Αντί για πόρτα – πόρτα εμβολιασμό, τρώνε πόρτα οι ανήμποροι συμπολίτες μας

22:09 12/12/2021 - Πηγή: zarpanews

Η κυβέρνηση επιδίδεται άριστα και στη ρατσιστική αντιμετώπιση πολιτών. Μιλώ για τους ανήμπορους συμπολίτες μας, για τους κατάκοιτους

Η εκβιαστική στρατηγική της κυβέρνησης για τον εμβολιασμό, μέσω του τιμωρητικού προστίμου, έχει ήδη κριθεί στο επίπεδο της πολιτικής ηθικής. Είναι παραδεκτό ότι στις δημοκρατίες οι πολίτες νιώθουν ασφαλείς μέσω της σύνδεσης και όχι μέσω της τιμωρίας.

Μιλώ για τη σύνδεση των πολιτών με την πολιτεία, που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί με πολλούς τρόπους. Η ενημερωτική επιστημονική καμπάνια που αντικαταστάθηκε από τη χρηματοδότηση των ΜΜΕ.

Η ενίσχυση της δημόσιας Υγείας και ειδικότερα των ΜΕΘ που αντικαταστάθηκε από τις προκλητικές διαπιστώσεις του πρωθυπουργού ότι «δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ έχουν μεγαλύτερη θνησιμότητα». Η fast track ενίσχυση του στόλου των ΜΜΜ που αντικαταστάθηκε από ασυγχώρητες γραφειοκρατικές δικαιολογίες. H αποσυμφόρηση των σχολείων που αντικαταστάθηκε από την απόπειρα συγχωνεύσεων τμημάτων. Η επιστήμη και η λογική που αντικαταστάθηκαν από παραλογισμούς του τύπου ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο κορωνοϊός μεταδίδεται μέσα στα Σώματα Ασφαλείας.

Κι ενώ αυτή η σύνδεση δεν έγινε ποτέ, με αποτέλεσμα τη διεύρυνση της κρίσης εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτείας, η κυβέρνηση αποφασίζει ένα ταξικό τιμωρητικό πρόστιμο, αφού τα 100 ευρώ είναι ένα ποσό δυσβάσταχτο γι’ αυτούς που λαμβάνουν συντάξεις πείνας, γι’ αυτούς τους ίδιους που έχουν ήδη εξουθενωθεί από τη δεκαετή κρίση.

Ρατσιστική αντιμετώπιση

Εκτός όμως από την ταξική αντιμετώπιση, η κυβέρνηση επιδίδεται άριστα και στη ρατσιστική αντιμετώπιση πολιτών. Μιλώ για τους ανήμπορους συμπολίτες μας, για τους κατάκοιτους, για τους ανθρώπους που επειδή δεν έχουν τη βιολογική δυνατότητα να μεταβούν σε ένα εμβολιαστικό κέντρο, πληρώνουν με κόστος τον κίνδυνο της ζωής τους, την αδυναμία ή την απροθυμία της κυβέρνησης να οργανώσει ένα σχέδιο εμβολιασμού πόρτα – πόρτα.

Όλοι οι αυτοδιοικητικοί που έχουμε άμεση γνώση και επαφή με τους δημότες μας γνωρίζουμε πολλές περιπτώσεις συμπολιτών μας στα όρια των δήμων μας, που αντιμετωπίζουν τα ζητήματα αυτά. Και αυτονόητα είμαστε όλοι οι αυτοδιοικητικοί έτοιμοι να δράσουμε όπως μέσα στην οικονομική κρίση. Το σύνθημά μας, να μην μείνει κανείς μόνος στην κρίση, στοχεύει πλέον στην υγειονομική κρίση και αγωνιζόμαστε καθημερινά ώστε κανείς ανήμπορος συμπολίτης μας να μην είναι μόνος μέσα στην πανδημία.

Το προηγούμενο χρονικό διάστημα της πανδημίας στοχεύσαμε σε δράσεις αλληλεγγύης και στήριξης των οικονομικά αδύναμων συμπολιτών μας, σήμερα θεωρούμε χρέος μας να συντρέξουμε ανήμπορους σωματικά συμπολίτες μας, ώστε να εμβολιαστούν.

Το αίσθημα ευθύνης μας ήταν και είναι δεδομένο, όπως και το χρέος μας απέναντι στις τοπικές μας κοινωνίες. Ζητούμενο όμως παραμένει πού είναι η ευθύνη της κυβέρνησης. Ζητούμενο παραμένει πώς αντιλαμβάνεται το πολιτικό της χρέος. Ζητούμενο παραμένει ένας στρατηγικός σχεδιασμός που θα συμπεριλαμβάνει το σύνολο της κοινωνίας.

Είδαμε την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας, αλλά και την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας, επικοινωνιακές γιορτούλες. Αυτό όμως που δεν είδαμε και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα δούμε είναι η έμπρακτη βοήθεια τόσο προς τα ΑμΕΑ όσο και προς όλους τους ηλικιωμένους και ανήμπορους συμπολίτες μας, ώστε να έχουν πρόσβαση στον εμβολιασμό.

Ο Άνθρωπος και οι “άριστοι”

Και τα ερωτήματα είναι:

Πρόκειται περί αναλγησίας;

Πρόκειται περί έλλειψης οργάνωσης;

Πρόκειται περί αντικοινωνικής πολιτικής;

Στη δική μου σκέψη, έχει απαντηθεί.

Πρόκειται για έναν σκληρό και τιμωρητικό νεοφιλελευθερισμό.

Τέτοιον που, αντί να αναγνωρίσει τις δικές του ευθύνες, τιμωρεί τους αδύναμους πολίτες.

Τέτοιον που, αντί να συντρέχει τους ανήμπορους πολίτες, υφαρπάζει τις συντάξεις πείνας.

Τέτοιον που, αντί να αγκαλιάσει το σύνολο της κοινωνίας, αποκλείει μεγάλο μέρος της.

Ο νεοφιλελευθερισμός δεν κρίνεται μόνον στο γεγονός ότι τα εμβόλια αποτέλεσαν αγαθό των προηγμένων κρατών, αφήνοντας ολόκληρες ηπείρους να πεθαίνουν, μεταλλάσσοντας τον κορωνοϊό. Κρίνεται και εντός των δικών μας κοινωνιών, όπου δημιουργεί τείχος απαρτχάιντ για τους ευάλωτους και τους ανήμπορους.

Μα, θα μου πεις, τι τους χρειάζεται όλους αυτούς, αφού δεν μπορούν να είναι οι «άριστοι» πολίτες, δεν μπορούν δηλαδή να παράγουν και να καταναλώνουν όσο απαιτεί το σύστημα.

Και θα σου απαντήσω: Ο Άνθρωπος.

Γιατί, για εμάς, για τους πολλούς, η απάντηση -όποια και αν είναι η ερώτηση- είναι πάντα ο Άνθρωπος.

Ας δουλέψουμε ώστε να έρθει η ώρα μας, η ώρα των πολλών.

Για τον Άνθρωπο. Αξίζει τον κόπο!

Γράφει ο Πέτρος Φιλίππου, δήμαρχος Σαρωνικού

The post Αντί για πόρτα – πόρτα εμβολιασμό, τρώνε πόρτα οι ανήμποροι συμπολίτες μας appeared first on zarpanews.gr.