Χρυσή Αυγή: Η ώρα της συντριβής

15:08 15/7/2019 - Πηγή: News 24|7

Όταν τον Μάιο και τον Ιούνιο 2012, ένας μέρος συμπολιτών μας άνοιγε ένα κεφάλαιο ντροπής για το ελληνικό κοινοβούλιο, στέλνοντας την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, αρκετοί κατάλαβαν τις συνέπειες αλλά λίγοι προέβλεπαν το απότομο τέλος των νεοναζί μόλις 7 χρόνια μετά.

Ήταν η εποχή, που τα ΜΜΕ, ασχολούνταν με τη μουσική που

παίζει ο τάδε χρυσαυγίτης βουλευτής ή με ποιαν τα έχει ο δείνα, κάποιοι τους καλούσαν στις εκπομπές τους και άλλοι αργότερα τους θεωρούσαν ως "μαξιλαράκι" κυβερνητικών πλειοψηφιών, αν υπήρχε τέτοια ανάγκη (η γνωστή θεωρία μιας πιο "σοβαρής Χρυσής Αυγής").

Κάποια μέσα συνέχισαν συνείδητά να τους στηρίζουν, ακόμα και όταν ήταν πια γνωστή σε όλους η δράση των ταγμάτων εφόδου. Η νεοναζιστική οργάνωση απέκτησε ακόμα και τον "εθνικό της τραγουδιστή".

Το βράδυ που μέλος της οργάνωσης δολοφόνησε άνανδρα τον Παύλο Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, ήταν η αρχή του τέλους. Δεν ήξεραν τι τους έρχεται και τι τους περιμένει. Είχε προηγηθεί η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και η δολοφονική επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα.

Ο φόνος του Παύλου Φύσσα, άρχισε να ξηλώνει το πουλόβερ της εγκληματικής οργάνωσης και να κινητοποιεί τις αρχές.

Σήμερα, μετά και την ετυμηγορία του ελληνικού λαού στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, βαδίζουμε πλέον στο τέλος της Χρυσής Αυγής, που θα επισφραγιστεί και με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης.

Ήδη διαπιστώνουμε τα γνωστά στον συγκεκριμένο χώρο φαινόμενα. Αλληλοκαρφώματα, κατηγορίες πρώην συντρόφων και αναφορές σε τακτικές οικογενειοκρατίας, μαφίας και φυσικά σε ποσά που πάνε και έρχονται και που καθόριζαν τη στάση διαφόρων "καθαρών Ελλήνων πατριωτών".

Καμία έκπληξη για ναζιστική οργάνωση. Επιτέθηκαν σαν μαντρόσκυλα στους αδύναμους και σε όσους αντιστάθηκαν και φεύγουν σαν λαγοί.

Ωστόσο, θα είναι μοιράιο λάθος, αν ξεχάσουμε και αν θεωρήσουμε ότι ξεμπερδέψαμε. Θα πρέπει να θυμόμαστε για πάντα τα θύματα, αυτούς που αντιστάθηκαν απέναντί τους, αλλά και αυτούς που έκαναν τα στραβά μάτια στην άνοδό τους.

Η μνήμη είναι κρίσιμος παράγοντας, διότι οι συνθήκες για τη δημιουργία και την ενίσχυση ενός τέτοιου μορφώματος, υπήρχαν και θα υπάρχουν. Από καιρού εις καιρόν το χωράφι του μικροαστισμού και του λαϊκισμού, ανάλογα με την οικονομική συγκυρία θα γίνεται εύφορο για να φυτρώσουν ξανά οι σπόροι μιας τέτοιας κτηνώδους λογικής.

Στο μέλλον, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν παρόμοια φαινόμενα, χωρίς να θρηνούμε θύματα, γρήγορα και με αποφασιστικότητα. Έχουμε πια την πρόσφατη εμπειρία του πού οδηγεί η οποιαδήποτε πολιτική ανοχής και κατευνασμού η όποια αντιμετώπιση των νεοναζί ως "κανονικών πολιτικών αντιπάλων".

Όταν θα έρθει η ώρα θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να είναι έτοιμη να τους στείλει ξανά εκεί που πάντα ανήκαν και εκεί που οδεύουν και τώρα. Στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.