Ο Δήμος Δέλτα τιμά την επέτειο των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

09:46 4/5/2019 - Πηγή: thestival.gr

Την μνήμη της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως κάθε χρόνο, τιμά ο Δήμος Δέλτα, συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις της επετείου των 100 χρόνων, με μια σπουδαία εκδήλωση τη Δευτέρα 6 Μαΐου 2019, στις 6.30 μ.μ., στο Συνεδριακό Κέντρο Σίνδου «Κωνσταντίνος Θεοφάνης» με την παρουσίαση – προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ «Η μπάντα» του Νίκου Ασλανίδη καθώς και του βιβλίου «Μάρτυρες… 100

χρόνια μετά».

Πριν την έναρξη της προβολής, θα απονεμηθεί τιμή στην Έδρα Ποντιακών Σπουδών που από το 2017 λειτουργεί στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με σκοπό τη διδασκαλία της ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού, παρουσία των Κυριάκου Στ. Χατζηκυριακίδη, επίκ. καθηγητή επώνυμης Έδρας Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ και Θεοδόσιου Κυριακίδη, διδάκτορα Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας – επιστημονικού συνεργάτη επώνυμης Έδρας Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ.

«Ο Δήμος Δέλτα, ένας τόπος που δέχθηκε στην αγκαλιά του πρόσφυγες από τον Πόντο, όπως κάνει κάθε χρόνο, τιμά τη μνήμη των 353.000 Ελλήνων του Πόντου που εξοντώθηκαν πριν από 100 χρόνια. Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού είναι ένα κορυφαίο γεγονός που ο πολιτισμένος κόσμος θα έπρεπε ήδη να έχει αναγνωρίσει και να καταδικάσει, όπως έχει πράξει με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Δυστυχώς στην πατρίδα μας σήμερα υπάρχουν αρνητές της Γενοκτονίας των Ποντίων, αυτού του αποτρόπαιου γεγονότος που αποτέλεσε το προοίμιο του Άουσβιτς. Είναι αδιανόητο, κι όμως υπάρχουν και επιχειρούν να αλλοιώσουν την εθνική ιστορική μνήμη και να στρεβλώσουν την συλλογική ιστορική μας συνείδηση. Όσο περνά από το χέρι μας, δεν θα το επιτρέψουμε.

Αυτός είναι και ο λόγος που ως Δημοτική Αρχή επιλέξαμε να ενισχύουμε με κάθε τρόπο τους πολιτιστικούς μας συλλόγους, που είναι οι φορείς όπου διασώζεται, καλλιεργείται και μεταλαμπαδεύεται στις νέες γενιές η ελληνική λαϊκή παράδοση.

Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέξαμε να τιμήσουμε τους ανθρώπους της έδρας Ποντιακών Σπουδών για τον υψηλό στόχο να διδάξει την ιστορία των Ποντίων αδελφών.

Η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είναι ένας στόχος που πρέπει οι ελληνικές κυβερνήσεις να επιδιώξουν κατά προτεραιότητα. Γιατί δεν είναι μόνο θέμα δικαίωσης της μνήμης. Είναι ένα θέμα συγκλονιστικά επίκαιρο με όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας» δήλωσε σχετικά ο Δήμαρχος Ευθύμιος Φωτόπουλος.

Το ντοκιμαντέρ «Η μπάντα» απέσπασε δυο βραβεία στο διεθνές φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για αληθινή ιστορία της Γενοκτονίας και αφορά τις μαζικές δολοφονίες από τον σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου Τοπάλ Οσμάν. Βασίζεται στο βιβλίο που έγραψε ο Γιάννης Παπαδόπουλος, από την Κερασούντα. Ήταν μουσικός, μέλος της φιλαρμονικής ορχήστρας της Κερασούντας που «επιστρατεύτηκε» βίαια από τον σφαγέα των Ποντίων Τοπάλ Οσμάν. Η ορχήστρα αυτή αποτελείτο από 13 Έλληνες και τρεις Τούρκους. Ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις περιοδείες του Τοπάλ Οσμάν και να παίζουν τουρκικά εμβατήρια την ώρα που οι τσέτες έσφαζαν, βίαζαν και λήστευαν τους Έλληνες… Στο τέλος ο αιμοσταγής Τούρκος έδωσε εντολή και σφαγιάστηκε όλη η ορχήστρα. Ο μόνος που επέζησε ως εκ θαύματος ήταν ο Γιάννης Παπαδόπουλος. Κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα αλλά δεν ξανάπαιξε μουσική…

Εδώ και δύο χρόνια έγιναν γυρίσματα με τα παιδιά και τα εγγόνια του Γιάννη Παπαδόπουλου αφού ο ίδιος δεν ζει πια… Επίσης μιλούν αρκετά άτομα ποντιακής καταγωγής που έχουν συγγενείς – θύματα από τον Τοπάλ Οσμάν. Πρόκειται για δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, στο οποίο συμμετέχουν περίπου 80 ηθοποιοί και η φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου Γιαννιτσών.

Η δημοσιογραφική έρευνα και η σκηνοθεσία έγινε από τον Νίκο Ασλανίδη. Η επιμέλεια του ντοκιμαντέρ έγινε από τους ιστορικούς Κ. Φωτιάδη, Θ. Κυριακίδη και Λ. Βασιλειάδης. Το ντοκιμαντέρ προβάλλεται με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και αφιερώνεται στη μνήμη των 353.000 θυμάτων…

Το βιβλίο «Μάρτυρες… 100 χρόνια μετά» περιέχει μαρτυρίες προσφύγων της πρώτης γενιάς που αφορούν τις πορείες του «λευκού θανάτου» και τα τάγματα εργασίας. Πρόκειται για συνεντεύξεις με επιζήσαντες της Γενοκτονίας που ο Ν. Ασλανίδης πήρε στα 40 χρόνια της δημοσιογραφικής του πορείας από πρόσφυγες της πρώτης γενιάς. Άλλες δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά, άλλες ακούστηκαν σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και άλλες προβλήθηκαν στην τηλεόραση. Κοινός παρονομαστής είναι ο Πόντος και τα τραγικά γεγονότα της Γενοκτονίας.