Κωνσταντίνος Πρώιμος: Ο κριτικός τέχνης μιλά για τον ρόλο του επιμελητή – Οι υποχρεώσεις και η στήριξη σε νέους καλλιτέχνες

13:16 3/12/2021 - Πηγή: zarpanews

Στο Ζarpa Ρadio 89,6 και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε ο διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, κριτικός Τέχνης και επιμελητής εκθέσεων, Κωνσταντίνος Πρώιμος.

Αφορμή της συζήτησης στάθηκε η έκθεση φωτογραφίας του Χανιώτη διακεκριμένου φωτογράφου, Νίκου Μπασιά, του οποίου η έκθεση φιλοξενείται στο Πολύκεντρο των Βουκολιών (Δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ) και είναι μια παραγωγή του Δήμου Πλατανιά και της Περιφέρειας Κρήτης για τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την ελληνική επανάσταση για ανεξαρτησία από

την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Την επιμέλεια έχουν ο Ιωάννης Αρχοντάκης και ο Δρ Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος.

Οι ώρες επίσκεψης είναι κάθε μέρα εκτός Δευτέρας και Τρίτης 17.00-19.00 και Κυριακή 10.00-13.00.

Όπως είπε ο κος Πρώιμος: “Ο φωτογράφος προβαίνει στην επαναφωτογράφηση μιας σειράς πολύ γνωστών προσωπογραφιών και εικόνων των ηρώων της επανάστασης του 1821 που κυκλοφορούν ευρέως στα διδακτικά εγχειρίδια των σχολείων και με τις οποίες οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ήδη μια εξοικείωση.

Η ιδιαιτερότητα της έκθεσης είναι ότι ο φωτογράφος φωτογραφίζει τις εικόνες αυτές μετά που τις βγάζει από την κατάψυξη και ενώ έχει λιώσει το στρώμα πάγου που καλύπτει το κυρίως θέμα τους αλλά διατηρείται μια λωρίδα πάγου γύρω από αυτό. Με αυτόν τον τρόπο επισημαίνει ότι ο σημειολογικός κορεσμός που χαρακτηρίζει την εικόνα μας κάνει να μην την προσέχουμε πλέον και η νέα πλαισίωση με πάγο μπορεί να την καταστήσει εκ νέου αξιοπρόσεκτη.

Επιπλέον επειδή ο πάγος εγκλωβίζει εντός του απολιθώματα και διάφορα υλικά ίχνη της μνήμης συγκεκριμένων περιόδων της ιστορίας, ο καλλιτέχνης επιθυμεί να δώσει έμφαση στην ιδιότητα αυτή θυμίζοντάς μας εκ νέου την ανάγκη να θυμόμαστε εκείνους τους προγόνους στους οποίους οφείλουμε την ανεξαρτησία και αυτονομία της Ελλάδας.

Τέλος, η διαδικασία φωτογράφησης οφείλει να εκμεταλλευτεί εκείνη την κατάλληλη στιγμή που έχει απελευθερωθεί από τον πάγο το κυρίως θέμα της εικόνας αλλά ο πάγος δεν έχει λιώσει ολότελα και η στιγμή αυτή προσομοιώνει τη στιγμή της φωτογραφίας δρόμου χάρη στην οποία η φωτογραφία κατέκτησε την αυτονομία της ως τέχνη.

Η χρήση έτοιμων αντικειμένων τα οποία ο φωτογράφος επιλέγει να τοποθετήσει δίπλα στο πλαίσιο των εικόνων του, θέλοντας να δώσει ορισμένα κλειδιά για την κατανόηση της ιστορίας των απεικονιζόμενων προσώπων, καθιστά την πρακτική του μέρος της λεγόμενης θεωρητικής φωτογραφίας που τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει ιδιαίτερη δημοσιότητα και είναι αντικείμενο εκτενών συζητήσεων, καθώς εισάγει στη φωτογραφία σκηνοθετικές πρακτικές και μεταλλάσσει την ιδιοσυστασία της.

