Φρεγάτα: ένα πανάκριβο πολεμικό πλοίο, και όχι μόνον

10:03 26/4/2018 - Πηγή: News 24|7

Η φρεγάτα, σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας είναι, σήμερα, ένα μέσου μεγέθους ταχύ πολεμικό πλοίο, κατάλληλο για συνοδία άλλων πολεμικών πλοίων αλλά και για επιθετικές αποστολές, εναντίον πλοίων, υποβρυχίων και αεροπλάνων. Παλιότερα, η φρεγάτα ήταν το τρικάταρτο πολεμικό σκάφος, όμως, μεταφορικά, φρεγάτα, ή φρεγάδα, λέμε και την εύσωμη γυναίκα, τη νταρντάνα. Η οποία, προφανώς είναι τόσο εντυπωσιακή, ευειδής και καμαρωτή όσο και ένα πλησίστιο ιστιοφόρο – κι αυτή είναι μία από τις καλύτερες παρομοιώσεις, με τις οποίες μπορεί κάποιος

να κομπλιμεντάρει μια αφράτη γυναίκα, πιστεύω. Γνωστή η έκφραση θαυμασμού «φρεγάδα μου τρικάταρτη!».

Περιττόν ειπείν πως οι φρεγάτες κοστίζουν πολύ – τα πολεμικά πλοία ασφαλώς περισσότερο από τις νταρντάνες, οι οποίες όμως έχουν κι αυτές αυξημένα λειτουργικά έξοδα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Τέλος πάντων, ετυμολογικά η λέξη «φρεγάτα» προέρχεται από τον βενετικό όρο «fregada», από το σικελικό «fragata», που είναι αβέβαιης ετυμολογίας, λέει το Λεξικό. Πιθανώς να προέκυψε από το λατινικό «virgata (navis)», δηλαδή «ιστιοφόρο πλοίο», από το ουσιαστικό «virga», που σημαίνει ράβδος, η γνωστή μας βέργα.

Τώρα, επειδή οι φρεγάτες είναι τόσο ακριβές, η όλη διαδικασία της αγοράς τους θέλει μεγάλη προσοχή από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους, εφόσον κοστίζουν ένα σκασμό λεφτά, όπως είπαμε, που θα μπορούσαν να πιάσουν τόπο αλλού. Να διατεθούν επ’ ωφελεία της κοινωνίας, στην Υγεία, την Παιδεία και την Πρόνοια, ας πούμε, ανεβάζοντας το χθαμαλό βιοτικό μας επίπεδο. Δεν ξέρω εάν η φρεγάτα ετυμολογείται από τη βέργα, αλλά τέτοια χρειάζεται, και μάλιστα βρεμένη, σε εκείνα τα τρωκτικά που πάνε να κονομήσουν από τις φρεγάτες. Βέργα αυστηρή και ανηλεής, που να την χειρίζονται μάλιστα και δυναμικές, στιβαρές νταρντάνες.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.