Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Ήταν ένα δύσκολο χειρουργείο - Όλα κρίθηκαν στο χιλιοστό

23:13 2/11/2018 - Πηγή: thestival.gr

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, που σε λίγο καιρό κλείνει τις δυο δεκαετίες στο χώρο του θεάτρου και στην τηλεόραση, μίλησε για πρώτη φορά στο youweekly.gr για την περιπέτεια υγείας που τον ταλαιπώρησε το περασμένο καλοκαίρι. Δείτε το απόσπασμα:

-Εσύ ξανασηκώθηκες μεταφορικά και κυριολεκτικά το καλοκαίρι.

Πώς ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισες και σε ανάγκασε να μην πάρεις μέρος στην παράσταση «Αχαρνής»;

Το έπαθα εντελώς ξαφνικά. Έχω πέσει με τις μηχανές παλαιότερα, έχω κάνει και διάφορες βλακείες, αλλά όταν το έπαθα δεν είχα χτυπήσει. Σε μια από τις πρόβες, με μια μου κίνηση έγινε προφανώς το «κλικ», διαλύθηκε ο δίσκος στη σπονδυλική στήλη, μούδιασε η δεξιά μου πλευρά και ένιωσα απίστευτους πόνους. Έκανα μαγνητική και μετά ο γιατρός μου, ο Λεωνίδας Συμαρλής, μου είπε «αν ήσουν το παιδί μου θα σου έλεγα να μπεις τώρα στο χειρουργείο». Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να προστατέψω την παράσταση, τους συνεργάτες μου, γιατί δεν ήθελα να «κρεμάσω» κανέναν, γι’ αυτό και έκανα εκείνη την ανάρτηση στο Facebook λέγοντας πως δεν θα συμμετέχω.

-Μπήκες χωρίς φόβο στο χειρουργείο;

Μα ποιος μπαίνει άφοβα στο χειρουργείο; Είχα φρικάρει, δεν μπορούσα να κοιμηθώ δύο μέρες πριν. Ήταν ένα δύσκολο χειρουργείο στην πλάτη που όλα κρίνονταν στο χιλιοστό. Δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να γίνει. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Το χειρουργείο κράτησε έξι ώρες και μετά ήρθε η αποθεραπεία.

–Ήταν δύσκολο το μετά;

Την πρώτη εβδομάδα δεν μπορούσα να κάνω τίποτε χωρίς βοήθεια. Τώρα πια είμαι απόλυτα υγιής, άρτιος και ευχαριστώ για μια ακόμη φορά τον γιατρό μου και το επιτελείο του. Χωρίς το χάρισμα και το ταλέντο αυτών των ανθρώπων θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.

-Δήλωσες ότι το χειρότερό ήταν ότι έπρεπε να καθίσεις ακίνητος για δύο μήνες στο κρεβάτι σου.

Απορώ πώς άντεξαν οι γύρω μου μετά την τρίτη μέρα στο κρεβάτι! Ήθελα να γκρεμίσω το σπίτι!

-Και πώς το άντεξες;

Δεν ξέρω πώς! Έκανα υπομονή, έκανα… ρέικι (γέλια), έκανα τα πάντα! Κοιμήθηκα όσο μπορούσα, ξεκουράστηκα, διάβασα, έβλεπα τηλεόραση, ταινίες… Αυτή η ιστορία βέβαια μού υπενθύμισε ότι είμαι άνθρωπος και πως πρέπει να χαλαρώσω. Το καλοκαίρι αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα γιατί οριοθέτησα πράγματα μέσα μου, συναισθηματικά, προσωπικά, επαγγελματικά. Ήταν σαν ένα καθαρτήριο. Μου έκανε πολύ καλό!