Ο Νίκος Μαστοράκης αποχαιρετά τη Μαριάννα Τόλη

14:15 30/12/2018 - Πηγή: thestival.gr

Τη θλίψη σκόρπισε ο θάνατος της αγαπημένης πολλών Μαριάννας Τόλη, μιας ηθοποιού που χάρισε μοναδικές στιγμές στο φιλοθεάμον κοινό, μικρό και μεγάλο.

Ο Νίκος Μαστοράκης αποχαιρέτησε και αυτός την ηθοποιό με τον δικό του τρόπο, μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.

Σε μια από τις συνεντεύξεις της, η Μαριάννα Τόλη είχε πει για τον Νίκο Μαστοράκη, ο οποίος ήταν και αυτός που διέκρινε το ταλέντο της,

είχε πει τα εξής:

«Όταν γύρισα από την Αμερική με …ανακάλυψε… ο Νίκος Μαστοράκης και είχα την τύχη να γίνει για λίγο ο μάνατζέρ μου. Μια μέρα με έστειλε με την κιθάρα μου σε ένα σπίτι σε μία πάροδο της οδού Πατησίων. Δε ρώτησα τίποτα, (στον Μαστοράκη δεν έφερνες αντιρρήσεις ήταν ο μόνος που ήξερε τι έκανε εκείνη την εποχή.) Κτύπησα την πόρτα και μπήκα σε ένα παράξενο δωμάτιο όπου καθόταν τρείς άντρες και συζητούσαν. Το σπίτι ήταν του Βαγγέλη Παπαθανασίου, κοντά του σε ένα πιάνο σιγοτραγουδούσε ο Ντέμης Ρούσσος και παραδίπλα καθόταν ο Διονύσης ο Σαββόπουλος με τον οποίο συζητήσαμε για την αγάπη που είχαμε και οι δύο στον Μπόμπ Ντύλαν. Η μουσική ήταν η αναπνοή μας».

Ο Νίκος Μαστοράκης αποχαιρέτησε την φίλη των νεανικών του χρόνων λέγοντας τα παρακάτω:

«ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
Αποψε ειναι μια θλιβερη βραδια για μενα. Η Μαριαννα Τόλη, η φιλη των νεανικων μου χρονων Μαριαννα Δημοτακη, το κοριτσι με την κιθαρα που για πολυ καιρο ηταν παντου οπου ημουν κι εγω, πεθανε νικημενη απο τον καρκίνο. Tι κι αν απεχθανομαστε αυτο το «πεθανε» κι αν το αντικαθιστουμε ανοητα με το «εφυγε» ή το στολιζουμε με ενα σωρο κολακευτικα επιθετα. Η αληθεια ειναι σκληρη σαν τη λεξη, η Μαριαννα πέθανε. Το αυθεντικο της χαμογελο, που καθρεφτιζε την καλη κι ομορφη ψυχη της, η ατσαλινη αυτοπεποιθηση της, παντρεμενη με ατελειωτη ανασφαλεια, το χιουμορ της που αντεχε σε καθε ειδους πείραγμα, ολα αυτα τα σπανια χαρισματα σ’ ενα και μονο ανθρωπο, γινονται πια μονο πικρες αναμνησεις; Κι ειναι η πρωτη φορα που θα μπορουσα να γραφω ωρες πολλες και δεν μπορω να συνταξω ουτε μια λεξη περισσοτερη»…