Φασούλας για τον Ελπιδοφόρο: Τεράστιο γεγονός η ενθρόνιση ενός νέου Αρχιεπισκόπου

23:09 24/6/2019 - Πηγή: News 24|7

«Θεωρώ ότι η ανάληψη ενός νέου Αρχιεπισκόπου είναι ένα τεράστιο γεγονός, γιατί η Ορθοδοξία ενώνει τους Έλληνες. Ο προκαθήμενος παίζει σημαντικό ρόλο, ιδίως όταν είναι ένας άνθρωπος με τόσα προσόντα», τόνισε στο ράδιο News 24/7 στους 88,6 ο Παναγιώτης Φασούλας, περιγράφοντας την εμπειρία που έζησε, καθώς βρέθηκε στην τελετή ενθρόνισης του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής, Ελπιδοφόρου, στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδας, στο Μανχάταν.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος «έγινε

δεκτός με μεγάλη χαρά, ο προηγούμενος φεύγει λόγω μεγάλης ηλικίας και όλοι γνωρίζουμε ότι υπήρξε ένας μεγάλος πνευματικός άνθρωπος, ίσως όχι μεγάλος μάνατζερ, δεν είναι όλοι για όλα, αλλά φεύγει με μεγάλη αναγνώριση», είπε ο πρώην βουλευτής και δήμαρχος Πειραιά στον Γιώργο Βούλγαρη, ο οποίος εκπροσώπησε τον αθλητικό κόσμο στην λαμπρή τελετή του περασμένου Σαββάτου.

Ο κ. Φασούλας δικαιολόγησε το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι της ομιλίας του νέου Αρχιεπισκόπου ήταν στα αγγλικά: «Μην ξεχνάτε ότι υπήρχαν Έλληνες 3ης, 4ης και 5 γενιάς. Απευθύνεται σε έναν κόσμο που δεν μιλάει αγγλικά. Δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα το ότι ο λόγος του ήταν στα αγγλικά. Το σημαντικό ήταν ότι αναφέρθηκε δύο και τρεις φορές στο ελληνικό κολέγιο της Βοστόνης και έδωσε το στίγμα ότι πρέπει να δώσει περισσότερα μαθήματα, να αποκτήσει περισσότερους φοιτητές. Μόνο η ελληνική κοινότητα δεν έχει κάτι μεγαλειώδες στην περιοχή. Ελληνορθόξοδο νοσοκομείο σε μεγάλο μέγεθος δεν υπάρχει. Αυτό ήταν κάτι πολύ ενθαρρυντικό. Εγώ πρώτη φορά ήρθα με υποτροφία μπάσκετ έτσι».

Μιλώντας για την πολιτική στην Ελλάδα σήμερα, η «Αράχνη» της χρυσής ομάδας μπάσκετ του 1987 έκανε λόγο για ταξικό κλίμα: «Έχω ζήσει την τοξικότητα του κλίματος στο πετσί μου, τη δολοφονία χαρακτήρων, την έχω ζήσει πολλά χρόνια και δεν θέλω να την ξαναζήσω, οπότε αποφεύγω τις συζητήσεις. Προτιμώ να παραμείνω σχολιαστής. Δεν αντέχω την τοξικότητα του “ξέρω την απόλυτη αλήθεια και ο συνομιλητής μου τίποτα. Θεωρώ ότι σε μια οικογένεια γίνεται πολιτική, αλλά δεν έχει τοξικότητα. Μετά την κρίση, είναι όλοι με το ζωνάρι στον ώμο και θέλουν να πλακωθούν για θέματα πολιτικής».