Μη κλωτσήσουμε τη νέα ευκαιρία

*Του Φάνη Ουγγρίνη

Κρίνοντας από το μεγάλο χωριό των σόσιαλ μίντια μα και από τις απλές καθημερινές συναναστροφές μας, οι Θεσσαλονικείς μόνο ευχαριστημένοι δεν είμαστε. Πάει το καμάρι των αρχών του ‘90, όταν πιστεύαμε ότι ζούσαμε στο νέο επίκεντρο της βαλκανικής. Όταν ζούσαμε στην ιστορική πόλη των 2300 ετών όπου λίγο πριν είχε διοργανωθεί μια καταπληκτική Μπιενάλε και προγραμματιζόταν μια φαραωνική πολιτιστική πρωτεύουσα, στην όμορφη πόλη της ασταμάτητης διασκέδασης, στην δημιουργική πόλη όπου ακόμη έρεε άφθονο το χρήμα

από τις εξαγωγές ετοίμων ενδυμάτων και τις επενδύσεις σε ακίνητα.

Τώρα ζούμε στην πρωτεύουσα της ανεργίας, σε μια πόλη χαώδη και βρώμικη, σε μια πόλη φαινομενικά στάσιμη, που βλέπει όχι μόνο την απόσταση της από την Αθήνα να μεγαλώνει, μα και να την ξεπερνούν οι άλλοτε πάμπτωχες πρωτεύουσες των βόρειων γειτόνων μας. Οι Θεσσαλονικείς παρακολουθούν θλιμμένοι τις ομορφιές του τόπου τους να καταρρέουν, ενώ η ίδια η καθημερινότητα τους χειροτερεύει, με τα ζητήματα των σκουπιδιών, του πάρκινγκ και των μαζικών μεταφορών να βρίσκονται στη κορυφή των προβλημάτων τους. Δε τους έφταναν τα οικονομικά άγχη τους, έχουν να αντιμετωπίζουν και ένα μίζερο αστικό περιβάλλον.

Όπως όμως έγραψα, η στασιμότητα αυτή είναι φαινομενική. Η πόλη οδεύει σε μια έκρηξη ανανέωσης, η οποία μάλιστα θα συμβεί στα επόμενα πέντε χρόνια. Το μετρό επιτέλους ολοκληρώνεται, και θα μεταβάλει δραστικά το συγκοινωνιακό χάρτη. Οι επενδύσεις στο αεροδρόμιο θα αυξήσουν θεαματικά την παραγωγικότητα του, με παράλληλα οικονομικά οφέλη για όλη τη μητροπολιτική ζώνη. Στο λιμάνι, εκτός από την επέκταση του φορτοεκφορτωτικού έργου και την απόδοση του πρώτου προβλήτα στην τοπική κοινωνία, προγραμματίζονται και κατασκευαστικά πρότζεκτ στη δυτική είσοδο. Εκεί δίπλα ξεκινά η ανέγερση του Μουσείου Ολοκαυτώματος, το οποίο θα βρίσκεται μέσα σε έναν πολύτιμο χώρο πρασίνου. Κι επειδή είπαμε για πράσινο, η μετατροπή του Παύλου Μελά σε υπερτοπικό πάρκο θα φέρει έναν δροσερό αέρα ανανέωσης και σ’ εκείνη την πλευρά της πόλης. Η ανακαινισμένη Μοδιάνο πρόκειται να ανεβάσει την εμπορικότητα του κέντρου, ενώ η Εγνατία θα είναι το αυριανό Ελντοράντο της κτηματαγοράς, μαζί με όλο τον άξονα του μετρό.

Κι οι προοπτικές δεν εξαντλούνται εκεί. Η συνολική ανάπλαση του παραλιακού μετώπου θα αλλάξει τη φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης για πάντα. Στους Λαχανόκηπους και στο Αλλατίνι μπορούν να χωροθετηθούν φουτουριστικές γειτονιές. Ηλεκτροκίνηση των ΜΜΜ, εισαγωγή του τραμ στο συγκοινωνιακό μίγμα, χρήση φυσικού αερίου από τα ρυπογόνα οχήματα είναι δυνατότητες απόλυτα εφικτές και απόλυτα θετικές για κάθε κάτοικο. Αμερικανοί, Ανατολικοευρωπαίοι, Ισραηλινοί, Κινέζοι και Τούρκοι διαβλέπουν ευκαιρίες στην κεντρική Μακεδονία, και παρουσιάζονται πρόθυμοι να τοποθετήσουν τα χρήματα τους εδώ. Εάν η Ελλάδα πάρει τα πάνω της, η Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να γνωρίσει πραγματικά μεγάλες στιγμές.

Θα μπορούσε, επειδή φυσικά είναι επίσης απολύτως ικανή να κλωτσήσει όλες αυτές τις ευκαιρίες. Βλέπετε, όσο κι αν ενεργοποιηθεί ο ιδιωτικός τομέας, τίποτε δε πρόκειται να προχωρήσει δίχως την ουσιαστική συμμετοχή και υποστήριξη των τοπικών αρχών. Κανείς λογικός άνθρωπος δε θα ρισκάρει σε μια περιοχή με τη σημερινή εικόνα εγκατάλειψης της Θεσσαλονίκης. Η βρωμιά, η παραβατικότητα, το κυκλοφοριακό, η απαξίωση των υποδομών αποτελούν ισχυρά αντικίνητρα που πρέπει να εξαφανιστούν άμεσα. Το επόμενο δημοτικό συμβούλιο -ειδικά του κομβικού και συμβολικού κεντρικού Δήμου- θα φέρει ένα πολύ μεγάλο βάρος στις πλάτες του. Δεν υπάρχει περίπτωση να ανταπεξέλθει χωρίς μια στιβαρή διοίκηση. Αν δυστυχώς λειτουργεί ως επαρχιώτικη Βαβέλ, τότε ακόμη μια μεγάλη ευκαιρία για την πόλη θα χαθεί. Δε θα'ναι κρίμα;

*Ο Φάνης Ουγγρίνης είναι επιχειρηματίας και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του Νίκου Ταχιάου

Keywords
Τυχαία Θέματα