Σταύρος Ξαρχάκος: Οι γυναίκες της ζωής μου δεν αποτέλεσαν μούσες μου

22:44 27/8/2017 - Πηγή: thestival.gr

Ο Σταύρος Ξαρχάκος σε συνέντευξή του μίλησε για την καριέρα του και την πίστη του στον Θεό.

Διαβάστε όσα είπε στο "Βήμα" ο συνθέτης:

Στον Θεό πιστεύετε ακόμη;
Υπάρχει κάτι που έχω διαβάσει και με συγκινεί: "Οποιος πιστεύει στον Θεό έχει μέσα του έναν νεκρό Θεό. Οποιος δεν πιστεύει στον Θεό έχει μέσα του έναν νεκρό άνθρωπο. Οποιος πιστεύει αλλά και δεν πιστεύει στον Θεό έχει μέσα του ζωντανό τον νόμο της φύσης. Απλά, καταληπτά και στα μέτρα του ανθρώπου ζει το θαύμα του κόσμου". Λοιπόν, η ζωή μας είναι μια διαρκής αναζήτηση, αυτό είναι όλο. Την έχουμε από

παιδιά, οι πιο πολλοί τουλάχιστον, αυτήν την ανάγκη, αν και δυστυχώς πλέον την έχουμε χάσει, διότι μας αρκεί η πληροφόρηση.

Τη μουσική σας αγωγή τι άλλο την επηρέασε;
Η άλλη γιαγιά μου είχε καταγωγή από τη Ζάκυνθο, έπαιζε καταπληκτική κιθάρα και είχε και πάρα πολύ ωραία φωνή. Ξημεροβραδιαζόμασταν ακούγοντας άριες από όπερες και καντάδες. Φυσικά είχα μάθει όλες τις όπερες απέξω γιατί τραγουδούσαμε ντουέτο με τη γιαγιά. Μεγάλωσα σε τέτοιες ηχητικές συνθήκες. Θα πρέπει να αναφέρω επίσης την ταβέρνα "Το Μαρκόπουλο" που είχαμε απέναντι, όπου μαζευόντουσαν όλοι οι Παναθηναϊκοί, διότι ήταν φωλιά η περιοχή. Από εκεί περνούσαν ο Καρπόζηλος που ήταν παλαιστής, ο Χαρισιάδης, ο Ζηργάνος που είχε περάσει κολυμπώντας τότε το στενό της Μάγχης, Ντόβερ - Καλαί. Είχανε στην ταβέρνα ένα μπουζούκι, ένα ακορντεόν και μια κιθάρα και άκουγα εκεί λαϊκά και ρεμπέτικα. Το ραδιόφωνο έπαιζε τα μυξοευρωπαϊκά της εποχής. Ολα αυτά με ωφέλησαν πάρα πολύ.

Οι γυναίκες της ζωής σας υπήρξαν και μούσες σας;
Δεν θα το έλεγα. Αυτά που ακούμε και διαβάζουμε είναι νομίζω παραμύθια. Oταν έχεις έναν έρωτα πραγματικό, κάποια στιγμή αρχίζεις να υποφέρεις, αλλά δεν ζούμε και στην εποχή που κόβανε τις φλέβες τους οι άνθρωποι, όλα αυτά είναι ωραία για να γίνονται βιβλία, όπερες, τραγούδια. Στην πραγματικότητα, όμως, αν αναζητήσουμε την επιρροή της γυναίκας σε σπουδαίους δημιουργούς, θα διαπιστώσουμε πως στον Μοντιλιάνι είναι ξεκάθαρη, ναι, στον Πικάσο δεν έπαιξε, ωστόσο, κανέναν απολύτως ρόλο, ό,τι κι αν λέγεται, ούτε στον Βάγκνερ. Το παράφορο πάθος μπορεί να βγει καμιά φορά στη δημιουργία, αυτή η τρέλα δεν είναι όμως έρωτας, ο αληθινός έρωτας είναι ήρεμος.