Παναγιώτης Πετράκης: Δεν θέλω να συνεργάζομαι με δύστροπους και μίζερους ανθρώπους

21:37 9/8/2020 - Πηγή: thestival.gr

Ο Παναγιώτης Πετράκης μίλησε στο «Λοιπόν» και τη Ρενέ Σαραντινού για τη δουλειά του, αλλά και για συνεργασίες με δύστροπους και μίζερους ανθρώπους, που του έχουν συμβεί στο παρελθόν, κάτι που τώρα αποφεύγει χωρίς διαπραγμάτευση.

Δείτε όσα είπε:

Το καλοκαίρι το περνάς δουλεύοντας…

Αυτήν την περίοδο συνεργάζομαι με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, όπου

έχουμε ετοιμάσει μια πολύ όμορφη παράσταση, ένα αφιέρωμα στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα που λέγεται «Αχ έρωτα!», κι είναι μια διασκευή τεσσάρων έργων του, των: «Γέρμα», «Θαυμαστή μπαλωματού», «Ο ματωμένος γάμος» και «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», που έχει επιμεληθεί η Νανά Νικολάου, η οποία σκηνοθετεί την παράσταση. Επίσης, στην παράσταση υπάρχουν πολύ ωραία τραγούδια, των πιο σημαντικών Ελλήνων συνθετών, που έχουν μελοποιήσει στίχους του, όπως οι: Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Μαμαγκάκης, Γλέζος, Λεοντής. Είμαι μαζί με τη Νάντια Μπουλέ, τη Δήμητρα Στογιάννη, τον Γιάννη Καλατζόπουλο κι άλλους πολύ καλούς συναδέλφους. Είναι σημαντικό να υπάρχει μαγιά καλών ανθρώπων, που να μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά, να περάσουν όμορφα μεταξύ τους, που ν’ αγαπάνε το αντικείμενο και τους συναδέλφους τους. Το θέατρο είναι ομαδική δουλειά, κι από όλα αυτά, μαζί με την προσπάθεια, βγαίνει η επιτυχία, δεν είναι αποτέλεσμα μονάδας. Παράλληλα, συνεχίζεται κι η συνεργασία μου με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», ενώ έχουμε κάποιες συναυλίες μέχρι και τον Σεπτέμβριο.

Αυτό μπορεί να το διακρίνει κι ο πρωταγωνιστής;

Πιστεύω ναι, οφείλει να το διακρίνει ο πρωταγωνιστής, γιατί αν συμβατικά πούμε ότι εκείνος είναι στην κορυφή του βουνού, αν δεν υπάρχει βάση, η κορυφή θα πέσει, δεν στέκεται μόνη της.

Πώς είναι η δουλειά μετά τον κορωνοϊό; Έκανες επανεκκίνηση σε κάποια πράγματα;

Όλο αυτό το βίωσα αρκετά θετικά, την καραντίνα λόγω κορωνοϊού, γιατί ήμουν πολύ τυχερός, το πέρασα μαζί με τη μητέρα μου και το σκύλο μου, οπότε είχα πολύ καλή παρέα, κι έτσι δεν ένιωσα μοναξιά ούτε απομόνωση. Ξεκουράστηκα, κάτι που το είχα ανάγκη, τεμπέλιασα, αλλά το μεγαλύτερο «κρυμμένο δώρο», που έφερε όλο αυτό, ήταν μια αναθεώρηση πάνω στα πράγματα, κάτι που υποπτευόμουν πιο πριν, αλλά που επιβεβαιώθηκε με τρανταχτό τρόπο, ότι ο άνθρωπος, μόνος του, δεν έχει κανέναν έλεγχο πάνω στα πράγματα. Οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες για κάθε μέρα που βιώνουμε. Οφείλουμε απόλυτα να εμπιστευόμαστε τον Θεό, να δεχόμαστε κάθε μέρα σαν ένα καινούργιο δώρο κι απλά να κάνουμε ένα βήμα τη φορά. Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι έχουμε τον έλεγχο στα πάντα, δεν είμαστε παντοδύναμοι, αλλά απειροελάχιστοι.

Ένιωσες την εξομοίωση κατά την περίοδο αυτή;

Δεν ξέρω, αυτό που ένιωσα είναι μια ωραία ταπείνωση, που έρχεται εκεί που κάνεις μεγαλόπνοα σχέδια, που έχεις τη ζωή σου στον έλεγχο, κι αυτό είναι κάτι που δεν υπάρχει, είναι πλασματικό. Ό,τι είχα κανονίσει για το καλοκαίρι ακυρώθηκε κι εκ των υστέρων προέκυψε τώρα αυτή η συνεργασία. Όλα ανατράπηκαν.

Ο πλανήτης χρειαζόταν να «σταματήσει να λειτουργεί» για λίγο καιρό;

Προφανώς ναι, για να συνέβη, ο πλανήτης χρειαζόταν να… σταματήσει.

Ο κλάδος σας πέρασε μεγάλη δυσκολία.

Έχουν καταστρατηγηθεί πάρα πολλά κεκτημένα των περασμένων ετών. Έχουμε ένα σωματείο το οποίο είναι αποδυναμωμένο, πιστεύω όμως ότι τώρα, με την καινούργια ηγεσία στις εκλογές που έγιναν, που στο «τιμόνι» μπήκε ένας πολύ ικανός άνθρωπος, ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος έχει δείξει τόσα χρόνια πόσο πολύ αγαπάει τους ηθοποιούς, πόσο συντρέχτης είναι και πόσο βοηθάει. Εκείνος πιστεύει σ’ ένα δυνατό σωματείο, στο οποίο πρέπει να επανακατακτηθούν τα δικαιώματα αυτά. Όντως χρειάζεται περιφρούρηση, γιατί είναι ένα ξέφραγο αμπέλι η δουλειά μας, που καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να έχει επιπτώσεις και να εκμεταλλεύεται την ανάγκη των ηθοποιών. Δυστυχώς, είμαστε και υπερπλήρεις, ο χώρος είναι υπερκαλυμμένος, υπάρχει υπερπροσφορά.

