Ο Λαρισαίος που μοιράζει χαρά στα ζώα που υποφέρουν

17:44 10/8/2017 - Πηγή: sugklonistiko.gr

Τι πιο όμορφο από ένα χαρούμενο ζωάκι; Γνωρίστε τον Βασίλη Τζιγκούρα! Τον άνθρωπο που κατασκευάζει αμαξίδια για τετράποδα που το έχουν ανάγκη!

Διαφορετικό. Πόσο δύσκολα αλήθεια δεχόμαστε να εντάξουμε στον κύκλο μας κάτι που δεν είναι όμοιο με τη μάζα.

Στενόμυαλη κοινωνία. Πόσες φορές έχουμε δει μία μαμά να φωνάζει: «Πάρτε από εδώ το βρωμιάρικο σκυλί σας, θα κολλήσει τίποτα το παιδί μου».

Πόσες φορές έχει καταλήξει ένα κατοικίδιο στο δρόμο ή μόνο του σε ένα κλουβί επειδή το βαρέθηκε ο ιδιοκτήτης του ή επειδή δεν είχε ενημερωθεί για τα χαρακτηριστικά της ράτσας που επέλεξε:

«Μα φαινόταν γλυκούλη». Υπάρχουν και τα λούτρινα γι’ αυτές τις περιπτώσεις.

Βία. Πόσες φορές έχουν πεθάνει ζώα από φόλες. Από ανθρώπινο χέρι ή επειδή ασυνείδητοι οδηγοί τα παράτησαν στο δρόμο, αφού τα χτύπησαν; Πόσα ζώα κακοποιούνται;

Δεν είσαι υποχρεωμένος να αγαπάς τα ζώα. Είσαι όμως υποχρεωμένος να σέβεσαι μία άλλη ζωή. Πόσο αλήθεια λείπει η σωστή παιδεία από την κοινωνία μας; Ή ακόμα κι η ανθρωπιά;

Όλα αυτά είναι θέματα που τους περισσότερους δεν τους απασχολούν. Κλείνουν τα μάτια τους στα προβλήματα της κοινωνίας ή απλά το μόνο που ξέρουν είναι ν’ ασκούν κριτική.

Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Εμείς θα ασχοληθούμε με την άλλη. Υπάρχουν άνθρωποι με όρεξη κι απέραντη αγάπη μέσα τους. Που έχουν τη διάθεση όχι μόνο να βοηθήσουν ζώα που το έχουν ανάγκη, αλλά να σε κάνουν να δεις… γιατί όχι; Και τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία.

Ένας από αυτούς είναι και ο Βασίλης Τζιγκούρας! Οι περισσότεροι ξέρετε πως κατασκευάζει αμαξίδια για ζώα με αναπηρικές δυσκολίες, αλλά η δράση του δεν σταματάει εκεί. Έχει βοηθήσει πάνω από 200 ζωάκια, έχει σώσει σκυλάκια που ήταν ένα βήμα πριν από την ευθανασία, έχει βρει σπίτι σε αδέσποτα. Όπως μπορεί βάζει το λιθαράκι του μοιράζοντας αγάπη αυτά τα πλασματάκια που τις περισσότερες φορές έχουν πληγωθεί από άνθρωπο.

Σκυλάκια που βρέθηκαν πεταμένα σε κλουβιά, παρατημένα και κοντά στον θάνατο, χάρη στον Βασίλη κι ανθρώπους που τα βρήκαν βρίσκονται στη ζωή! Μάλιστα, μέσα από τα αμαξίδια έχει βοηθήσει πολλά από αυτά όχι μόνο να κινούνται πιο εύκολα, αλλά να σταθούν ξανά στα πόδια τους χωρίς τη βοήθεια του αμαξιδίου.

Ο Βασίλης μας υποδέχτηκε στο σπίτι του με τον Μάκη, τη Ρίτα, τον σκανταλιάρη Παντελή κι όλη την παρέα! Πλάι του είχε τη Λίλη! Μία υπέροχη σκυλίτσα, α-πί-στευ-τα κοινωνική που την έσωσε από ευθανασία!

