Ύποπτο κόλλημα με τη Δημοκρατία

10:24 13/5/2018 - Πηγή: zarpanews

Το κόλλημα που έχουν η ευρωπαϊκή Δεξιά και η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία -και οι εγχώριες εκδοχές τους- με τη Βενεζουέλα, τόσο παλιότερα όταν επικεφαλής ήταν ο Τσάβες όσο και σήμερα που επικεφαλής είναι ο Μαδούρο, είναι αντιστρόφως ανάλογο με την αδιαφορία που επιδεικνύουν για τα κραυγαλέα ελλείμματα δημοκρατίας (ακόμη και για την πλήρη απουσία της) σε άλλες χώρες.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την προηγούμενη Πέμπτη με 492 ψήφους υπέρ, 87 κατά και 77 αποχές ψήφισμα για τη Βενεζουέλα, με το οποίο ζητά «να αναβληθεί

άμεσα η διεξαγωγή των εκλογών μέχρις ότου πληρωθούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για αξιόπιστες, διαφανείς και χωρίς αποκλεισμούς εκλογές».

Ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής, Γερμανός Χριστιανοδημοκράτης Ντέιβιντ Μακάλιστερ, έχει δηλώσει ότι «ο Μαδούρο πρέπει να φύγει».

Και ο ευρωβουλευτής που πρωταγωνίστησε στη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Εστεμπάν Γκονσάλες Πονς του ισπανικού Λαϊκού Κόμματος, έχει χαρακτηρίσει τον Μαδούρο παράνομο. Βαριά κουβέντα.

Εκφέρεται από έναν τύπο που ανήκει στο βουτηγμένο στα σκάνδαλα Λαϊκό Κόμμα, ο αρχηγός του οποίου και πρωθυπουργός της χώρας, Μαριάνο Ραχόι, όταν κλήθηκε από τους εισαγγελείς να πει τι ξέρει για τις παχυλές μίζες που εισέπρατταν οι ταμίες του, δήλωσε πλήρη άγνοια. Δηλαδή ερήμην του έγιναν όσα έγιναν; Αυτός δεν ήξερε; Απλώς προήδρευε; Σας θυμίζει κάτι;

Σας φέρνει στο μυαλό τις δικαιολογίες ντόπιων πολιτικών αρχηγών που κι αυτοί έπεσαν από τα σύννεφα όταν αποκαλύφθηκε ότι στελέχη των κομμάτων τους έπαιρναν δωράκια από επιχειρήσεις για τις προσωπικές εκλογικές δαπάνες τους και για την ενίσχυση των κομμάτων τους; Μην μπαίνετε στον πειρασμό να κάνετε ανοίκειες συγκρίσεις. Είναι χυδαίος λαϊκισμός.

Εν πάση περιπτώσει. Γιατί άραγε τόσο ενδιαφέρον για μια χώρα που βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά; Μα είναι λογικό, θα αντιτείνει κάποιος, είναι καθήκον μας.

Η δημοκρατία δεν έχει σύνορα, πρέπει να παλεύουμε γι’ αυτήν και να στηρίζουμε τις δυνάμεις που μάχονται για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών οπουδήποτε στον πλανήτη.

Οπουδήποτε; Ε, καλά τώρα, μην είμαστε και υπερβολικοί. Οταν λέμε οπουδήποτε, δεν εννοούμε οπουδήποτε, αλλά εκεί που μας παίρνει, εκεί που μπορούμε να κάνουμε το κομμάτι μας εκ του ασφαλούς χωρίς να διατρέχουμε τον κίνδυνο να υποστούμε οικονομικά αντίποινα που θα προκαλέσουν βλάβες στις χώρες μας και κυρίως στα ακροατήρια στα οποία απευθυνόμαστε. Μάλιστα.

