Markovic affair: Όταν ο Αλέν Ντελόν κατηγορήθηκε για τον φόνο του σωματοφύλακά του

14:49 9/8/2019 - Πηγή: News 24|7

Την 1η Οκτωβρίου του 1968, στο χωριό Elancourt στην γαλλική επαρχία Yvelines, εντοπίζεται νεκρός ο Stevan Marković, πρώην σωματοφύλακας του Alain Delon.

Το σώμα του 31χρονου τότε Marković εντοπίστηκε σε αποσύνθεση από ρακοσυλλέκτη σε χωματερή, και ευθύς αμέσως άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για ένα τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο μιας και οι έρευνες έφτασαν μέχρι το περιβάλλον και τον ίδιο τον Georges Pompidou, πρόεδρο της Γαλλίας από το 1969 μέχρι το 1974.

Ο γόης Alain Delon και ο κορσικανός γκάνγκστερ Francois

Marcantoni μπήκαν στο στόχαστρο της δίωξης. Πριν πεθάνει ο Markovic είχε στείλει ένα γράμμα στον αδερφό του Aleksandar όπου του έγραφε:

"Αν σκοτωθώ να ξέρεις πως θα είναι 100% ευθύνη του Alain Delon και του Νονού Francois Marcantoni".

Ο Marcantoni κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία, προφυλακίστηκε αλλά κατόπιν εκτενέστερης έρευνας από την αστυνομία δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του και αφέθηκε ελεύθερος. Ο Delon κατέθεσε τρεις φορές συνολικά χωρίς επίσης να βρεθούν στοιχεία εναντίον του.

Κατά τη διαδικασία των ανακρίσεων ανακτήθηκαν φωτογραφίες της Claude Pompidou, της γυναίκας δηλαδή του μετέπειτα προέδρου. Ο αρχιφύλακας Lucien Aimé-Blanc που βρήκε τα επίμαχα "ροζ" καρέ, ισχυρίστηκε εν συνεχεία πως ήταν προϊόν προπαγάνδας του κόμματος του Σαρλ ντε Γκωλ, και έτσι η εγκυρότητά τους αμφισβητήθηκε.

Στις 25 Ιανουαρίου του 1969 ο Delon κλήθηκε να καταθέσει για περισσότερες από 24 ώρες στην Εισαγγελία που ερευνούσε την υπόθεση. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι τον πολιόρκησαν με το θέμα να φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα όλου του κόσμου:

Το όνομα του Marković πάντως όσο ήταν εν ζωή δεν ήταν "καθαρό". Φημιζόταν για τα πάρτι που διοργάνωνε και για το κλειστό κύκλωμα καμερών που εγκαθιστούσε για να κρατάει ντοκουμέντα. Μάλιστα, υπήρχαν φήμες πως χρησιμοποιούσε αυτά τα πλάνα για να απειλεί διάσημους καλεσμένους των εκδηλώσεων. Ανάμεσα στους διάσημους καλεσμένους του ήταν και η σύζυγος του Delon, Nathalie, με την οποία φερόταν να είχε σύντομη σχέση.

Σε αρκετά από αυτά τα πάρτι είχαν καταγραφεί οι Delon και Marcantoni καθώς και άλλοι μαφιόζοι, φίλοι του ηθοποιού. Σε άλλα "ντοκουμέντα" καταγράφοντας οι Delon, Markovic και η γυναίκα του Pompidou σε φημολογούμενες περιπτύξεις. Εκείνη την εποχή ο Pompidou "έτρεχε" την προεκλογική του εκστρατεία.

Ο ίδιος ο μετέπειτα πρόεδρος κατηγόρησε τους Louis Wallon και Henri Capitant για συνεργασία με την κρατική υπηρεσία πληροφοριών SDECE, για να στήσουν σεξουαλικό σκάνδαλο εναντίον του και να βλάψουν την καμπάνια του. Το "σκάνδαλο" είχε λάβει μεγάλες διαστάσεις μέσα από δημοσιεύματα της Le Figaro.

Μάλιστα ο Charles de Gaulle είχε θέσει το ζήτημα και στο υπουργικό συμβούλιο λίγο πριν παραιτηθεί από το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας.

Μετέπειτα έρευνες απέδειξαν πως η εικονιζόμενη γυναίκα στο όργιο του σωματοφύλακα ήταν μια ιερόδουλη που έμοιαζε αρκετά με τη σύζυγο του προέδρου. Τα καρέ αυτά εντοπίστηκαν μέσα στο όχημα του Marković αμέσως μετά τη δολοφονία του.

Η όλη υπόθεση Markovic θεωρείται πως τελικά ωφέλησε τον Georges Pompidou για να ανελιχθεί στην εξουσία, εκμεταλλευόμενος παράλληλα τη δυσαρέσκεια του Μαΐου του '68 προς το πρόσωπο του de Gaulle. Ο ίδιος μέχρι τον θάνατό του έκανε διαρκώς λόγο για "σκευωρία" με στόχο την πολιτική του εξόντωση.

Το βιβλίο Les Mystères Delon του Bernard Violet κατέγραφε το όλο σκάνδαλο. Ήταν το πρώτο βιβλίο στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας που "κυνηγήθηκε" πριν καν κυκλοφορήσει καθώς ο Delon, ο μοναδικός που ζούσε κατά την ημερομηνία της κυκλοφορίας το 2000, κινήθηκε νομικά εναντίον του συγγραφέα. Ωστόσο, το βιβλίο κυκλοφόρησε κανονικά και όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε best seller.

Όσο για τον θάνατο του Markovic; Έμεινε για πάντα ένα άλυτο μυστήριο. Για την ιστορία, η γνωριμία του με τον Delon έγινε στα τέλη του '50 σε έναν υπαίθριο καυγά κοντά στα γυρίσματα ταινίας. Ο Delon προσέλαβε τον Markovic για προσωπική φρουρά του και σταδιακά μέσω του Delon, ο Σέρβος απέκτησε πρόσβαση στην κοσμική Γαλλία.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Delon είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση τεσσάρων μηνών το 1969 στην Ιταλία για βιαιοπραγία εναντίον φωτογράφου, ενώ στα 21 του είχε παραμείνει για 45 μέρες σε στρατιωτική φυλακή για παράνομη οπλοκατοχή.