Η επιμέλεια των έργων τέχνης είναι μια πρακτική που είναι ιδιαίτερα προσφιλής κατά τον τελευταίο αιώνα εφόσον οι επιμελητές έχουν αναλάβει την τεκμηρίωση και παρουσίαση στο κοινό των έργων τέχνης μέσα από τους θεσμούς της τέχνης, τα μουσεία και τις αίθουσες τέχνης. Είναι μια ευτυχής εξέλιξη διότι όσο και αν ορισμένες επιμέλειες μπορεί εκ των υστέρων να θεωρηθούν ανάξιες του έργου του καλλιτέχνη κατά γενική ομολογία και στις περισσότερες περιπτώσεις οι επιμέλειες δρουν θετικά και επικουρικά του έργου.

Ο καλλιτέχνης δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει εις βάθος την ιστορία της τέχνης και το φιλοσοφικό και κοινωνικοπολιτικό της πλαίσιο και εκεί δραστηριοποιείται ο επιμελητής ο οποίος πλαισιώνει και τεκμηριώνει τη δουλειά του καλλιτέχνη, ουσιαστικά τη μεταφράζει σε λόγο και τη συσχετίζει με συναφείς εξελίξεις και τάσεις.

Το πρώτο κριτήριο που ο επιμελητής προσέχει είναι η ίδια η καλλιτεχνική δουλειά και οι προκείμενές της. Κατόπιν παίζει ρόλο ο χώρος έκθεσης και ο θεσμός που αναλαμβάνει να κάνει την παραγωγή της έκθεσης. Θεωρώ ότι σήμερα με τον μεγάλο πλουραλισμό και ατομικότητα που κυριαρχούν στις τέχνες είναι δύσκολο ο κριτικός τέχνης και ο επιμελητής να κάνουν αξιολογήσεις των έργων τέχνης και της ποιότητάς τους, πέραν της γνωμάτευσης για το αν ένα έργο τέχνης είναι αυθεντικό. Αν διαπιστώσουν ότι υπάρχει μια φροντίδα κι ένα μέλημα για την τέχνη το οποίο έχει μια σοβαρή θέση στη ζωή κάποιου, οφείλουν να παρουσιάσουν τη δουλειά του ακόμα κι αν δεν είναι της αρεσκείας τους, εφόσον κι αυτοί είναι άνθρωποι που εξελίσσονται, μαθαίνουν και δεν τα ξέρουν όλα και γι’ αυτό έχουν ηθική ευθύνη να είναι ανοικτοί.

Επειδή ο κόσμος της τέχνης είναι συντεταγμένος με τέτοιο τρόπο σήμερα που οι γνώμες των κριτικών τέχνης και των επιμελητών εισακούονται, είναι σημαντικό να δίνεται η ευκαιρία και η υποστήριξη σε καλλιτέχνες που δεν έχουν ακόμα φτάσει εκεί που θα ήθελαν, να εκθέσουν τη δουλειά τους και να τη συζητήσουν με τους θεσμούς της τέχνης.

Αυτή η ευκαιρία που πολλοί επιμελητές και κριτικοί δίνουν, συχνά παρεξηγείται ως υπαναχώρηση στο θέμα της ποιότητας από τον κόσμο της τέχνης που ως γνωστόν είναι ενίοτε αλαζονικός, αλλά η έντιμη και ηθική στάση του επιμελητή και κριτικού τέχνης επιτάσσει την ανοικτή αυτή τοποθέτηση που επιτρέπει και σε καλλιτέχνες «ήσσονος ποιότητας» να έχουν μια ευκαιρία και μια θέση στον κόσμο της τέχνης.

zarpanews.gr

The post Κωνσταντίνος Πρώιμος: Ο κριτικός τέχνης μιλά για τον ρόλο του επιμελητή – Οι υποχρεώσεις και η στήριξη σε νέους καλλιτέχνες appeared first on zarpanews.gr.