Γιατί η ομόνοια δεν περνάει από το Σύνταγμα

09:42 12/2/2019 - Πηγή: News 24|7

Μπορεί η μετωπική, χωρίς λεκτική φραγή, αντιπαράθεση περί τη συμφωνία των Πρεσπών να προκάλεσε οδύνη σε κόμματα και συνακόλουθα πολιτικές ωδίνες, ωστόσο αυτή που έπεται για την Αναθεώρηση του Συντάγματος αναμένεται σφοδρότερη. Ενδεχομένως γιατί όλοι, κι’ο καθείς με τις δυνάμεις του, επενδύουν στο πολιτικό μέλλον αφού τα όσα αποφασιστούν θα χαρτογραφήσουν τα δρώμενα με ορίζοντα όχι μόνο τις επικείμενες εκλογές, αλλά και τις επόμενες.

Στην τελευταία συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής, η Νέα Δημοκρατία

προχώρησε σε μία κίνηση που, αν και δεν έτυχε της ανάλογης προβολής, εύλογα εντάσσεται σε μία ευρύτερη στρατηγική που βασικό στόχο έχει να αποσοβήσει τον κίνδυνο νέας εκλογικής αναμέτρησης το 2020, με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ομονοούν ότι θα πρέπει να αλλάξει το άρθρο 32 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει ότι αν δεν επιτευχθεί εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με «180» στην τρίτη ψηφοφορία, τότε διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές ώστε ο ΠτΔ να εκλεγεί και με «151», από τη νέα Ολομέλεια, η ΝΔ αιφνιδίασε τους αντιπάλους της υπερψηφίζοντας την πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Με την επιλογή της αυτή, αν το άρθρο καταστεί αναθεωρητέο, λαμβάνοντας 180 ψήφους από την παρούσα Βουλή, τότε στη νέα κοινοβουλευτική σύνθεση, θα απαιτούνται μόνον 151 βουλευτές προκειμένου όχι μόνο να τροποποιηθεί το εν λόγω άρθρο αλλά και να υιοθετηθεί άμεσα.

Η Νέα Δημοκρατία εκτιμά ότι στην επόμενη Βουλή θα διαθέτει (τουλάχιστον) 151 βουλευτές , αποτρέποντας έτσι νέα προσφυγή στις κάλπες, με αφορμή την εκλογή του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα.

Τα πράγματα, ωστόσο, δεν είναι τόσο απλά, καθώς όπως όλα δείχνουν, και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τις δικές του προσθαφαιρέσεις που μάλιστα, κινούνται στον αντίποδα μιας βασικής αρχής που τηρήθηκε απαρέγκλιτα από όλες τις κυβερνήσεις από το 1985 μέχρι σήμερα. Της αρχής που λέει όχι μόνο ότι όσα άρθρα συγκεντρώσουν 151 ψήφους στην «νυν» Βουλή, στην επόμενη απαιτείται να ψηφιστούν από 180, ενώ όσα στη σημερινή Βουλή «λάβουν» 180 ψήφους, στην επόμενη θα χρειαστούν 151 για να τεθούν εν ισχύ, αλλά και ότι η πλειοψηφία της προς αναθεώρηση άρθρων αποφασίζει μόνο για τα άρθρα που θα τεθούν σε ψηφοφορία στην επόμενη Βουλή και όχι για το περιεχόμενό τους.

Ηδη, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κ. Γιώργος Κατρούγκαλος διατύπωσε την αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή η σημερινή πλειοψηφία θα καθορίσει όχι μόνο τα άρθρα που θα αναθεωρηθούν αλλά και το περιεχόμενό τους! Όπως είναι απολύτως προφανές, στη θέση αυτή αναμένεται να αντιδράσει με σφοδρότητα σύσσωμη η αντιπολίτευση που καταμαρτυρεί στην κυβερνητική πλειοψηφία πρόθεση να δεσμεύσει την επόμενη Βουλή, αφαιρώντας της τη δυνατότητα να αποφασίσει για το περιεχόμενο των νέων διατάξεων. Αλλωστε, όπως σπεύδουν να τονίσουν έγκριτοι συνταγματολόγοι και πολιτικά στελέχη με ισχυρή νομική εξάρτυση, ο συνταγματικός νομοθέτης προέβλεψε την ανάγκη να παρεμβάλλονται εκλογές ανάμεσα στις δύο κοινοβουλευτικές περιόδους ολοκλήρωσης της κάθε συνταγματικής αναθεώρησης, ακριβώς για να διασφαλίσει ότι το περιεχόμενο των νέων διατάξεων θα καθορίζεται από μια κυβέρνηση που θα έχει νωπή εντολή.

Και μόνον από αυτό, συνάγεται ότι το πνεύμα της συναίνεσης που θα όφειλε -στοιχειωδώς- να συνοδεύει τη συνταγματική αναθεώρηση πνέει τα πολιτικά λοίσθια. Η συνέχεια θα καταδείξει αν η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να στείλει στην θεσμική υπερορία και το παραμικρό «δια ταύτα» συνεννόησης με τα κόμματα της αντιπολίτευσης.