Ωστόσο, για το γαμώτο δηλαδή, δεν πρέπει να μιλήσουμε για τη δημοκρατία στη Σαουδική Αραβία; Να μιλήσουμε, αλλά χαλαρά και χωρίς ψηφίσματα, γιατί αυτή η χώρα βγάζει πετρέλαιο, αγοράζει μαζικά όπλα από τις πολεμικές βιομηχανίες της Δύσης και το κυριότερο είναι ο βασικός εχθρός του βασικού εχθρού μας, του θεοκρατικού Ιράν.

Η δημοκρατία στη Ρωσία λειτουργεί κανονικά; Οχι βεβαίως, αλλά η Ρωσία είναι μεγάλη δύναμη και μαζί της πολλές χώρες της δημοκρατικής Δύσης έχουν οικονομικό νταλαβέρι (π.χ. Γερμανία).

Η δημοκρατία στην Κίνα σε ποια κατάσταση βρίσκεται; Δεν υπάρχει εκεί αστική δημοκρατία, αλλά να μη βάλουμε τα χεράκια μας να βγάλουμε τα ματάκια μας. Πολύ μεγάλη αγορά, ισχυρό οικονομικό εκτόπισμα, απλωμένη παντού στον κόσμο. Εχουμε και μ’ αυτήν χρυσοφόρες δουλειές. Οπότε δεν είμαστε για καταδικαστικά ψηφίσματα και άλλες τέτοιες φλυαρίες περί δημοκρατίας.

Δεν πρέπει να μιλήσουμε για τη δημοκρατία στη Βραζιλία; Κοντά στη Βενεζουέλα είναι, ο πρόεδρός της, πολλοί υπουργοί και το μισό κοινοβούλιο κατηγορούνται για διαφθορά, πάνε σε εκλογές και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης βρίσκονται στη φυλακή.

Για τη χώρα της σάμπα και του ποδοσφαίρου δεν θα εκδώσουμε ψήφισμα; Μα τι είναι αυτά που λες; Ο πρόεδρος Τεμέρ είναι γνωστός υπερασπιστής της δημοκρατίας και φανατικός οπαδός της ελεύθερης αγοράς. Ασε που είναι στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα για την καταπολέμηση του ριζοσπαστισμού στη Λ. Αμερική.

Για την Τουρκία δεν θα βγάλουμε άχνα; Εδώ έχεις άδικο. Σε πιάνω αδιάβαστο. Ασκούμε σκληρή κριτική για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων, φωνάζουμε για τις φυλακίσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, καταγγέλλουμε τη φίμωση των μέσων ενημέρωσης που δεν αρέσουν στο καθεστώς, δεν επιτρέπουμε στον Ερντογάν να οργανώσει προεκλογική καμπάνια στις χώρες της Ε.Ε., το Συμβούλιο της Ευρώπης ζήτησε να αναβληθούν οι εκλογές γιατί δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ώστε αυτές να είναι δίκαιες, αποδοκιμάσαμε την εισβολή στο Αφρίν και του δηλώνουμε με κάθε ευκαιρία ότι δεν τον θέλουμε στην Ε.Ε.

Νομίζω ότι στο θέμα αυτό είμαστε στο ύψος των περιστάσεων και τιμούμε τη δημοκρατική παράδοση της Ευρώπης.

Καλά είναι όλα αυτά, αλλά η Γερμανία πουλάει τα όπλα με τα οποία ο Ερντογάν το παίζει αφεντικό στην περιοχή και οι Αμερικανοί υπογράφουν συμφωνίες μαζί του για τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας; Γιατί αφού είναι τόσο μισητός, μας χλευάζει, μας κατηγορεί συνεχώς, μας απειλεί, συμπεριφέρεται σαν σουλτάνος, ψωνίζει από τον Πούτιν πυραύλους, δεν επιβάλλουμε οικονομικές κυρώσεις όπως κάναμε με τον Μαδούρο;

Μήπως είμαι αφελής; Μάλλον για μαλάκα σε κόβω.

Γράφει ο Τάσος Παππάς