Κώστας Κόκλας: Ο "ρόλος" του πατέρα είναι ο πιο σπουδαίος απ’ όλους - Δεν τον χορταίνω

07:44 29/9/2017 - Πηγή: thestival.gr

Ο ηθοποιός Κώστας Κόκλας μιλάει για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε αλλά και για τον πιο σπουδαίο ρόλο της καριέρας του, αυτόν του πατέρα για τον γιο του.

Διαβάστε όσα είπε στην εφημερίδα Real:

Για το µόνο που ανησυχώ είναι να φροντίζεις την υγεία σου, µετά την περιπέτεια που είχες. Εβαλες µυαλό ή µπα;
Προσέχω περισσότερο πια... Ήταν ένα γερό «κουδουνάκι» που έλαβα σοβαρά υπόψη µου και έκοψα τις όποιες «κραιπάλες» έκανα - που δεν έκανα πολλές. Και πού να προλάβω τώρα µε τον «µαραθώνιο» που τρέχω

από τις εντατικές πρόβες µας για τη «Μαντάµ Σουσού» στα γυρίσµατα του «Κάτι χωρισµένα παλικάρια»; Τρέχω ασταµάτητα, αλλά δεν παραπονιέµαι. Θα ήµουν αχάριστος αν... γκρίνιαζα για την πολλή δουλειά µου, σε µια περίοδο που πολύς κόσµος υποφέρει και είναι άνεργος.

Μάζεψες ενέργεια από τις διακοπές που έκανες µε τον γιο σου µέσα στο καλοκαίρι.
Ναι, ναι, και ήταν υπέροχα! Για περίπου δύο µήνες κάναµε διακοπές µε τον Δηµητράκη µου και περάσαµε τέλεια. Είναι δέκα χρόνων παλικάρι πια και είναι η καλύτερη παρέα...

Ο «ρόλος» του πατέρα είναι ο πιο σπουδαίος;
Ο πιο σπουδαίος απ’ όλους. Δεν τον χορταίνω.

Πόσο σηµαντικό είναι για σένα ότι µέσα από τη δουλειά σου προσφέρεις γέλιο στο κοινό;
Πολύ σηµαντικό! Εχει αγριέψει τόσο πολύ το «σκηνικό», έχουν δυσκολέψει τόσο τα πράγµατα, που ο κόσµος έχει ανάγκη να ξεσκάσει, να «δραπετεύσει», να ξεφύγει από όσα τον βαραίνουν και τον στενοχωρούν... Οταν, λοιπόν, σου δίνεται η ευκαιρία να τον κάνεις να γελάσει, έστω κι όσο διαρκεί µια παράσταση ή ένα επεισόδιο σειράς, νιώθεις χαρά και ικανοποίηση µεγάλη. Δίνεις ένα... φιλί ζωής µε τη δουλειά σου και αυτό δεν µπορεί παρά να σε χαροποιεί ιδιαίτερα.

Τι άλλαξε από εκείνο το παιδί που σπούδαζε θέατρο στο Εθνικό πριν από τριάντα χρόνια µαζί µε τον Αλκι Κούρκουλο, τον Αλέξανδρο Ρήγα, την Ελευθερία Βιδάκη και τόσους άλλους;
Μεγάλωσε το παιδί αυτό, έζησε πολλά, πήρε µεγάλες χαρές στη ζωή και στη σκηνή, χωρίς να χάσει την αθωότητα που είχε τότε και το πάθος για το θέατρο. Με γεµίζει ευτυχία το γεγονός ότι «πλούτισα» µέσα από έργα και ρόλους, από συνεργασίες και «παντρέµατα», όπως µε συγκινεί πολύ και η αγάπη µε την οποία µε αγκαλιάζει ο κόσµος τόσα χρόνια.