“Οι μέρες μου με κορονοϊό”: Χανιώτης περιγράφει όσα είδε και πέρασε στην κλινική Covid του Νοσοκομείου

09:12 12/4/2021 - Πηγή: zarpanews

Μία συγκλονιστική μαρτυρία καταθέτει στο zarpanews.gr ένας συμπολίτης μας ο οποίος βγήκε θετικός στον κορονοϊό και χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε κλινική Covid του Νοσοκομείου Χανίων

Πρόκειται για έναν νεαρό Χανιώτη ο οποίος περιγράφει την περιπέτεια που έζησε με αίσιο-τελικά- αποτέλεσμα από την στιγμή που πήγε στο νοσοκομείο, την διαδικασία που αναγκαστικά ακολουθείται πριν τη νοσηλεία με ανθρώπους να κάθονται στα αυτοκίνητά τους ακόμα και ώρες μέχρι να έρθει η σειρά τους να εξεταστούν, αλλά και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών για να

βοηθήσουν τους νοσηλεύομενους…

“Ένα χρόνο τώρα, είχα επιλέξει να προσέχω όσο γίνεται και να φοράω καλές μάσκες, γιατί όσο «γριπούλα» και αν λένε τον Covid-19 δεν ήθελα να χάσω ούτε μια μέρα από τη ζωή μου… άρρωστος και φυσικά δεν ήθελα να ρισκάρω να κολλήσουν οι γονείς μου.

Δυστυχώς το πλήρωμα του χρόνου έφτασε, ο COVID-19 χτύπησε την οικογένειά μου και φυσικά και εμένα που είχα επιλέξει μόνο μαζί τους να έχω μια ανθρώπινη επαφή, χωρίς μάσκα.

Τις πρώτες δυο μέρες έλεγα, πω πω «γριπούλα» …. 37,2 πυρετό και λίγο πονοκέφαλο, καλά τα έλεγαν οι φίλοι οι αρνητές.

Την τρίτη και τέταρτη μέρα τα συμπτώματα δυνάμωσαν, όχι τόσο ώστε να φοβάσαι αλλά η κούραση ήταν τρομερή, αδυναμία να φας, να σηκωθείς να πιεις ένα αφέψημα, το μόνιμο πλέον 37,5 και η απομόνωση σίγουρα έριχναν και την ψυχολογία.

Την τέταρτη νύχτα όμως τα πρώτα 38,6 (που έγιναν μέχρι και 39) εμφανίστηκαν.

Και πλέον ο πυρετός κάθε λίγες ώρες εμφανιζόταν, παρά τα άπειρα αντιπυρετικά.

Μετά από δυο μέρες επικοινώνησα με το Νοσοκομείο Χανιων. Η υπεύθυνη στο τηλεφωνικό κέντρο χωρίς να ρωτήσει ούτε ηλικία ούτε τίποτα, μου απαντάει πάρτε κολχικίνη (φάρμακο που παίρνεις μόνο με χαρτί γιατρού) και καθήστε στα ζεστά του σπιτιού σας!

Μα θέλω να κάνω μια ακτινογραφία! Της απαντάω

Αν δεν έχετε οξυγόνο κάτω από 92, μείνετε σπίτι!

Πήγα λοιπόν το απόγευμα παρακάμπτοντας τις συμβουλές της, καθώς πραγματικά τα συμπτώματά μου χειρτέρευαν, για να κάνω μια ακτινογραφία και εξετάσεις αίματος. Μου πήραν τα στοιχεία και μου είπαν «Καθήστε στο αμάξι σας, δώστε μου το κινητό σας και σε 2 ώρες περίπου θα σας τηλεφωνήσουνε να σας δούμε. Φυσικά δεν έφταιγαν οι άνθρωποι του νοσοκομείου που έπρεπε να διαχειριστούν όλο αυτό το κύμα από υποψήφιους ασθενής για την κλινική COVID-19.

Έφτασα 38,6 μετά από δύο ώρες αναμονή, όταν με κάλεσαν για εξέταση.

Υπήρχαν δυο εξεταστήρια και μόνο μια νοσηλεύτρια και μάλιστα τουαλέτα δεν υπάρχει, γεγονός που ανάγκασε έναν εξεταζόμενο να κάνει εμετό στο αμάξι του, καθώς λιποθύμησε όσο περίμενε στο κρύο…

Η κόλαση για να κάνεις μια ακτινογραφία κράτησε τελικά 3 ώρες με πυρετό και από τις 17:00 βρέθηκα στις 22:30 στο κρεββάτι της κλινικής COVID-19 έξω από το παράθυρο του εξεταστηρίου, με τη βροχή να με μουσκεύει, όσο η γιατρός προσπαθούσε να δει αν είμαι θετικός !

Έτσι λοιπόν είχα άτυπη πνευμονία που αν δεν είχα επιμείνει να πάω στο νοσοκομείο, κανείς δεν ξέρει πως θα προχωρούσε.

Ένας κύριος ντυμένος… αστροναυτης με πήγε στο δωμάτιο μου.

Μπήκα σε ένα δωμάτιο με άλλους 3 ασθενείς που δε σταματούσαν να βήχουν και φυσικά ο καθένας τους, είχε τα δικά του στελέχη του ιού. Πίστευα ότι βλέπω κάποιο θρίλερ στο Netflix..

Άνθρωποι καταβεβλημένοι, ταλαιπωρημένοι, να προσπαθούν σε κάθε ανάσα να βήξουν και να απομακρύνουν το κακό από μέσα τους.

Πάνω από το κρεβάτι μου μια παιδική ζωγραφιά κάποιου προηγούμενου ασθενή να λέει «μπαμπά σε αγαπάμε, παρά πολύ. Να γίνεις γρήγορα καλά.

Τα αφυδατωμένα μου μάτια στράγγιξαν για να βγάλουν ότι δάκρυ είχε απομείνει μετά από τόσες μέρες πυρετού. Ρώτησα με αγωνία… πώς πήγε ο άνθρωπος πριν από εμένα? Καλά μου είπαν οι νέοι μου συγκάτοικοι , σήμερα βγήκε, πήγε σπίτι του”

Μέσα στην πρώτη κλινική COVID-19 των Χανίων, που οι περισσότεροι νοσηλευτές ήταν εκπαιδευμένοι άριστα, τα πράγματα κύλησαν πολύ ομαλά.

Είδα γιατρούς και νοσηλευτές να γίνονται μούσκεμα με τη στολή του αστροναύτη που φορούσαν και που έπρεπε να αλλάζουν σε κάθε δωμάτιο, τους είδα να είναι πάντα με το χαμόγελο για να μπορέσουν να μας ανεβάσουν, αφού είναι οι μόνοι άνθρωποι που βλέπαμε, τους είδα να αγωνιούν με κάποιους ασθενείς που διασωληνωθήκαν και να δίνουν, κάθε στιγμή μάχη με το καθένα μας ξεχωριστά για να καταφέρουν να μας φτάσουν στο σημείο να γυρίσουμε υγιείς στα σπίτια μας…

The post “Οι μέρες μου με κορονοϊό”: Χανιώτης περιγράφει όσα είδε και πέρασε στην κλινική Covid του Νοσοκομείου appeared first on zarpanews.gr.