Χανιά | Η συγκλονιστική επιστολή του 35χρονου που επέζησε από τον καρκίνο

13:16 4/6/2017 - Πηγή: zarpanews

H πρώτη Κυριακή του Ιουνίου είναι αφιερωμένη σε όσους δίνουν την μάχη ή νίκησαν τον καρκίνο. Με αυτήν την αφορμή, από τον σύλλογο «Ορίζοντα» κοινοποιήθηκε στο zarpanews.gr η συγκλονιστική επιστολή του 35χρονου Ηρακλή που νίκησε τον καρκίνο.
10 Ιουνίου 2010 » ανάμεσα σε εφτά χρόνια» 10 Ιουνίου

2017

«Γεια σας είμαι ένας επιζόντας ή απλά ο Ηρακλής, κάποια στιγμή πριν περίπου 7 χρόνια πέρασε από την ζωή μου η Λευχαιμία. Ήρθα εδώ λοιπόν για να σας διηγηθώ λίγο από πριν και το μετά και συνάμα να προσπαθήσω να σας δείξω ίσως πως θα έπρεπε πλέον να βλέπουμε τις στιγμές γύρω μας και πόσο πραγματικά διαρκεί κάθε χτύπος της καρδιάς μας. Ένα πρωί ρώτησα τον ουρανό πως θα μπορούσα να πάω μια «βόλτα στο φεγγάρι»!

Έφτασα και εκεί βρήκα ένα νησί, αυτό των συναισθημάτων και πάνω σε αυτό «μια πόλη μαγική» και ξαφνικά βρέθηκα με ανθρώπους σαν και εμένα και αρχίσαμε να χορεύουμε «το Βαλς των χαμένων ονείρων». Τελικά εγώ κατάφερα να γυρίσω πίσω σε εσάς, να μπω ανάμεσα σας και μέσα από το «μετά μου» να σας μιλήσω για το ταξίδι μου αυτό. Μια φορά και έναν καιρό… Κάποια χρόνια πριν….

Στις 10 Ιουνίου του 2010, στις 4 το μεσημέρι μπήκα σε ένα από τα δωμάτια της αιματολογικής κλινικής του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Σύνολο κλινών 6, Σύνολο νοσηλευόμενων 6, Σύνολο διερχόμενων ασθενών τα πρωινά άγνωστος, Σύνολο ελπίδας … μεταβαλλόμενο όπως και οι τιμές στην γενική αίματός μας! Όλοι εκεί μέσα θα έπρεπε να ήμασταν πρώτα άνθρωποι και μετά ασθενείς που λάμβαναν διαφορετικής μορφής χημειοθεραπεία ο κάθε ένας από εμάς. Είχαμε ακόμα ένα κοινό και κατά την άποψή μου σημαντικό στοιχείο, η ζωή μας όπως την ξέραμε είχε τερματιστεί. Είχε τερματιστεί άλλα και ξανά ξεκινούσε. Ξεκινούσε με ένα αγώνα μετ’ εμποδίων και σκυταλοδρομίας συνάμα. Μια σκυταλοδρομία που εμείς τρέχαμε με την σκυτάλη στο χέρι που μας είχε περάσει η ζωή που έφυγε για να την δώσουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα στην ζωή που ίσως έρθει.

