουδιών, που συντηρούνται με ευθύνη των ιδιοκτητών. Τέταρτον, θα πρέπει να τα περιορίσουμε πέριξ των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων. Γινόμαστε ρεζίλι, όταν αντιπαραβάλλουμε τα πολιτιστικά σύμβολα περασμένων εποχών, με τα σημερινά. Αναρωτιέται κανείς: Οι περασμένοι άφησαν τη Ροτόντα, την Καμάρα, τα Πανεπιστήμια κ.ο.κ. Εμείς τι θα αφήσουμε; Ένα σωρό καρέκλες;

- Η μεταγκατάσταση της ΔΕΘ κρίθηκε οικονομικά ασύμφορη. Ποια η θέση σας για το ειδικό χωρικό σχέδιο για το νέο εκθεσιακό κέντρο;

Ότι υπακούει σ’ έναν οικονομικό τυχοδιωκτισμό που θέλει να κάνει την Θεσσαλονίκη Λεμεσό, με ξενοδοχεία 35 μέτρων κοντά στο θαλλάσσιό της μέτωπο. Και αυτό προβάλλεται ως ‘ανάπτυξη’, η αρπαχτή του «rooms to let» που ‘έφαγε’ το Πρώτο Πόδι της Χαλκιδικής από το 1990, προβάλλεται τώρα ως συνταγή για το μέλλον της… Θεσσαλονίκης.

Η ΔΕΘ θέλει άλλο χαρακτήρα και προσανατολισμό. Κατ’ αρχάς πολιτιστικό: Πρέπει να υπάρξει ένα νέο κτήριο βιβλιοθήκης μέσα σε αυτήν, που θα της επιτρέψει να επεκταθεί, να ενσωματώσει και άλλες δραστηριότητες ώστε να γίνει το πνευματικό κέντρο της πόλης, και το νέο σημείο αναφοράς της: Παράδειγμα, μια μόνιμη έκθεση ζωγραφικής για την Θεσσαλονίκη, από τους δημιουργούς της, ή ένα οπτικοακουστικό μουσείο για την ιστορία της, που θα ενημερώνει κατοίκους και τουρίστες για τα μνημεία της, θα διοργανώνει ξεναγήσεις κλπ. Δεύτερον, να ενισχύσει έμμεσα την παραγωγή, προωθώντας εκθέσεις εξαγωγικού χαρακτήρα --και άρα να οργανώσει την ανάπλασή της προς αυτήν την κατεύθυνση (λογουχάρη με μια μόνιμη έκθεση τοπικών διατροφικών προϊόντων). Τρίτον, να ενισχύει την ερευνητική δραστηριότητα των πέριξ πανεπιστημίων, για να βοηθήσει έτσι ώστε η πόλη να αποκτήσει σημαντικό αποτύπωμα στον χάρτη της παγκόσμιας εφαρμοσμένης έρευνας. Δεν γίνεται να έχουμε τις καλύτερες πανεπιστημιακές υποδομές των Βαλκανίων, και να αφήνουμε όλο αυτό το δυναμικό, όλη αυτή τη γνώση να φεύγει στο εξωτερικό.

- Τι γνώμη έχετε για το πρότζεκτ ανάπλασης του γηπέδου της Τούμπας; Θα βοηθήσει στην αναβάθμιση της περιοχής; Ποιες ασφαλιστικές δικλίδες πρέπει να υπάρχουν;

Η ανάπλαση του γηπέδου του ΠΑΟΚ είναι πάγιο αίτημα των φιλάθλων του, καθώς και της Τούμπας, και μπορεί υπό προϋποθέσεις να βοηθήσει σημαντικά στην αναβάθμιση της περιοχής. Στις αναπλάσεις γηπέδων υπάρχουν δυο ‘εκδοχές’. Η μία είναι να δοθεί έμφαση στις υποδομές, ώστε το ‘γήπεδο’ εκτός από σημείο αναφοράς της ομάδας, να γίνει πόλος αθλητικών δραστηριοτήτων για όλη την τοπική κοινωνία, αλλά και ευρύτερα πόλος πράσινου και πολιτισμού. Έχουμε να κερδίσουμε πολλά από αυτήν την εξέλιξη, γιατί κάτι τέτοιο θα μετέβαλε την Τούμπα σε αθλητικό κέντρο της πόλης, πράγμα που ευνοεί και τον ΠΑΟΚ, γιατί με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζει πρόσβαση στα νέα ταλέντα του αθλητισμού. Η άλλη εκδοχή, είναι να παραγίνει το κομμάτι το εμπορικό, να φτάσουμε σε ένα γήπεδο-mall, αποστειρωμένο, που θα επιτηρεί τους φιλάθλους με κάμερες και ψηφιακές κάρτες. Νομίζω ότι η δεύτερη επιλογή είναι πολύ λιγότερο αξιόλογη και δημοφιλής απ’ την πρώτη.

- Την προηγούμενη φορά λάβατε ποσοστό 2,17%. Σε αυτή την αναμέτρηση πού έχετε βάλει τον πήχη; Θα εφαρμόσετε και αυτή τη φορά την εναλλαγή στην εκπροσώπηση;

Θέλουμε να ενισχύσουμε την φωνή μας μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, αποκτώντας μεγαλύτερη στήριξη και περισσότερες έδρες. Αυτό θα μας επιτρέψει να πάρουμε περισσότερες ‘δημιουργικές πρωτοβουλίες’ στην επόμενη θητεία, αλλά και να δημιουργήσουμε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο τα μέτωπα εκείνα που θα μας διευκολύνουν στο να προωθήσουμε την υλοποίηση πολιτικών για την τοπική αναγέννηση, την παραγωγή, τον πολιτισμό, την δημογραφία, τη φυγή των νέων, την ανάδειξη της ελληνικότητας, το περιβάλλον. Εναλλαγή θα γίνει και αυτήν την φορά, ωστόσο το πως και πότε θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα.

Επίσης, έχουμε κάνει σχέδια για πολλά πράγματα, όπως, να διοργανώσουμε ένα μεγάλο λαογραφικό φεστιβάλ σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους της Θεσσαλονίκης, να εκπονήσουμε μια ειδική έρευνα για την φτώχεια στην πόλη, όπου να καταγράφουμε και να αξιολογούμε τα χαρακτηριστικά και τα αίτιά της, να οργανώσουμε ένα συνέδριο για την αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.