Η κυβερνηση της ΝΔ δεν θα πολεμήσει το βαθύ κράτος γιατί είναι το βαθύ κράτος

H θεωρία της καταπολέμησης του βαθέους κράτους "φοριέται" πολύ εσχάτως στα τηλεοπτικά πάνελ όταν μιλούν τα κυβερνητικά στελέχη. Το εν λόγω αφήγημα πλασαρίστηκε πρώτα από τον Πρωθυπουργό και εν συνεχεία το αναμάσησαν με πολύ μεγάλα ευκολία όλα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Κατά το αφήγημα, η κυβέρνηση αποδέχεται τις όποιες ευθύνες της για την τραγωδία στα Τέμπη η οποία όμως εν πολλοίς οφείλεται στο παρασιτικό δημόσιο,

το "βαθύ κράτος" που συγκροτούν συνδικαλιστές, στελέχη του δημοσίου και άλλοι που δεν διευκρινίζονται. Υποτίθεται ότι η Νέα Δημοκρατία έχει ανοίξει πόλεμο μ' αυτό το βαθύ κράτος και μάλιστα καλεί τους ψηφοφόρους να την στηρίξουν στις προσεχείς εκλογές για να ολοκληρώσει το... θεάρεστο έργο της.

Μάλιστα. Εξαιρετικό αφήγημα. Ας κάνουμε μία σύντομη ιστορική αναδρομή. Λίγο μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Ναζί, υπογράφηκε η συμφωνία της Βάρκιζας με την οποία υποτίθεται ότι θα εξασφαλιζόταν η εσωτερική ειρήνη με στόχο το έθνος να τραβήξει ενωμένο μπροστά.

Στην πραγματικότητα, υπό το πρόσχημα της συμφωνίας, εξαπολύθηκε ένα άνευ προηγουμένου πογκρόμ εναντίον των αντιστασιακών οι οποίοι μέσα σε μία νύχτα μετατράπηκαν από ήρωες σε προδότες. Την ίδια ώρα οι δωσίλογοι έβγαλαν τις κουκούλες και φόρεσαν το κοστούμι του νοικοκυραίου πατριώτη.

Από εκείνες τις ημέρες και έπειτα ένα βαθύ κράτος, ή, καλύτερα, ένα παρακράτος γεννήθηκε. Οι εμφυλιακές και μετεμφυλιακές κυβερνήσεις της δεξιάς το είχαν τιμή τους και καμάρι τους. Και πως να γίνει διαφορετικά αφού αυτό το κράτος έκανε τη βρώμικη δουλειά όταν χρειαζόταν. Η κυριαρχία του στις ένοπλες δυνάμεις, τα πελατειακά δίκτυα που έχτισε με πάσης φύσως λούμπεν στοιχεία, η πρόσβασή του ακόμα και στα υπουργικά γραφεία, το κατέστησε πανίσχυρο, κράτος εν κράτει.

Ηταν, δε, τέτοια η ισχύς που ένας εκλεγμένος δεξιός Πρωθυπουργός, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αναγκάστηκε να αναφωνήσει "μα ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο" όταν διαπίστωσε ότι ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης έπεσε νεκρός από χέρια λούμπεν παρακρατικών στη Θεσσαλονίκη τον Μάιο του 1963. Είχαν προηγηθεί τα όργια της βίας και της νοθείας στις εκλογές του 1961 για τα οποία επίσης ο Πρωθυπουργός Καραμανλής καμωνόταν ότι δεν ήξερε τίποτα. Και ας είχαν σαρώσει οι παρακρατικοί του βαθέος κράτους όλη την ελληνική επικράτεια εκφοβίζοντας και απειλώντας ότι "όποιος δεν ψηφίσει ΕΡΕ..."

Αυτή η γάγγραινα έφερε τελικά και τη Χούντα των Συνταγματαρχών (περίοπτη θέση στην παρακρατική ιεραρχία ήδη από τη δεκαετία του 50 είχε ο Γιώργος Παπαδόπουλος), ακόμα όμως και μετά την πτώση της δικτατορίας βρήκε θέση και στις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις της δεξιάς (οι οποίες, κατά διαβολική σύμπτωση, είχαν πάλι ως Πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή).

Κοντολογίς: Η ελληνική δεξιά και το βαθύ κράτος είναι έννοιες ταυτόσημες, ένα σώμα και μία ψυχή, στοιχεία απολύτως αλληλένδετα.

Θα πει κανείς ότι εν έτει 2023 τα πράγματα έχουν αλλάξει και ότι το βαθύ κράτος των μετεμφυλιακών χρόνων δεν υπάρχει. Κούνια που μας (σας) κούναγε.

Η ελληνική δεξιά δεν αλλάζει συνήθειες ούτε πολιτικές συμπεριφορές ούτε φυσικά πολιτικές μεθόδους. Σταχυολογούμε παραδείγματα.

Ο Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέως όσο βρισκόταν στον υπουργικό θώκο του Μεταφορών είχε ως στενό του συνεργάτη το γιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρου Ντογιάκου. Αν και υπήρχε κραυγαλέο ηθικό ασυμβίβαστο, ο κύριος Ντογιάκος απομακρύνθηκε από το γραφείο του Υπουργού μόνο όταν ξέσπασε ο σάλος μετά την τραγωδία στα Τέμπη.

Από την υπόθεση των υποκλοπών αποδείχθηκε ότι στο στόχαστρο του παρακράτους των παρακολούθησεων που έγιναν από το Predator βρέθηκε ακόμη και ο αρχηγός του στρατού, στρατηγός Φλώρος. Λόγω της υπόθεσης, παράλληλα, εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση ο πρώην γραμματέας του Πρωθυπουργού (και ανιψιός του βεβαίως) Γρηγόρης Δημητριάδης και ο επικεφαλής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων.

Η πρώην Εισαγγελέας Διαφθοράς, Ελένη Τουλουπάκη κατηγορήθηκε και οδηγήθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο γιατί ο τρόπος που έκανε τη δουλειά της στην υπόθεση της Novartis δεν άρεσε. Μάλιστα, ο Αδωνις Γεωργιάδης απειλούσε από την τηλεόραση ότι θα την γδάρει και ότι θα την βάλει φυλακή.

Τι από όλα τα παραπάνω δεν περιγράφουν ένα βαθύ κράτος μέσα στους κυβερνητικούς κόλπους; Οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταπολεμήσουν το πρόβλημα γιατί είναι οι ίδιοι το πρόβλημα. Χωρίς το βαθύ κράτος και τα ακόμη πανίσχυρα πελατειακά του δίκτυα στη δικαιοσύνη, στο στρατό, στις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, η ελληνική δεξιά μοιάζει με ξεδοντιασμένο θηρίο, ουσιαστικά δεν έχει λόγο ύπαρξης ούτε πολιτικό αντικείμενο.

Μόνο θυμηδία προκαλούν τα κυβερνητικά αφηγήματα που, έτσι και αλλιώς, δεν μπορούν να γίνουν πιστευτά από κανέναν μη φανατικό ψηφοφόρο. Πρόκειται για παραμύθια της Χαλιμάς που δεν έχουν καμία σχέση με το ιστορικό παρελθόν αλλά και τον παρόντα πολιτικό χρόνο. Η καταφυγή στους μύθους αποτελεί προφανώς την τελευταία ασπίδα προστασίας τους.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Keywords
Τυχαία Θέματα