«Η Λίλη είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση. Θα είναι όλη της τη ζωή σε αμαξίδιο. Ε, και;

Ήταν σε ένα κυνοκομείο στη Λαμία, σε ένα κρύο κλουβί και είχε τραυματιστεί από τροχαίο. Ούτε εφημερίδα δεν είχε να φανταστείς. Μου την έφεραν στα μέσα Μαρτίου. Ήταν τρομαγμένη και κοιτούσε συνέχεια στη γωνία, ήταν φουσκωμένη επειδή δεν κινούταν. Ούτε στα μπροστινά της πόδια δεν μπορούσε να σταθεί!».

«Πρέπει ν’ αλλάξουμε γενιά οπωσδήποτε!»

Το πρόβλημα όσο πάει αντί να ελαττώνεται μεγαλώνει. Τι πρέπει να γίνει για ν’ αλλάξει η κοινωνία μας;

«Πρέπει ν’ αλλάξουμε γενιά οπωσδήποτε. 9 στους 10 ηλικιωμένους, όχι μόνο δεν τα θέλουν, αλλά είναι κι επιθετικοί απέναντι στα ζώα. Κυρίως στην επαρχεία. Είναι πάρα πολλά τα κρούσματα. Τα νέα παιδιά πρέπει να εκπαιδευτούν… να χαϊδέψουν το σκυλί. Να μπουν στο πετσί του. Να καταλάβουν ότι δεν κάνει να το χτυπάμε! Δεν κάνει, γιατί απλά δεν κάνει! Θα ήθελε ένας άνθρωπος να τον χτυπάμε; Και μία καλή κίνηση είναι να κάνεις τον άλλο να μπει στη θέση του κακοποιημένου ζώου. Όχι, να τον χτυπήσεις φυσικά! Αλλά να μπει στο πετσί του ζώου που εκείνη τη στιγμή τρώει κλωτσιά. Να νιώσει πως νιώθει το ζώο τη στιγμή που το χτυπάει ένα αυτοκίνητο, όταν τρώει τη φόλα με τα γυαλιά. Αυτό θέλω. Να μπει ο κόσμος στην θέση του ζώου, για να σταματήσει αυτό. Η πλειοψηφία των μεγαλύτερων δεν βάζει μυαλό. Δεν θα βάλει μυαλό. Το παιδί όμως απορροφάει την καλοσύνη».

Ποια είναι η χειρότερη περίπτωση που έχεις συναντήσει;

«Ο Αλφέντρο, ένα κυνηγόσκυλο. Το βρήκαν από την Π.Φ.Π.Ο. στο Γαλάτσι. Τριγυρνούσε στο δρόμο… σερνόταν. Όταν πήγα να το πιάσω από τη μέση… η μέση δεν υπήρχε! Δεν ήταν καν ενωμένοι οι σπόνδυλοι! Η μέση του ήταν κομμένη στα δύο. Τώρα όμως έχει βελτιωθεί πολύ με το αμαξίδιο έχει δυναμώσει πολύ. Δεν κουνιέται τόσο πολύ η σπονδυλική του στήλη. Έχει δυναμώσει, αλλά στην αρχή ήταν ανατριχιαστικό. Απορώ πως έζησε! Οι χειρότερες περιπτώσεις είναι από τροχαία».

«Πολλά ζώα έχουν σηκωθεί και δεν χρειάζονται πια το αμαξίδιο!»

Το απίστευτο είναι ότι μέσα από τα αμαξίδια έχει βοηθήσει πολλά σκυλάκια να σηκωθούν όρθια, χωρίς βοήθεια:

«15-20 ζώα έχουν σηκωθεί, σε συνδυασμό με κινησιοθεραπεία. Το πιο απίστευτο ήταν ένα ζώο 19 χρονών! Σηκώθηκε χωρίς αμαξίδιο. Η Τζουλίνα είναι μία σκυλίτσα 20 χρονών σήμερα. Μία μέρα όπως κατέβηκε από τον καναπέ έσπασε το κόκκαλο ακριβώς πάνω από το γόνατο. Στα δύο. Της έφτιαξα ένα αμαξάκι. Στην αρχή φοβόταν πάρα πολύ, σιγά-σιγά το πήγαινε όλο και καλύτερα. Το έκανα με τέτοιο τρόπο ώστε το πόδι της να δέσει να μην κουνιέται. Πριν κανά μήνα πήρα τηλέφωνο την ιδιοκτήτριά της και μου είπε: «Η Τζουλίνα σηκώθηκε». Λέω: «ΤΙ;»… μου λέει σηκώθηκε κανονικά: «Σηκώθηκε χωρίς το αμαξάκι!». Με την καθοδήγηση του κτηνιάτρου, της έκανε συγκεκριμένες κινήσεις και σηκώθηκε κανονικά. Πολλά σκυλάκια έχουν σηκωθεί. Ακόμα κι άλλα που τους χτυπούσες το πόδι και δεν ένιωθαν τίποτα είναι σήμερα όρθια».