Τρέχαμε ο κάθε ένας στο δικό του μοναδικό στάδιο, με τα δικά του μοναδικά εμπόδια. Ξέρετε όμως κάτι δεν ήρθα εδώ να μιλήσω ως ασθενής, αλλά ως ένας αφηγητής του «μετά μου». Θα σας τα πω απλά…. η σκυτάλη μου παραδόθηκε, γύρισα πίσω σε εσάς αγκαλιά με μια νέα ζωή. Είμαι λοιπόν εδώ ανάμεσά σας, με «σκοπό» όχι να με βλέπετε, να με ακούτε, να με διαβάζετε, σκοπός μου απλά είναι να σας πω ότι άλλαξαν τα πάντα μέσα σε μια στιγμή. Έγινα ένας νέος «άνθρωπος» που μετά από αρκετό αγώνα κατάφερε να ξανά πάει super market, που ξανά πάει βόλτα στον ήλιο, να ξανά ερωτευτεί, να ξανά βγει με φίλους για καφέ, γενικά να ξανά βρει το πιο απλό, την καθημερινότητα του. ΈΝΑΣ ακόμα από Εσάς, άλλα συνάμα ένας ακόμα από Αυτούς – Ένας ακόμα από Εμάς τους επιζήσαντες του καρκίνου. Και αυτό το «επέζησαν» ήταν τελικά το πιο δύσκολο γιατί τι κάνεις τώρα που όλα ξανά ξεκινάν? Η απάντηση αυτή ήταν που άργησε πιο πολύ να έρθει από την ίδια την θεραπεία, δηλαδή η απάντηση στο ερώτημα: και το τώρα τί κάνουμε; τελικά γλίτωσα; – λυτρώθηκα από τον φόβο ότι ο κίνδυνος πέρασε; Μπορώ να μου πω: «έλα πάμε τώρα ξεκίνα ξανά, και όλα θα πάνε καλά!»

Αυτό ναι, άργησα πολύ να το ανακαλύψω και ακόμα δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι το τελικά το βρήκα. Μέσα όμως τελικά από τις μη συντονισμένες σκέψεις μου- όπως ήδη έχεις καταλάβει ότι έχω- και μέσα από αρκετά χαμόγελα, χιούμορ και αγκαλιές, το βρήκα. Ήταν κάτι πολύ απλό μια λέξη… δύο γράμματα…..ΖΩ…! Ας ζήσω λοιπόν και βλέπουμε….! όλα καλά θα παν! Θέλω μόνο να σας πω αυτό … δώστε ελπίδα στις στιγμές σας, γιατί κάθε στιγμή τελικά είναι μοναδική. Εσείς είστε μοναδικοί, αυτοί είναι μοναδικοί, όλοι εμείς είμαστε μοναδικοί και είμαστε ο ένας ανάμεσα στον άλλον. Ανάμεσα στην ελπίδα και στην ζωή…. Η καρδιά μου μπορεί να μην χτυπά σωστά πλέον αλλά είμαι ακόμα εδώ και ζ ανάμεσά μας …..!»

ΜΕ ΑΓΑΠΗ Η.Κ., ετών 35″

Η σημερινή ημέρα

Η ημέρα αυτή ξεκίνησε ως ετήσια εθνική εορτή στις ΗΠΑ και τον Καναδά και διαδόθηκε σ’ όλο τον κόσμο ως μια γιορτή της Ζωής.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσοι είναι οι συνάνθρωποί μας που ζουν, εργάζονται, ερωτεύονται, ονειρεύονται δίπλα μας και έχουν ζήσει την εμπειρία του καρκίνου;

Σε όλο τον κόσμο, οι επιζώντες καρκίνου ανέρχονται σε εκατομμύρια. Στην χώρα μας ένας στους τέσσερις Έλληνες θα νοσήσει από καρκίνο. Η Ιατρική εξελίσσεται, οι τρόποι πρόληψης γίνονται συνήθεια καθημερινότητας και έτσι αυξάνεται σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης των ατόμων που νοσούν.

Ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί. Η ζωή συνεχίζεται μετά την διάγνωση του καρκίνου και μπορεί να είναι παραγωγική και δημιουργική!

Ο Σύλλογος «Ορίζοντας» εισπράττοντας την αγάπη ευαισθητοποιημένων φίλων και εθελοντών, μαθητικών κοινοτήτων, τοπικών επιχειρήσεων, αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων και αντλώντας δύναμη από τους ασθενείς, μικρούς και μεγάλους, που μάχονται για τη ζωή τους, γιορτάζει αυτή την σπουδαία ημέρα με σύνθημα: «Μετά από κάθε μπόρα…βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο!»

zarpanews.gr