«Της λέω μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα» – Συγκλονίζει η μαρτυρία ενός Χανιώτη διασωθέντα, 55 χρόνια μετά το ναυάγιο

12:43 8/12/2021 - Πηγή: zarpanews

«Έτσι που κοιμόμουν άκουσα ένα καμπανάκι, νόμιζα ότι είμαι αλλαγή βάρδιας για το πλήρωμα και τελικά ήταν συναγερμός». Έτσι ξεκίνησε η δραματική εκείνη νύχτα για τον διασωθέντα ναυαγίου, Απόστολο Λαγονικάκη, που με τρεμάμενη φωνή εξιστόρησε σήμερα, 55 χρόνια μετά, την περιπέτεια που έζησε.

Κατά την διάρκεια του μνημόσυνου για τα θύματα της τραγωδίας, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στον Άγιο Πατάπιο, στο Γηροκομείο Χανίων, δεν θα μπορούσε να λείπει η συγκίνηση τόσο των επιζώντων, όσο και των συγγενών των θυμάτων. Έτσι, ο κ. Λαγονικάκης δεν δίστασε να μιλήσει για εκείνο

το βράδυ που του στιγμάτισε την ζωή.

«Πήγα να καθίσω στο κρεβάτι μου και δεν μπορούσα. Είχε πάρει μεγάλη κλίση το καράβι, με τον συναγερμό είχε βουλιάξει σχεδόν το μισό. Με δυσκολία βγήκα στο σαλόνι, ήταν μισό βουλιαγμένα» είπε ο κ. Λαγονικάκης.

Συνάντησα τέσσερα, πέντε άτομα τα οποία ήταν γνωστά μου, τα είχε πάρει η κλίση και πέφταν μέσα στο νερό, για αυτό και δεν βρεθήκαν. Βγήκα έξω παρόλο που γλίστρησα και πήγα να πέσω και εγώ στο νερό. Με την δεύτερη προσπάθεια γλύτωσα, βγήκα έξω, πιάστηκα στα κάγκελα. Χωρίς να πατάνε τα πόδια μου έφτασα μέχρι το πίσω μέρος, είδα την προπέλα του καραβιού έξω από την θάλασσα και βούτηξα.

Άκουσα εκείνη την στιγμή άλλος να φωνάζει βοήθεια, άλλος να φωνάζει ονόματα. Μόλις είχα κολυμπήσει 10 μέτρα γυρίζω πίσω μου και το βλέπω τελείως τουμπαρισμένο το καράβι.

Από εκεί και πέρα άρχισε η ταλαιπωρία μέχρι την άλλη μέρα το απόγευμα» επεσήμανε ο κ. Λαγονικάκης.

Η ζωή του κρεμόταν από ένα… κασόνι

«Σωσίβιο δεν πρόλαβα να πάρω. Ένα κασόνι βρήκα. Βρεθήκαμε εγώ, με τον Κουκουνάκη και μία Σαραντάκη Άννα, η οποία ήταν σε κασόνι. Μετά από μία μιάμιση ώρα περίπου πνίγηκε. Έφυγε το καπάκι του κασονιού του Μπελώνη, έφυγε και εκείνος.
Τελικά μείναμε στο κασόνι εγώ και ο Κουκουνάκης.

Ήρθε το αρματαγωγό και μας έβγαλε. Αλλά και εκεί μεγάλη ταλαιπωρία γιατί είναι πολύ ψηλό. Μου ρίξανε μία κουλούρα για να πιαστώ να με τραβήξουν. Γλίστρησα, έπεσα ξανά στην θάλασσα. Μετά ξανά ρίξανε μία σκάλα και ένα δίχτυ με χοντρά σχοινιά, πιάστηκα στα δίχτυα σιγά σιγά κατεβήκαν και δύο βατραχάνθρωποι από το καράβι. Με κράτησαν, σκαρφάλωσα και βγήκα πάνω»

Μία κοπέλα λέει ωχ κάτι με άγγιξε και για να μην την τρομάξω της λέω ¨«μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα»

Το βράδυ, πριν ξημερώσει ήρθε ένα πτώμα και ακούμπησε πάνω μου. Έφυγε από μένα πήγε στην κοπέλα, λέει ωχ κάτι με άγγιξε και για να μην την τρομάξω της λέω μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα. Το σπρώχνω λίγο και φεύγει. Ενώ ήταν άνθρωπος της είπα ότι ήταν τελάρο.

Μέσα από όλη αυτή την τραγωδία όμως, ο κ. Λαγωνικάκης βρήκε την δύναμη και χαμογέλασε. Ήταν ένα δελφίνι, που όπως είπε πήδηξε από το ένα κύμα στο άλλο και
Κάθε λεπτό που περνάει είναι και μία ιστορία. Το κάθε κύμα ήταν σαν τριώροφο σπίτι..
Ούτε και όταν βγήκα και με πήγαν στο Τζάνειο νοσοκομείο.

«Όσο υπάρχουν οι απόγονοι δεν ξεχνιέται αυτό το δυστύχημα. Ο πόνος συνεχίζει να υπάρχει. Με τα 8-9 μποφόρ που έφυγε, δεν ήταν οι κατάλληλες συνθήκες. Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αυτό το δυστύχημα» είπε η κόρη ενός ναυαγού και πρόεδρος του συλλόγου των θυμάτων του ναυαγίου Χρυσή Ταμκακάκη.



Σημειώνεται πως αφού ολοκληρώθηκε η καθιερωμένη τελετή στην εκκλησία του Αγίου Παταπίου, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στην Πλάτεια Τάλω, στην Νέα Χώρα στα Χανιά.

zarpanews.gr

The post «Της λέω μην φοβάσαι, δεν είναι τίποτα» – Συγκλονίζει η μαρτυρία ενός Χανιώτη διασωθέντα, 55 χρόνια μετά το ναυάγιο appeared first on zarpanews.gr.