Εκτός από τα σκυλάκια, έχεις φτιάξει αμαξίδιο για γάτες, για κουνελάκια, για χελώνα και για.. αρκούδα! Πως έγινε αυτό;

«Με πήραν από τον Αρκτούρο και μου είπαν προσέχουμε μία αρκουδίτσα… μου το έφεραν γλυκά! Σιγά-σιγά! Ήταν έξι μηνών τότε. Δεν ήξερα στην αρχή πως να το κατασκευάσω, δεν είχε γίνει ξανά αμαξίδιο για αρκούδα. Άλλο να το κάνεις για σκυλάκι, άλλο για αρκούδα! Τελικά, μου ήρθε η ιδέα μέσα στον ύπνο μου. Το σχεδίασα και αυτή η ιδέα τον έχει βολέψει ακόμα και σήμερα. Ανεβαίνει σιγά-σιγά με ράμπα. Ήταν διστακτικός στην αρχή και σήμερα δεν θέλει να κατέβει! Το έχει δεχτεί πλήρως.

Οι γάτες το δέχονται πολύ δύσκολα. Βέβαια, έχω μία περίπτωση που ανεβοκατεβαίνει καναπέδες με το αμαξίδιο! Η Αρκούδα! έτσι τη λέμε!».

Πέρα από τα αμαξίδια τι άλλες ιδέες έχεις στο μυαλό σου;

«Θα κάνω κι άλλα πράγματα δεν θέλω να μείνω μόνο στα αμαξίδια. Θέλω να στήσω έναν οργανισμό που θ’ ασχολείται αποκλειστικά με ανάπηρα ζώα και θα είμαστε σε ολόκληρο τον κόσμο. Είμαι Ελλάδα και Κύπρο, αλλά θέλω να πηγαίνω όπου υπάρχει ανάγκη για να βοηθάμε. Με τόσα που έχω δει μου… έχει γυρίσει το μάτι. Θέλω να το πάω όσο πιο μακριά γίνεται κι όσο το ευνοούν οι συνθήκες».

Έχεις κάποια βοήθεια από τον κόσμο;

«Οι άνθρωποι με βοηθάνε περισσότερο με κοινοποιήσεις στο facebook κι αναρτήσεις ή ειδοποιήσεις. Γιατί υπάρχουν και τα αδέσποτα. Μου στέλνουν το περιστατικό κι αφού μεσολαβήσουν για ν’ αναλάβω το ζώο κι αφού υπάρχει η δυνατότητα φτιάχνω το αμαξίδιο κι έπειτα το βοηθάω να βρει ακόμα κι οικογένεια. Είναι αρκετά ζώα που από εκεί που ήταν πεταμένα στο δρόμο ή σε κυνοκομεία βρίσκουν οικογένεια και είναι σε σπίτια.

Φυσικά, στα δεσποζόμενα έρχομαι σε επαφή με τον κτηνίατρο του ζώου. Στα αδέσποτα έχω δικό μου κτηνίατρο. Από το κτηνιατρικό Πειραιά επίσης με βοηθούν».

Που μπορούμε να σε βρούμε;

«Περισσότερο από το facebook. Επικοινωνώ με τον κόσμο κι έπειτα πηγαίνω εγώ στον χώρο του ζώου. Γενικά δεν θέλω να βγαίνει από το περιβάλλον του και να στρεσάρεται. Πηγαίνω όπου και να είναι κι αφού φτιάξω την κατασκευή πηγαίνω και το προσαρμόζω».

Πηγή