Βλέπουμε περιπτώσεις ηθοποιών που καταλαμβάνουν θέσεις σε πάνελ εκπομπών, ψυχαγωγικών ή σε και ρόλο παρουσιαστή. Αυτό είναι κάτι που σου αρέσει;

Τα όρια αυτών των επαγγελμάτων είναι ασαφή. Πάντα ένας ηθοποιός παρουσίαζε τηλεπαιχνίδια ή εκπομπές στην τηλεόραση, γιατί άπτεται της έκθεσης στον κόσμο και της δυνατότητάς του ν’ αυτοσχεδιάσει, να διασκεδάσει, να ψυχαγωγήσει, οπότε δεν είναι κάτι ξένο προς την ιδιότητά του. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το τι πρέπει να επαγγέλλεται κάποιος που μπαίνει κριτής σ’ ένα talent show. Γιατί δεν πρέπει να είναι ηθοποιός; Ειδικά εκεί που κρίνεται το ταλέντο των ανθρώπων. Επαγγελματίες κριτές δεν υπάρχουν, εκτός αν βάλουμε κριτικούς θεάτρου στο πάνελ, αλλά ποιον θ’ αφορά και θα ενδιαφέρει η γνώμη τους, αν δεν είναι ένας αγαπητός και λαοφιλής καλλιτέχνης;

Ποιους ορίζεις ως κακούς ηθοποιούς;

Είχε πει κάτι εύστοχο η Έλλη Λαμπέτη για συναδέλφους, που δεν τους θεωρούσε και τόσο… συναδέλφους, τους είχε πει «κατάσκοπους από άλλο επάγγελμα», δηλαδή δεν αγαπούν την ουσία, το μεδούλι της δουλειάς, αλλά αυτά που είναι παράπλευρα, όπως η δημοσιότητα, το να μιλούν γι’ αυτούς, το ν’ απολαμβάνουν άλλων προνομίων που φέρνει η αναγνωρισιμότητα. Αυτοί χρησιμοποιούν τη δουλειά τους ως μέσο για κάτι άλλο, όχι ως σκοπό. Σαφέστατα υπάρχει το ταλέντο, που σε κάποιους είναι δοσμένο περισσότερο απλόχερα και σε άλλους λιγότερο. Αν υπάρχει η αγάπη για τη δουλειά, κι ο μέτριος ηθοποιός μπορεί να γίνει καλύτερος.

Στην τηλεόραση θα σε δούμε;

Δεν έχω κάποια τηλεοπτική πρόταση για την ερχόμενη σεζόν. Αυτό που έχω κλείσει είναι στο θέατρο «Βέμπο», όπου θα ανέβει μια παράσταση του Μάκη Δελαπόρτα, ένα αφιέρωμα στην αθηναϊκή επιθεώρηση, που θα λέγεται «Η κυρία Επιθεώρηση», μια μεγαλεπήβολη παραγωγή, με εξαίρετη διανομή, πολλοί χορευτές, πολλά κοστούμια. Ελπίζουμε όλα να πάνε καλά, γιατί όλοι φοβόμαστε το δεύτερο κύμα του κορονοϊού, το οποίο ελπίζουμε να μην έρθει ποτέ.

Σου λείπει η τηλεόραση;

Δεν μου λείπει η τηλεόραση, μ’ έχει υπερκαλύψει το θέατρο, είμαι πολύ γεμάτος έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα. Όχι ότι δεν αγαπώ την τηλεόραση, την αγαπώ πολύ, είναι μία εντελώς διαφορετική διεργασία υποκριτική για εμένα, αλλά θα έρθει όταν πρέπει. Έχω αρχίσει να εμπιστεύομαι περισσότερο τη βούληση του Θεού, ο οποίος ξέρει πότε πρέπει να σου στείλει και τι πρέπει να σου στείλει, το σωστό καιρό.

Τι δεν θα ήθελες να ξανασυμβεί στη ζωή σου;

Συνεργασίες με δύστροπους και μίζερους ανθρώπους. Στη δουλειά μου θέλω να κάνω με γενναιόδωρους, αισιόδοξους και χαμογελαστούς ανθρώπους, που μέσα τους έχουν αγάπη.

Σου έχουν συμβεί στο παρελθόν τέτοιες συνεργασίες;

Ναι, βέβαια, έχει τύχει να μου συμβούν και κάνουν τη δουλειά πολύ δύσκολη, δεν είναι ωραίο. Με τον άνθρωπο που μου δημιουργεί πρόβλημα δεν θα συνεργαζόμουν πάλι, κι είναι 2-3 άνθρωποι που δεν θα ήθελα να συνεργαστώ. Βρίσκω τον τρόπο να μπορέσω να ελιχθώ, γιατί είμαι καλόβολος, ώστε να μπορώ να μένω «αλώβητος». Δεν θέλω να μου δυσκολεύουν τη ζωή. Πέρα από το αντικείμενο της δουλειάς, οι συνάδελφοι, το έμψυχο περιβάλλον, αρχίζει να έχει πολύ περισσότερη σημασία για μένα απ’ ό,τι ο ρόλος.

Συμβιβάζεσαι;

Μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα, ν’ αλλάζω, να δοκιμάζω καινούργια. Θέλω να κάνω την δουλειά μου μ’ επαγγελματισμό, ευθύνη, αίσθηση καθήκοντος, αγάπη.