Η "Κινέζα" του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ στην κινηματογραφική λέσχη του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ

12:12 4/6/2018 - Πηγή: thestival.gr

Η Κινηματογραφική Λέσχη του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, τιμώντας την επέτειο των πενήντα χρόνων από τον Μάη του ’68, διοργανώνει την προβολή της ταινίας του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ «Η Κινέζα» (1967), η οποία έχει αποσπάσει το βραβείο της Ειδικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 6 Ιουνίου 2018 και ώρα 19.00, στο κτίριο της

Θεολογικής Σχολής (Αίθουσα Συνεδριάσεων, 4ος όροφος).

Την ταινία θα παρουσιάσει ο υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, κ. Κωνσταντίνος Δίγκας. Μετά την προβολή, θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό, με προσκεκλημένους τον Πρόεδρο του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και Πρόεδρο του ΔΣ του ΚΘΒΕ, Αν. Καθηγητή, Αριστοτέλη Στυλιανού και τον Καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Νικόλαο Σεβαστάκη.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Λίγα λόγια για την ταινία

Παρίσι, 1967: Ο επαναστατικός αναβρασμός που επικρατεί στα πανεπιστήμια της γαλλικής πρωτεύουσας –τη Ναντέρ, τη Σορβώνη ή τη Μποζάρ– θα φέρει κοντά τέσσερις νεαρούς φοιτητές, που αναζητούν, μέσα από τις διακηρύξεις του μαρξισμού-λενινισμού για την αταξική κοινωνία, το νόημα της ζωής. Απογοητευμένοι από το γαλλικό Κ.Κ. και τον Υπαρκτό Σοσιαλισμό, που παρουσιάζει ήδη με έκδηλο τρόπο συμπτώματα φθοράς, στρέφονται προς την πιο καθαρόαιμη μορφή κομμουνιστικής ιδεολογίας, την οποία ενσαρκώνει στα μάτια τους η Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ. Κλείνονται σ’ ένα διαμέρισμα, μελετούν από το πρωί μέχρι το βράδυ το κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο και αναλύουν την πολιτική επικαιρότητα, με βάση τις ειδήσεις που έρχονται από το Πεκίνο για την πρόοδο που σημειώνει η Πολιτιστική Επανάσταση στη χώρα και ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Η γοητεία που ασκεί στην παρέα των διανοούμενων φοιτητών η Λαïκή Δημοκρατία της Κίνας και η προσωπικότητα του ηγέτη της, Mάο Τσε Τουνγκ, θα την σπρώξει σταδιακά προς τον ακραίο ριζοσπαστισμό: την ανάληψη ένοπλης δράσης, με στόχο τη συνειδητοποίηση των μαζών στη βάση της κοινωνίας και την ανατροπή εκ βάθρων του καπιταλισμού.

Με την «Κινέζα» ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το κύμα αμφισβήτησης που σαρώνει τη Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας του ’60 , το οποίο θα καταλήξει στην εξέγερση του Μάη του ’68. Μέσα από τις ατελείωτες συζητήσεις των πρωταγωνιστών της ταινίας για την αναγκαιότητα υπέρβασης της αστικής κουλτούρας και της επιτάχυνσης του ιστορικού προτσές, αφουγκραζόμαστε τον εσωτερικό παλμό της νεολαίας που θα πλημμυρίσει τους δρόμους του Παρισιού έναν χρόνο αργότερα, διεκδικώντας με πείσμα το δικαίωμα στο όνειρο και τη ζωή. Αν και ανώριμοι, εγκλωβισμένοι στις επαναστατικές τους νευρώσεις και ιδεοληπτικοί, οι ήρωες του Γκοντάρ προκαλούν τη συμπάθειά μας με την αθωότητά τους και την πίστη στη δύναμή τους ν’ αλλάξουν τον κόσμο, καθιστώντας την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη πραγματικότητα κοινωνική· εκφράζουν, επίσης, με αυθεντικότητα το πνεύμα του Μάη του ’68, που αποτυπώνεται στο σύνθημα της εποχής «Να είσαι ρεαλιστής – ζήτα το αδύνατο!». Ως ρεαλιστές που αναζητούν το αδύνατο μας συστήνει ο Γκοντάρ την παρέα των νεαρών μαοïκών διανοουμένων –τη Βερονίκ, τον Γκιγιώμ, τον Ανρί και τον Κιριλόβ–, προσκαλώντας μας σ’ έναν ανοιχτό διάλογο μαζί τους πέρα από τα συμβατικά πλαίσια της μυθοπλασίας και της χίμαιρας του σινεμά. Όπως έχει σημειωθεί σωστά από την κινηματογραφική κριτική, «Η Κινέζα» δεν είναι «μια καλοστημένη ιστορία που μας διευκολύνει μετά να κοιμηθούμε. Είναι ένα καλειδοσκόπιο εικόνων και ιδεών· ένα κινηματογραφικό «κοκτέιλ Μολότωφ», που επιτίθεται στις συνήθειές μας ως θεατών και μας καλεί να μπούμε στο παιχνίδι πιο ενεργητικά» (Γιάννης Μπακογιανόπουλος).