Καραντίνα: Γιατί δεν μπορώ να επισκεφθώ μόνο έναν φίλο μου;

08:01 18/4/2020 - Πηγή: thestival.gr

Το COVID-19 μαίνεται σε όλο τον κόσμο και για αρκετές βδομάδες υπάρχει κοινωνική αποστασιοποίηση με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε πόσο κακό μπορεί να κάνει τελικά μια απλή επίσκεψη σε ένα μόνο φίλο.

Εξάλλου, υπάρχουν ακόμη κάθε είδους αλληλεπιδράσεις - μεταξύ των εργαζομένων στον τομέα της υγείας και των ασθενών, των ανθρώπων στις βιομηχανίες τροφίμων και των πελατών τους, και ούτω καθεξής. Τι σημασία έχει άλλη μία;

Την απάντηση σε αυτό έρχονται να δώσουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Washington μέσω ενός site

που δημιούργησαν οι οποίοι λένε κατηγορηματικά πως έχει μεγάλη σημασία.

Μια τέτοια αντιμετώπιση δυστυχώς μπορεί να ανατρέψει τον στόχο της κοινωνικής αποστασιοποίησης, που δεν είναι άλλος από τις λιγότερες δυνατές πιθανότητες μετάδοσης του ιού. Η χαλάρωση των κανόνων κοινωνικής αποστασιοποίησης, έτσι ώστε κάθε νοικοκυριό να μπορεί να έρχεται σε επαφή με ένα ή δύο άτομα θα μπορούσε να επανασυνδέσει τα σπίτια μίας κοινότητας, προσφέροντας τις ιδανικές συνθήκες για την εξάπλωση του COVID-19.

To site τέθηκε σε λειτουργία στις 3 Απριλίου υπό τον τίτλο «Can’t I please just visit one friend?» και αποτελεί δημιούργημα μιας ομάδας ερευνητών υπό τον Steven Goodreau και τη Martina Morris, καθηγητές στο διακεκριμένο Πανεπιστήμιο της Αμερικής, οι οποίοι μελετούν τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές επαφές επηρεάζουν την εξάπλωση μολυσματικών παραγόντων.

Όπως ήδη είναι γνωστό, ο COVID-19 μπορεί να μεταδοθεί πολύ εύκολα, γι’αυτό και οι Αρχές σε όλο τον κόσμο επιβάλλουν αυστηρά μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. «Έχουν γραφτεί πολλά για το πώς μπορούμε να ‘μειώσουμε την καμπύλη’. Αυτό που θελήσαμε εμείς να κάνουμε σε αυτή την εργασία είναι να παρουσιάσουμε αυτές τις θεωρίες σε επίπεδο κοινότητας, έτσι ώστε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια εικόνα για το πώς ακόμα και φαινομενικά απλές επαφές δεν είναι τόσο αθώες», αναφέρει ο Δρ. Goodreau.

Το «Can’t I please just visit one friend?» ξεκινά οπτικοποιώντας την αποτελεσματικότητα των περιοριστικών μέτρων σε μια υποθετική κοινότητα 200 νοικοκυριών. Οι ερευνητές, προσαρμόζουν τις κοινωνικές επαφές σε αυτή την κοινότητα για να δείξουν τις συνέπειες της κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Στο διαγράμματα παρουσιάζεται η κοινότητα χωρίς τα περιοριστικά μέτρα: Κάθε πράσινη τελεία είναι ένα νοικοκυριό. Οι γκρι γραμμές που διαπερνούν τα νοικοκυριά είναι οι κοινωνικές επαφές –ειδικότερα οι τύποι που θα μπορούσαν να μεταδώσουν τον ιό, όπως η κοντινή επαφή με άλλα άτομα. Στην κοινότητα αυτή, κάθε νοικοκυριό έχει κατά μέσο όρο 15 επαφές με άλλα νοικοκυριά.

Χωρίς τα περιοριστικά μέτρα, οι κοινωνικές επαφές καθιστούν βέβαιο ότι κάθε νοικοκυριό είναι άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένο με κάθε άλλο της κοινότητας, δημιουργώντας ένα τεράστιο σύμπλεγμα.

Σε ένα άλλο διάγραμμα που ακολουθεί παρουσιάζεται η κοινότητα μετά τα περιοριστικά μέτρα: Τα περισσότερα νοικοκυριά είναι πλέον απομονωμένα, ωστόσο το 10% αυτών (οι μπλε τελείες) περιλαμβάνουν ένα άτομο που χρειάζεται να μεταβεί την εργασία του. Αυτά τα νοικοκυριά συνεχίζουν να παράγουν κοινωνικές επαφές που πιθανώς να συμβάλουν στην εξάπλωση του ιού. Το μεγαλύτερο σύμπλεγμα, ωστόσο, δημιουργείται από τις επαφές που περιλαμβάνει μόνο το 26% των νοικοκυριών. Για την μεγαλύτερη πλειοψηφία των νοικοκυριών, δεν υπάρχει κοινωνική επαφή που μπορεί θεωρητικά να τα εκθέσει στον ιό.

Η «επίσκεψη μόνο σε ένα φίλο» – πράγμα που φαίνεται θεωρητικά αβλαβές – επανασυνδέει άμεσα αυτή την κοινότητα. Σε ένα από τα διαγράμματα παρουσιάζεται η κατάσταση αν κάθε νοικοκυριό επιτρέψει μία κοινωνική σύνδεση με ένα άλλο: Τα περισσότερα νοικοκυριά (71%) είναι πλέον συνδεδεμένα με ένα μεγαλύτερο σύμπλεγμα και ένα μεμονωμένο περιστατικό COVID-19 σε κάποιο από αυτά τα νοικοκυριά έχει τώρα τις άμεσες ή έμμεσες κοινωνικές επαφές που χρειάζονται για να την εξάπλωση του ιού σε σχεδόν ¾ των οικογενειών της κοινότητας.

«Σκοπός μας είναι να το κάνουμε όσο πιο απλό γίνεται για να μεταφέρουμε τη βασική ιδέα στους ανθρώπους. Τα στοιχεία δείχνουν γιατί οι επαφές μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερη εξάπλωση από αυτή που φανταζόμαστε. Δε χρειάζεται κάποιος ‘υπερμεταδότης’ για να προκαλέσει τη δικτυακή συνδεσιμότητα της μετάδοσης. Απλώς και μόνο η επίσκεψη σε ένα φίλο μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική για τη σύνδεση της κοινότητας σε ένα μεγαλύτερο πλαίσιο μετάδοσης», καταλήγουν οι ερευνητές.